Дубай халқаро Қуръон мукофоти ҳайъати Рамазон ойида бўладиган 24-халқаро Қуръон мусобақасида қатнашишни истаганлардан аризалар қабул қилинишини эълон қилди. Пандемия сабаб эҳтиёткорлик учун БААдаги ислом давлатлари ва айрим давлатлардаги мусулмон жамоалари вакиллари билан чекланади.

Дубай шаҳри ҳокимининг маданият ва гуманитар масалалар бўйича маслаҳатчиси ва мусобақани ташкил этиш қўмитаси раиси Иброҳим Муҳаммад Бумалҳа бундай деди: “Мамлакатдаги тегишли идоралар билан маслаҳатлашгандан сўнг Дубайдаги халқаро 24-халқаро Қуръони карим мусобақасини ташкил қилиш бўйича келишиб олинди. Унинг шартларига кўра, иштирокчилар БААда истиқомат қилувчи маҳаллий ва хориж фуқароларидан бўлади, Қуръони каримни тўлиқ ёддан билиши, ёши 25 ёшдан ошмаган ва Халқаро Дубай Қуръони карим мусобақаларида қатнашмаган бўлиши белгилаб олинди”.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Халқаро алоқалар бўлими

Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати

Муҳаддислар заиф ҳадисларни ривоят қилган ровийларни алоҳида китоб, баьзида тўплам шаклида жамлашган. Қуйида заиф ровийлар ҳақида биринчи китоб жамлаган мусаннифларни келтирамиз:

1. Яҳё ибн Саид Ал-Қатон.^[1]
2. Яҳё ибн Маин (ваф.233.ҳ/848.м) .^[2]
3. Али ибн ал-Мадиний^[3](ваф.234.ҳ/849.м).^[4]
4. Муҳаммад ибн Абдуллоҳ ал-Барқий ал-Зуҳрий (ваф.249.ҳ/863.м)^[5]
5. Абу Ҳафс Амр ибн Али ал-Фалос (ваф.249.ҳ/863.м) кичик жузьини Ибн Хайр зикр этган.^[6] Ундан олинган иқтибослар, китоб ҳадис илми ровийларини жамлаганлигига далолат этади.Уларни жарҳлари ё адолатлари ҳақида сўз юритади.Заиф ровийларни баён этган.^[7]
6. Муҳаммад ибн Исмоил ал-Бухорий (ваф.256.ҳ/870.м) «Аз-Зуафо-ул кабир» ва «Зуафо-ул сағир» китобларини тасниф этган.
7. Иброҳим ибн Яьқуб ас-Саьдий ал-Жузжоний (ваф.259.ҳ/873.м).

8.Абу Зараьа Убайдуллоҳ ибн Абдулкарийм ар-Розий (ваф.264ҳ..ҳ/878.м).

