Улар ўртасида нафратлар доираси кенгаяди ва ушбу нафратлар қўзғалонга айланади. Натижада бу жангариларнинг туғёнлари остида ватан парчаланиб ҳалок бўлади. Бойлар бечораҳол фақирларга фақирлар эса зориққан очларга айланади. Улар ўртасида қашшоқлик ва ҳалокат тарқалади.
Энди улар айтаётган ислоҳнинг тутган ўрни қайерда қолди?
Унинг мутлақо ўрни қолмади. Бу уммат учун ўзининг қоқилишидан туришига қачон имкон бўлади?
Тез орада бу тугунлар битта, иккита учтага ўтиб бу уммат ўзини ўраб олган ҳалокатли бало уйқусидан туришга куч топа олмай қолади. Бу муддат орасида ҳалокатни цивилизация (тараққиёт) шаклига ўтишининг имкони қолмайди.

Имом шаҳид Бутий сўзларидан

Абдуллоҳ Ғуломов