Медресе «Абу Бакр Сыддык» Павлодарской области получило новую государственную лицензию.
Медресе, которое функционирует с 2008 года, известен своими молодыми грамотными исламоведами и имамами.
По данным muftyat.kz, сегодня выпускники этого медресе самоотверженно служат людям всех уголков страны и проповедуют ценности нашей священной религии - Ислама. Медресе «Абу Бакр Сыддык», полностью оборудованное общежитием, учебным корпусом, тренажерным залом, библиотекой, лекционными залами, компьютерным классом, подключенным к Интернету, столовой, футбольной и спортивной площадкой, было признано отвечающим всем требованиям.
Кроме того, во дворе колледжа-медресе находится огромная мечеть имени «Касым Кажы».
В колледж-медресе принимаются юноши со средним образованием. Срок обучения - 2 года 10 месяцев. Студенты полностью обеспечены питанием и жильем.
В медресе преподают высокообразованные исламоведы и религиоведы. Среди них есть устаз с арабских стран. То есть созданы все условия для того, чтобы студенты стали образованными, квалифицированными специалистами.
В новом 2020-2021 учебном году учебное заведение, ставшее колледжем, успешно продолжает образовательный процесс, приняв 18 лучших абитуриентов из Карагандинской, Восточно-Казахстанской и Павлодарской областей.

Пресс-служба Управления мусульман Узбекистана

Кўзингни очган онингдан бошлаб сенга меҳр қўйган зот онангдир,
Кўз ўнгида намоён бўлмасингдан туриб сенга меҳр берган зот отангдир.

Онанг сени дунёга тақдим қилади,
Отанг эса, сенга дунёни тақдим қилишга уринади.
Онанг сенга ҳаёт беради,
Отанг эса, сенга ҳаётда қандай яшашни ўргатади.

Онанг сени тўққиз ой қорнида кўтариб юради,
Отанг эса, иккингизни бир умр кўтариб юради.
Онанг бемор бўлсанг йиғлайди,
Отанг эса, йиғласанг бемор бўлади.

Онанг оч қолмаслигингга аниқ ишонади,
Отанг эса, сенга оч қолмаслик йўлини ўргатади.

Онанг сени бағрида кўтариб юради,
Отанг эса, сени елкасида кўтаради.

Онанг меҳр-шафқат булоғи,
Отанг эса, ҳикмат дарёси.

Онанг сендан масъулиятни кўтаради,
Отанг эса, сенда масъулият ҳиссини пайдо қилади.

Онанг сени йиқилишдан ҳимоя қилади,
Отанг эса, сенга ҳаёт сўқмоқларидан қандай ўтишни ўргатади.

Онанинг меҳрини туғилган онингдан ҳис қиласан,
Отанинг меҳрини эса, ўзинг ота бўлганингда биласан.

Аллоҳим барчаларимизнинг ота-оналаримизни аҳли жаннатлардан қилгин. Омин Ё Роббал оламин!

Бугун, 14 октябрь куни Ўзбекистон мусулмонлари идорасининг ташаббуси билан Ислом цивилизацияси маркази қурилиш жараёни ва келгусидаги фаолияти билан яқиндан танишишди. Унда Тошкент вилоятида хизмат қилиб келаётган обрў-эътиборли, тажрибали имом-хатиблар иштирок этди.

Тадбир давомида тингловчилар мутасадди вакиллар Ислом цивилизацияси марказида олиб борилаётган қурилиш ишлари билан таништириш билан бирга, ушбу марказнинг аҳамияти ҳақида маълумот беришди. Шунингдек, унинг маънавий ва маърифий соҳада, аждодларга муносиб авлодлар етиштиришдаги ўрни айтиб ўтилди.  

Шунингдек, иштирокчилар Ислом маърифати ва соф Ислом таълимотини ёйишга хизмат қилувчи ушбу маскан ҳақидаги давомли тарғибот ишларини амалга ошириш кераклигини таъкидашди.

Одатда кўпчилик ўзаро яхши нарсалар ҳақида суҳбатлашганидан сўнг қўлларини очиб: “Ё Аллоҳ, барчамизга дунёда ҳам, охиратда ҳам яхшилик ато эт”, деб чиройли дуолар қилишади. Лекин баъзи давра вакиллари борки, суҳбатларидан ўзлари ҳам уялиб: “Ер бориб етказмасин”, “Гапларимиз суҳбат бўлсин, ғийбат эмас”, дея қилмишларини оқлашга уринишади.

Ғийбат гуноҳи кабира экани, унинг салбий оқибатларидан каттаю кичик хабардор. Гуноҳ эканини тушуниб етмаганлар ҳам, лоақал бу иллатни ёқтиришмайди. Чунки ҳар ким ўзи ҳақидаги ножоиз гапни эшитганда, дили вайрон бўлади. Ачинарлиси, кўнгли оғриган ўша инсонлар ҳам ўзгаларни бот-бот ғийбат қилиб туришади. Афсус, бу иллат тобора қулоч ёзиб бормоқда. Ҳатто ғийбатнинг кўринишларидан бири – тақлид санъат турига ҳам айланиб улгурди.