9. Абу Ҳотам Муҳаммад ибн Идрис ар-Розий (ваф.277.ҳ/891.м)^[8] «Зуафо» китобини тасниф этган.^[9]
10. Абу Исҳоқ Иброҳим ибн Исҳоқ ал-Ҳарбий (ваф.285.ҳ/898.м) «Зуафо» китобини тасниф этган.^[10]
11. Абу Усмон Саьид ибн Амр ал-Барзаий (ваф.292.ҳ/905.м) «Аз-Зуафо вал каззабун вал матрукун мин асҳобил ҳадис»(Ҳадис аҳлидан заиф,каззоб, ҳадиси тарк этилганлар) китобини тасниф этган.
12. Аҳмад ибн Шуайб ан-Насойи (ваф.303.ҳ/916.м) «Зуафо вал матрукун» (Заиф ва ҳадиси тарк этилган ровийлар)китобини тасниф этган.
13. Абу Муҳаммад Абдуллоҳ ибн Али ибн ал-Жоруд (ваф.307.ҳ/920.м)^[11] «Зуафо» китобини тасниф этган.
14. Абу Яҳё Закариё ибн Яҳё ас-Сожий (ваф.307.ҳ/920.м)^[12] Манбада маьлумот берилишича китоб ҳадис ровийларини ,куняларини, нисбатларини,туғилган жойларини ,жарҳларини ,ровий эьтиқодини,ривоятлардан баьзи намуналарни,улардан қози вазифасида ишлаганларни,гоҳида ровийлар вафоти санасини жамлаган.^[13]
15. Абу Хузайма Муҳаммад ибн Исҳоқ (ваф.311.ҳ/924.м)^[14] «Зуафо» китобини тасниф этган.
16. Муҳаммад бин Аҳмад ибн Ҳаммад Дулабий (ваф.320.ҳ/932.м).
17. Абу Жаъфар Муҳаммад ибн Амр Ақилий (ваф.322.ҳ/934.м) ўзининг «Зуафо» китобини тасниф этган.
18. Абдулмалик ибн Муҳаммад ибн Удай Журжоний (ваф.323.ҳ/935м).
19. Абу Ал-Араб Муҳаммад ибн Аҳмад бин Таййиб ал-Қайровоний ^[15](ваф.353.ҳ/964.м).
20. Абу Али Саид бин Усмон ибн ас-Сакан^[16] (ваф.353.ҳ/963.м).
21. Муҳаммад ибн Аҳмад ибн Ҳиббон ал-Бустий (ваф.354.ҳ/965.м) «Маьрифатул мажруҳийн минал муҳаддисийн» (Муҳаддислардан жарҳ қилинганларни билиш) китобини тасниф этган.
22. Абу Аҳмад Абдуллоҳ ибн Адий ал-Журжоний (ваф.365.ҳ/976.м) «Ал-Комил фи зуафойи ар-рижол» китобини тасниф этган.
23. Абул Фатҳ Муҳаммад ибн ал-Ҳусайн ал-Аздий (ваф.374.ҳ/985.м).
24. Абу Аҳмад Ал-Ҳоким ал-Кабир (ваф.378.ҳ/989.м) «Зуафо»^[17] китобини тасниф этган.
25. Абулҳасан Али ибн Умар Дорақутний (ваф.385.ҳ/996.м) «Зуафо вал матрукийн» китобини тасниф этган.^[18]
26. Умар бин Аҳмад ибн Усмон ибн Шохин Бағдодий (ваф.385.ҳ/996.м) «Зуафо» китобини тасниф этган.^[19]
27. Абу Абдуллоҳ Муҳаммад бин Абдуллоҳ ал-Ҳаким ал-Нисабурий (ваф.405.ҳ/1015.м) «Ал-Мадхал илас саҳиҳ» китобини тасниф этган.^[20]
28. Абу Наим ал-Исбаҳоний (ваф.430.ҳ/1039.м) «Зуафо» китобини тасниф этган.^[21]
29. Ал-Хатиб Ал-Бағдодий (ваф.463.ҳ/1071.м) «Зуафо»^[22] китобини тасниф этган.
30. Абу Фазл Ибн Тоҳир Ал-Мақдиси (ваф.507.ҳ/1114.м) «Аз-Зайлу алал комил» китобини тасниф этган.

Фахритдин ХУДОЙНАЗАРОВ,

Имом Термизий халқаро илмий тадқиқот маркази илмий ходими.

[1] Аз-Заҳабий:«Сийару аьломин нубало»китоби 9-жилд 183-бет. «Мезонул эьтидол» китоби 1-жилд 1-бет.

[2] Ундан бир неча варақ Аҳмад солис кутубхонасида 264:6 рақами остида сақланган. Анқара соиб 1557(Сезгин:«Таьриху туросил араб» китоби 292-бет.) Унга Ибн Ал-Мулқин «Бадрул мунир» китобида ва «Тахрижу аҳодиси рофьил кабир» китобида ишора қилган.

[3]Ал-Моликий: «Тасмияту мо варада биҳи ал-Хатиб» китоби Дамашқда 399 рақамда сақланади. Ал-Хатиб ундан «Таьрихул Бағдод»китобида  кўп иқтибос келтирган.(Акрам Умарий: «Маворидул Хатиб» китоби 318-бет.).

