— Дуо қилганимиздан сўнг “омин”, деймиз. Бунинг маъноси нима?
— “Омин”нинг маъноси: – “Дуойимизни ижобат айла!”, – “Эй, Аллоҳим! Ижобат қил!” ёки – “Худди шундай бўлсин!” ёхуд “Умидимизни муваффақиятсизликка учратма!” кабилардир.
Ибн Ҳажар Асқалоний раҳимаҳуллоҳ ўзининг “Матолиб ал-олия” асарида зикр қилишича, бир яҳудий мусулмонлардан “Омин” сўзини эшитиб, имон келтирган экан: “Бир яҳудий “Омин” дейишаётган масжид аҳли ёнидан ўтиб кетаётган эди. Шунда яҳудий: "Сизларга “Омин”ни ўргатган зотга қасамки, сизлар ҳаққнинг устидасизлар!” деди”.
Яҳудий ўз динида ҳам “Омин” сўзи борлиги ва у ҳақ пайғамбарлардан мерос қолганини билгани боис мусулмонлардан бу сўзни эшитиб, ушбу диннинг ҳақлигига амин бўлган.
“Омин” айтилганида, фаришталар ҳам уни айтишлари ҳақида саҳиҳ ҳадислар бор.
Муҳаммад Айюб ҲОМИДОВ