Ойша (розияллоҳу анҳо) ривоят қилади: «Мен Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)га: “Софиянинг мана бундай, мана бундай экани етарлидир”, деб айтдим. (Баъзи ровийлар: “Бўйининг пастлигини назарда тутган”, дейишган.) Шунда Пайғамбаримиз (алайҳиссалом): “Дарҳақиқат, сен бир калимани айтдингки, агар уни денгиз сувига аралаштирсанг, уни лойқалатиб юборарди. Гарчи менга мана шунча, мана шунча нарса ваъда қилинсада, бир кишининг камчилигини кўрсатиб, уни масхараламаган бўлардим”, дедилар».

Муҳаммад Муборакфурий “Туҳфатул Аҳфазий” асарида ушбу ҳадисни бундай шарҳлайди: «Олимлар: “Ойша онамиз (розияллоҳу анҳо) София онамизнинг бўйи пастлигига ишора қилиб, тақлидан кўрсатиб берган”, дейишади. Чунки матндаги арабча “ҳакайту” лафзи шуни билдиради.

“Гарчи менга мана шунча, мана шунча нарса ваъда қилинса-да, бир кишининг камчилигини кўрсатиб, уни масхараламаган бўлардим”, лафзини эса Имом Тибий (раҳимаҳуллоҳ): “Яъни, менга шунча миқдорда мол-давлат берилса ҳам, ҳеч кимнинг камчилиги кўрсатиб тақлид қилиб бермасдим, деганлар”, деб фикр билдирган. Мулла Али Қори (раҳимаҳуллоҳ): “Бунинг маъноси, бировнинг камчилигини кўрсатиб бериш билан шунча, шунча бойликка эга бўлишни истамасдим”, деганларидир. Яъни, “Бировни масхаралаш, унга тақлид қилиш шариатда гуноҳ ва қораланган амаллардан, шу сабаб асло бу ишга қўл урмаган бўлардим, демоқчи бўлганлар”, дея шарҳлаган. Имом Нававий (раҳимаҳуллоҳ): “Бировнинг чўлоқлиги, букрилиги каби сифатларини кўрсатиб масхаралаш ҳам ғийбат сирасига киради”, деб айтган».

Ушбу ҳадиси шарифдан хоҳ у сўз билан, хоҳ ифода билан бўлсин, ғийбатнинг барча тури ҳаром экани маълум бўлмоқда. Пайғамбаримиз (алайҳиссалом) одамлар енгил санайдиган, лекин Парвардигор ҳузурида катта гуноҳларнинг биридан огоҳлантирмоқдалар. Шояд, инсонлар ушбу қабоҳатдан сақлансаю дунё ва охират бахтсизлигидан омонда бўлса, деб умид боғламоқдалар.

Гуноҳлардан, хусусан, ғийбатдан тийилиш ҳар кимнинг ўз қўлида. Чунки Аллоҳ таоло ҳеч бир бандасини тоқатидан ташқари ишга буюрмаган. Бунинг учун шариат кўрсатмалари, Расулининг насиҳатларига амал қилишининг ўзи етарли. Зеро, Пайғамбаримиз (алайҳиссалом)нинг, хусусан, ўзлари ҳам саҳобаларига гўзал тарбия бериб, уларни гуноҳдан огоҳлантириб:

“Саҳобаларимдан ҳеч ким менга биров ҳақида бирон нарса етказмасин. Мен сизларнинг олдингизга соғ қалб билан чиқишни истайман”, деганлар (Имом Абу Довуд, Имом Термизий ва Имом Аҳмад ривояти).

Саҳобалар ғийбатдан тийилишни Аллоҳга яқин қилувчи энг катта амаллардан деб билишарди. Тобеинлардан бири: “Биздан олдингилар ибодатни рўза ва намозда эмас, балки одамлар обрўсини тўкишдан тийилишда деб билишарди”, деб айтган.

Мусулмоннинг обрўсини ҳимоя қилиш имон аломатларидан, биродарликнинг чинлигидир. Бу тўғрида Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Ким мусулмон биродарининг обрўсини ҳимоя қилса, Аллоҳ таоло қиёмат куни уни дўзах ўтидан ҳимоя қилади” (Имом Термизий ва Имом Аҳмад ривояти), дея марҳамат қилганлар.

Ғийбатдан буткул тўхташ учун тавба қилиш, илгари билиб-билмай ғийбат қилган кишиларнинг ҳақига истиғфор айтиш, инсон ўз айбларини аниқлаб, уларни тузатиш билан шуғулланиши, ўлим, охират, ҳисобни эслаши даркор. Шунингдек, жамият аъзоларини ғийбатдан огоҳлантириши, ундан қайтаришда фаол бўлиши, ғийбат бўладиган жойлардан узоқлашиши билан ўзини бу иллатдан муолажа этади.

Юлдуз КОМИЛОВА