[4] «Ҳадиятул орифийн» китоби мусаннифи Абу Ҳасан Али ибн Муҳаммад ал-Мадоиний вафоти (ваф.225.ҳ/840.м) ни « Ҳадис ровийларини заифлари» номли  китобига ишора қилган.У ишора қилган манба  янги манбаьлардан ҳисобланади.Қадимги манбаьларда уни сўзини тасдиғини топмадим.Валлоҳу аьлам(«Ҳадиятул орифийн» китоби 1-жилд 672-бет).

[5] Мағлатой:  «Икмолу таҳзибил камол» 138-бетда ундан иқтибос келтирган.

[6] Ибн Хайр: «Феҳраст» 212 Саховий: «Эьлону бит-тавбих» 586-бет.

[7] Акрам Умарий: «Маворидул Хатиб» 319-бет.

[8] Аз-Заҳабий: «Муқадимат-уз зуафо» 1-жилд 4-бет.

[9] Аз-Заҳабий: «Муқадимат-уз зуафо» 1-жилд 4-бет.

[10] Аз-Заҳабий:  «Алмуғний физ зуафо» китобида ундан иқтибос келтирган. Муқаддимада унга суянишини билдирган.4-бет.

[11] Ибн Ҳажар: «Таьжилул манфаьа» 247-бет, «Лисонул мезон» 1-жилд 34-бет,4-жилд 83-84-85-бетлар, «Таҳзибут таҳзиб» 3-жилд 222-бет.

[12] Ибн Ҳизам бу китобни тадқиқ этган.Китобни кичик ҳажмга келтирган.Алифбо асосида тартиблаган.Машҳурлиги жиҳатидан китоб кенг тарқалган. Сожийнинг китобида аралаш хатолар бор эди.Ибн Ҳизам бунга китобида эьтибор бермаган.Хатолар бошқа китобларда ҳам таьсир этган.(Абу Абдураҳмон ибн Уқайл аз-Зоҳирий Ибн Ҳизам минг йил ичра китоби 2-жилд 57-бет.Ал-Ҳофиз ал-Қатондан нақл қилинган. ал-Қатон фикрини қисқача Заҳабийни  «Мезон» китоби 3-жилд 90-бетга қаранг)Ибн Ҳажар: «Таҳзибут таҳзиб» китобида 2-жилд 36-37-49-бетларда ва бошқа мавзуларда иқтибос келтирган. Мағлатой «Шарҳи Сунани ибн Можа» 1-жилд 1-боб 179а ва «Аз-заҳрул босим» китоби 258а да иқтибос келтирган.

[13] Акрам Умарий: «Маворидул Хатиб» китоби 325-бет.

[14] Аз-Заҳабий: «Муқадимат-уз зуафо» 1-жилд 4-бет.

[15] Ибн Ҳажар: «Таҳзибут таҳзибда» 2-жилд 153-159-бетлар,3-жилд 59-бет, «Лисонул мезон» 1-жилд 187-бетда,Мағлатой: «Икмолу таҳзибил камолда» кўп мавзуларда 1-жилд 6а ,12а да иқтибос келтирганлар.

[16] Ибн Хайр: «Ал-Феҳрест» 211-бетда зикр этган.

[17] Ибн Бадрон «Таҳзибу таьрихи Ибн Асокир» 2-жилд 436-бет ,Аз-Заҳабий  «Ал-Муғний» 1-жилд 70-бет.

[18] Ибн Бадрон «Таҳзибу таьрихи Ибн Асокир» 2-жилд 436-бет ,Аз-Заҳабий «Ал-Муғний» 1-жилд 70-бет.

[19] Ибн Ҳажар: «Лисонул мезон» 1-жилд 34,348,4-жилд 72,58,81-бет, Аз-Заҳабий «Ал-Муғний фий зуафо» 1-жилд 5-бет .Бу китобдан кўп иқтибос келтирган жумладан 1-жилд 46,55-бет. Доктор Абдураҳим Қашқарий китобни нашрдан чиқарган.

