Ғарб давлатларининг бирида ғаройиб анъана бор экан. Унга кўра, кўчалардаги афишаларга, эълонлар осиладиган жойларга “Ҳақиқий севги ҳали олдинда” деган ёзувлар ёпиштириб қўйиларкан. Бу ёзувлар катта ҳаётга энди қадам босаётган ёш қизларга қаратилган бўлар экан. Яъни уларни иффатларини сақлашга, иболи, ҳаёли бўлишга чақириқ ҳисобланаркан. Чунки кўпгина қизлар ҳали етарлича ҳаётни англайдиган, яхши билан ёмонни ажрата оладиган ёшга етмасдан алдоқчи йигитларнинг ёлғон ваъдалирига ишониб ҳаётларини барбод қилишади.
Севги-муҳаббат муносабатларига эрта киришиш оқибатида ёш қизларнинг хаёли кераксиз нарсалар билан банд бўлиши, уларнинг онгида илм олишга бўлган иштиёқ сўниб қолиши, эртаю кеч ўткинчи ҳою ҳавасларнинг домига асир бўлишлари оқибати яхшилик билан тугамаслиги кундек равшан ва кўпгина ҳаёт тажрибаларида ҳам исботланган ҳақиқатдир.
Қизларни огоҳликка чақиришда катта ёзувли эълонлардан ташқари ишқий муносабатларни эрта бошлаб, ҳаётда панд еган баъзи аёллар тарафидан ёш қизларга барвақт бошланган севги бошга бало бўлиши ҳақида тушунтириш ишлари ҳам олиб борилар экан.
Ўша суҳбатларда аёллар бундай муносабатлар ёшликни зое қилишини, илм оладиган, катта-катта ишларни амалга оширадиган даврда арзимас ўйин-кулгу билан вақтни ўтказиб юборилиши, қолаверса, бу ишларнинг оқибатида иффатнинг бузилиши, номуснинг топталиши, қалб хотиржамлигининг йўқолиши, ҳаттоки эрга теккандан кейин ҳам бу нарса давом этиши ҳақида гапириб, қизларга “Ҳақиқий муҳаббат ҳали олдинда” деган ёзув битилган билакузуклар ҳадя қилишар экан.
Қиз бола ҳар сафар бирор йигит билан шундай муносабтга киришмоқчи бўлганда шу ёзувга кўзи тушиб бу йўлдан қайтиши, бу йўлнинг охири вой бўлишини эслаши учун шундай одат йўлга қўйилган экан.
Бугунги кунда биз мусулмонлар бу каби хайрли тадбирларни амалга оиширишга ҳар қачонгидан кўра муҳтожмиз. Зеро, миллатнинг, халқнинг юксалиши аёлларнинг ислоҳи ила амалга оширилади. Агар аёл гул бўлса, миллат ҳам гулдек ўсиб яшнайди. Миллат ўз гулларининг, гулзорларининг пайҳон қилинишига йўл қўйиб берган куни кафанга ўралган куни бўлади.
Доктор Абдуллоҳ Муҳаммад Абдулмуътининг
"Фарзанд тарбиясида 700 та сабоқ" китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Камронбек Ислом таржимаси.
