Мустақиллик бу – ҳуррият, озодлик демакдир. Ҳуррият эса инсонга берилган энг зийнатли неъматлардан биридир. Ҳуррият учун курашган, уни кенг тарғиб қилган дин шубҳасиз Исломдир. Бу беъжиз эмас албатта. Чунки ҳурликда ҳуқуқлар кенгаяди, имкониятлар ошади. Инсоннинг қадри, ҳурмати, ўзига бўлган ишончи ортади. Шу сабаб, Ислом дини энг аввало қулдорликка барҳам бериш, кишиларни эркини ўз қўлига қайтариш учун катта тарғибот ишларни бошлади. Бу тарғибот энг аввало илоҳий калом бўлган Қуръони карим оятлари, суюкли пайғамбаримиз Муҳаммад алайҳиссаломнинг таълимотлари билан кишилар онгига сингдирила бошланди. Ҳаттоки, бир инсонни қулликдан озод қилиб, ҳурриятини ўз қўлига қайтаришни ибодат даражасига, ажри ва мукофоти улуғ бўлган амаллар сарасига киритди.
Шариати исломийяда «каффорат» деган атама бор. Яъни, қайси бир мусулмон киши шариат ман қилган баъзи гуноҳ амални содир этиб қўйса, унга жазо сифатида баъзи амаллар вожиб бўлади. Эътиборга молик жиҳати шундаки, аксар гуноҳлар учун каффорат вожиб қилинганда аввалида бир қул озод қилиш зикр қилинади. Қул озод қилишга қодир бўлмаган кишилар учун эса, бошқа амаллар буюрилади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳам ўзлари бош бўлиб, бир нечта саҳобаларни қулликдан озод қилганлар. Қолганларни ҳам қул озод қилишга тарғиб қилиб, бу амалнинг ажр-мукофотини билдириб, унга қизиқтирганлар.
Энди, айтмоқчи бўлган мақсадимни баён қилсам. Ислом тарихида бўлган бу қулдорликка қарши курашнинг асл мақсади ҳам, ҳурриятга интилиш, кишиларни мустақил ҳолда яшашига кўмаклашиш эди. Чунки мустамлакачиликнинг хилофи ўлароқ мустақиллик сабаб кишининг дини, эътиқоди, шахсий танлови ҳамда орзулари ушалади. Ҳур одам ўз эътиқоди каби ҳаёт кечиради. Фарзандларини тарбия қилади. Жамият ривожи учун ўз истаги билан ҳисса қўшади. Кимдандир эмас, балки, ягона Роббиси бўлган Аллоҳ таолога тобе бўлиб, у Зот буюрган амалларни бажариб, у Зотнинг қайтариқларидан қайтиб яшайди. Демакки, ҳурлик катта неъматдир.
Бугун бир инсон учун эмас, балки, бутун бир миллат учун ҳурлик ихтиёр қилинган кунга 31 йил тўлмоқда. Дину диёнатидан, эътиқодидан махрум бўлган ҳолда ўзлиги мажбурий унуттирилган бу халқнинг бошига бахт қуши қўнганига ҳам 31 йил бўлибди. 70 йиллик тузум даврида кимларнингдир истак-ҳохиши эвазига яшашга маҳкум бўлган бу халқ мустақиллик сабаб яна ўзлигига қайтмоқда. Аввало, унутилган диний, миллий қадриятлар тикланди. Кейинчалик эса янги янги имкониятлар эшиги очилди. Янги масжидлар, мадраса ва олийгоҳлар фаолиятини бошлади. Ва ҳозирги вақтда ҳам, қатор ислоҳотларнинг кети узилмаяпти. Буларнинг барчаси айнан мустақиллик сабаблидир деб биламан. Балки, кимдир сўзларимдан маддоҳлик сифатини излар. Лекин, дунёга мусулмоннинг нигоҳи билан қараган ҳар қандай киши бу неъматларни эътироф қилмасдан иложи йўқ.
Фурсатдан фойдаланиб, барча Ўзбекистон хақлини байрам билан муборакбод этаман. Мустақиллигимиз, ҳурриятимиз абадий бўлсин. Бу ҳурлигимизга зийнат бўлиб турган тинчлик ва хотиржамликка кўз тегмасин. Роббимиз бу неъматлар сабабли янада кўплаб неъматлари билан бизларни сийласин!
Ёрбек ИСЛОМОВ,
Олмазор туманидаги “Мевазор” жоме масжиди имом ноиби