[20]Хокимни «Ал-Мадхал» номли 2 дона китоблари бор. «Ал-Мадхал ило маьрифати иклил» (Ҳадис боғчасига кириш)Ҳалабда 1352ҳда нашрдан чиққан. «Ал-Мадхал ило маьрифатис саҳиҳайн»  (Икки саҳиҳга кириш)Шаҳид Алида 2:346 рақам билан сақланади. 75 варақдан иборат.(Сезгин: « Таьрихут турос» 1-жилд 368-бет.

[21] Мағрибнинг Фас Шаҳри Қаруйин кутубхонасида 70-(199е)рақам билан сақланади. Мактабатул жомеатил Қаройинни нодир қулёзмалар рўйхатига қаранг. Доктор Форруқ Ҳамода бу китобни тадқиқ этган. Абу Нуаймни «Ал-Мустахражу ало саҳиҳи Муслим» китобини муқаддимасига баён этилган.

[22]Аз-Заҳабий: «Муқаддиматуз зуафо» китоби 1-жилд 5-бет.

Шу йил 13-14 март кунлари Қоҳирада Миср Араб Республикаси Вақф ва Ислом ишлари вазирлиги ташкил этадиган “Динлар ва маданиятлар мулоқоти” мавзусидаги Ислом ишлари бўйича Олий Кенгашнинг 31-халқаро анжумани ўз ишини бошлайди.

Миср Араб Республикаси Вақф ва Ислом ишлари вазири, доктор Муҳаммад Мухтор Жума ушбу анжуманда 35 дан ортиқ давлат вакиллари иштирок этиши, унда илмий ишлар муҳокама қилиниши, маданият ва динлар ўртасидаги мулоқотни мустаҳкамлашга қаратилган мавзуларда суҳбатлар олиб борилишини маълум қилди.

Анжуман доирасида Миср Вақфлар вазирлиги хорижий тилларга таржима қилган нашрлар тақдимоти бўлиб ўтади. Шунингдек, чет тилларини биладиган имом-хатибларни хорижга юбориш билан боғлиқ масалалар ўрганилади.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Халқаро алоқалар бўлими

Бугун дунёни кузатсангиз, баъзи жойларда табиий офат сабабидан, яна баъзи жойларда эса қирғинбарот уруш туфайли шаҳарлар вайрон бўлиб, аҳоли сарсон-саргардонликда кун кечирмоқда.

Аллоҳ таолога беадад шукрлар бўлсинки, юртимизда тинчлик ва осойишталик неъмати барқарор бўлиб, ҳаётимиз фаровон, турмушимиз осуда давом этмоқда. Исталган пайтда республикамизнинг турли ҳудудларига бемалол сайр қила оламиз. Бу тинчликнинг шарофати, албатта.

Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам марҳамат қиладилар: “Икки неъмат борки, кўпчилик одамлар унинг қадрига етмайдилар. У сиҳат-саломатлик ва хотиржамликдир” (Имом Бухорий ривояти).

Дарҳақиқат, инсон огоҳ бўлсагина ўзининг келажагига ақл билан теран назар ташлайди, келиши ёки содир бўлиши мумкин бўлган фитна-фасод, хавф-хатарнинг олдини олиш ва бартараф қилиш ҳаракатида бўлади. Аксинча, ғофил, бепарво ва лоқайд бўлган кимса эса атрофида нималар бўлаётганига эътибор бермай, охир-оқибат турли бало-мусибатларга дучор бўлади.

