Ўзбегим бўлгандан буён мустақил,

Ўзининг йўлига қараб бурилди.

Эй дўстим бугунги кундан шукр қил,

Кўп жойда мадраса, масжид қурилди.

Боболар ўтдилар ҳаж ният қилиб,

Каъбага йўқ эди бориш иложи.

Бугунчи бизларга омадлар кулиб,

Бўлмоқда халқимнинг ҳар бири ҳожи.

Боболар ўтдилар кўзида ёши,

Икки ийд намозин ўқиб яширин.

Икки ийд байрам, деб айтди Юртбоши,

Бугунги кунимиз қандай ҳам ширин.

Боболар ўтдилар бўлишиб қулоқ,

Уйидан топилса китоблар бети.

Бугунчи бизларга илм минг булоқ.

Очилди-ку Ислом университети.

Эй дўстим, ўзинг айт, бизга нима кам,

Шундайин имконни берди Худойим.

Гулласин, яшнасин, мустақил ўлкам,

Худога шукр деб, яшайлик доим.

Отабек Боқоний