Ақдас Шоҳ Ҳаким Муҳаммад Ахтар раҳматуллоҳи алайҳ айтадилар:

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:

مَا مِنْ عَبْدٍ مُؤْمِنٍ يَخْرُجُ مِنْ عَيْنَيْهِ دُمُوعٌ، وَإِنْ كَانَ مِثْلَ رَأْسِ الذُّبَابِ، مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ، ثُمَّ تُصِيبُ شَيْئًا مِنْ حُرِّ وَجْهِهِ، إِلَّا حَرَّممَهُ اللَّهُ عَلَى النَّارِ

Яъни: “Бирор мўъмин банданинг кўзларидан Аллоҳдан қўрқиб ёшлар чиқса, хоҳ у пашшанинг боши миқдорича бўлсин, сўнг унинг юзига бироз бўлса ҳам тегса, Аллоҳ таъоло уни дўзах оловига ҳаром қилади” дедилар. (Ибн Можа ривояти).

Шунга кўра, агар пашшанинг боши миқдорича бўлса ҳам кўз ёш чиқса, уни бутун юзингизга суриб олинг. Мен қайта-қайта шайхим Шоҳ Абдулғаний Соҳиб Пҳулпури раҳматуллоҳи алайҳни кўрдимки, доимо кўз ёшларини кафтларига теккизиб олиб, кейин бутун юзлари ва соқолларига суриб олганлар ва шундай деганлар: Мен ўзимнинг шайхим Ҳакимул уммат Таҳановий раҳматуллоҳи алайҳни доимо шундай қилаётганларини кўрдим. Қачонки, Аллоҳдан қўрқув ёки муҳаббат сабабли кўз ёшлари чиқса, кафтларига теккизиб, уларни бутун юзларига суриб олганлар. Чунки, ривоятда келдики, Аллоҳдан қўрқув ёки муҳаббат сабабли чиққан кўз ёшлар қаерга тегса, дўзах олови ўша жойга ҳаром бўлади. Хоҳ у кўз ёши пашшанинг боши миқдорича бўлса ҳам гуноҳлар мағфиратига сабаб бўлади.

Тошкент шаҳар “Ҳазрати Али” жоме масжиди имом ноиби

Абдулқайюм Ғофуров таржимаси