Аллоҳ таоло ақл-фаросати ва онгини ишлатмайдиган, ўзининг ким эканлигини англаб етмаган, бугунги куннинг ҳузур-ҳаловати билан яшаб, эртаси ҳақида, Ватан тинчлиги, миллат осойишталиги ҳақида қайғурмайдиган кимсалар ҳақида бундай марҳамат қилади: «Жаҳаннам учун жинлар ва инсонларнинг кўпчилигини яратганмиз. Уларда қалблар бор, (лекин) улар билан “англамайдилар”. Уларда кўзлар бор, (лекин) улар билан “кўрмайдилар”. Уларда қулоқлар бор, (лекин) улар билан “эшитмайдилар”. Ана ўшалар ҳайвонлар кабидирлар. Балки улар (янада) адашганроқдирлар. Айнан ўшалар ғофиллардир» (Аъроф сураси, 189-оят).

Тафсир китобларида ушбу оятдаги “англамайдилар”, “кўрмайдилар”, “эшитмайдилар” феъллари мажозий маънода айтилган бўлиб, бизни ана шу ғофил кимсалардан бўлиб қолишдан ўзи асрасин.

Пайғамбаримиз алайҳиссалом ҳаётлик вақтларида асло вужудга келмаган, аммо келажак асрларда вужудга келиши мумкин бўлган, халқ ва миллатлар бирлиги ва осойишталигига таҳдид солувчи фитна-фасод, бузғунчиликлар ҳақида хабар бериб, огоҳ этган эдилар: “Умматимдан қайси бири умматимга қарши чиқса, унинг яхши ва ёмонини фарқига бормаса, мўминига зиён тегишидан ўзини тиймаса, берган ваъдасига вафо қилмаса, у менинг умматим эмас!”.

Қурьони карим мўминларни диний эътиқоди ва миллатидан қатъи назар, барча одамлар билан тинчлик-хотиржамликда яшашларини рағбатлантиради: «…Бирор жонни ўлдирмаган ёки Ерда (бузғунчилик ва қароқчилик каби) фасод ишларини қилмаган инсонни ўлдирган одам худди ҳамма одамларни ўлдирган кабидир. Унга ҳаёт бахш этган (ўлимдан қутқариб қолган) одам эса барча одамларни тирилтирган кабидир» (Моида сураси, 32-оят).

Демак, динимизнинг тинчликка бўлган эътибори нечоғли катта ҳамда бағрикенглик унинг негизидир. Инсон ўзидаги неъматнинг қадрини у ҳақда мулоҳаза юритиш, шу неъматдан ўзгалар ҳам баҳраманд ёки бебаҳра эканлигини ўйлаб кўриш билан билади. Бу эса янада кўпроқ Аллоҳга шукр қилишга ундайди. Неъматнинг бардавом бўлиши, унинг шукри адо этилишига боғлиқдир.

Баъзи неъматларнинг шукри “алҳамдулиллаҳ” дейиш билан адо бўлса, бошқа неъматлар ҳам борки, уларнинг шукрини амалий тарздагина адо этиш мумкин. Тинчлик ана шундай амалий шукр талаб қиладиган неъматдир. Бу неъматнинг шукрини адо этиш барчанинг зиммасига фарздир.

Кексалар тинчликнинг мустаҳкамлигини сўраб дуо қилишлари, ўрта ёшлилар ўзларининг ҳалол меҳнатлари, ёшлар эса уни асраш ва қадрига етиш борасида астойдил бел боғлашлари билан бу неъматнинг шукрини адо этган бўладилар.

Қуръони каримда марҳамат қилинади: «…Эзгулик ва тақво (йўли)да ҳамкорлик қилингиз, гуноҳ ва адоват (йўли)да ҳамкорлик қилмангиз! Аллоҳдан қўрқингиз! Албатта, Аллоҳ азоби қаттиқ зотдир»” (Моида сураси, 32-оят).

Хулоса сифатида Баҳоуддин Нақшбанд ҳазратларининг:

Кўр кетар экан билмай истиқболда чоҳ,

Уни огоҳ этмасанг сендадир улуғ гуноҳ, байтини келтирдик. Соғлом ақл эгасига шунинг ўзи кифоя.

Жасурбек домла РАУПОВ,
Тошкент вилояти бош имом-хатиби