muslim.uz
В Саратовской области открылось новое мусульманское кладбище
В Ивантеевском районе Саратовской области открылось новое мусульманское кладбище. Возведено оно было силами прихожан Соборной мечети и местными жителями из числа приверженцев ислама.
По данным Islam-today, площадь погоста составляет четыре гектара. В меджлисе и коллективном намазе по случаю открытия его приняли участие мусульмане со всего региона.
Как сообщил имам-мухтасиб Ивантеевкого района Рамиль хазрат Мустафин, имеющиеся в районе мусульманские кладбища уже практически заполнены, а потому новое было крайне востребовано местной мусульманской общиной.
Пресс-служба Управления мусульман Узбекистана
Усмон қудуғи
Усмон розияллоҳу анҳу бадавлат савдогар эдилар. Табук ғазотида мусулмонларнинг қўшинини тўлиқ қуроллантирган киши ҳам Усмон розияллоҳу анҳу эдилар. Ибни Исҳоқ раҳматуллоҳи алайҳ: “Усмон табук жангчиларига шунчалик кўп пул сарфладиларки, ҳеч бир киши у зот баробарида пул сарфлаган эмас”, деб ёзади. Усмон розияллоҳу анҳу Расулуллоҳнинг ҳужраларига минг динор пулни олиб келиб сочиб юборганлар, 950 та туя ва 50 та от ҳадя қилиб олиб келганлар.
Расулуллоҳ ҳазратлари бундай саховатларини кўриб:
— Усмон бу иши билан асло зарар қилгани йўқ, — деганлар. Кейин эса:
— Кимки ночор аскарни қуроллантирса ва рум қудуғини сотиб олиб мусулмонларга ҳадя қилиб юборса, у кишига жаннат насиба бўлади, — деб башорат қилдилар.
Бир яҳудий рум қудуғининг сувини сотиб фойдаланарди. Усмон розияллоҳу анҳу мазкур қудуқнинг ярмини 20 000 танга ва юзта ёш туя баробарига сотиб олдилар. Мусулмонлар ўзларига белгиланган муддатда келиб ушбу қудуқ сувидан олиб кета бошладилар. Ҳеч ким яҳудийнинг сувини олмай қўйди. Буни кўриб яҳудий қолган ярмини ҳам жуда арзон нархга сотиб юборади. Мазкур қудуқнинг ҳаммасини сотиб олганларидан сўнг Усмон розияллоҳу анҳу мусулмонларга Аллоҳ йўлида ҳадя қилиб юбордилар.
Ўша қудуқ ҳозир ҳам мавжуд бўлиб, 1400 йилдан ортиқ давр мобайнида мусулмонларни ширин сув билан таъминлаб келмоқда. Қудуқ атрофида масжид ва хурмо боғи мавжуд. Бу қудуқ ҳозирда “Усмон қудуғи” деб аталади.
манба: kamolon.uz
Йиғилишлар сайёр шаклда ўтмоқда
Ўзбекистон мусулмонлари идорасининг Самарқанд вилояти вакиллиги жойларда масжидлар фаолиятини такомиллаштириш, имом-хатибларни руҳлантириш, мавжуд камчиликларни жойида ўрганиш ва бартараф этиш мақсадида шаҳар ва туман бош имом-хатиблари иштирокида бўлиб ўтадиган йиғилишларни сайёр шаклда ўтказишни жорий қилди.
Ўтган ҳафта Самарқанд шаҳридаги “Оби Раҳмат” жоме масжидида дастлабки сайёр йиғилиш бўлиб ўтди.
Куннинг биринчи ярмида туман ва шаҳар бош имом-хатиблари Самарқанд шаҳридаги мавжуд масжидлар фаолияти билан танишдилар. Ютуқлар ва камчиликларни ўрганиб, хулосалар тўпладилар.
Куннинг иккинчи ярмида йиғилишнинг асосий қисми бошланди ва дастлаб бош имом-хатиблар томонидан ўрганиш хулосалари ўқиб эшиттирилди. Вилоят марказида жойлашган масжидлардан олиниб, туман масжидларида жорий қилиш мумкин бўлган намуналар хусусида сўз юритилди. Ўз навбатида аниқланган камчиликлар ҳам айтилиб, уларни бартараф этишга оид тавсиялар берилди.
Йиғилиш кун тартибидаги шу ва бошқа масалалар асосида давом эттирилди.
Сайёр йиғилишнинг навбатдаги бекати туман бош имом-хатибликлари томонга йўналтирилади.
ЎМИ Самарқанд вилояти вакиллиги
Вақт қиличидан эҳтиёт бўлайлик
Вақт асрашимиз керак бўлган энг қимматли неъмат. Биз эса уни беҳуда ўтказмоқдамиз.
Дунёга келган ҳар бир инсоннинг умри вақт давомида тўхтовсиз ўтиб боради. Бу дунёдан кетиш муддати етганда дунёни ташлаб кетишдан ўзга чора қолмайди. Кетиш вақти эса бугунми, эртами қачон келиши инсонга номаълум. Дунё ҳаёти бир кундек бўлиб ўтиб боради. Чунки кечаги кун ўтиб кетган кун, эртанги кун эса ҳали келмаган. Инсон амал қиладиган асосий кун эса бугунидир. Ҳикматли шеърда бу ҳақда шундай дейилган:
Ўтмиш ўтиб кетди, келажак орзу,
Шу турган онингга қилавер ружу.
Ўтаётган ҳар бир лаҳза инсон ҳаёти ва умрининг бир қисмидир. У қиёмат куни инсоннинг фойдасига ё зарарига гувоҳлик беради. Уламолар ўтаётган вақт ҳақида шундай деганлар: “Вақт бетараф бўлмайди, ё сенга қадрдон дўст ёки ашаддий рақиб бўлади”. Яъни ўтган вақт инсоннинг ё фойдаси, ё зарарига ҳужжат бўлади.
Ҳасан Басрий раҳматуллоҳи алайҳ шундай деган: “Бошланаётган ҳар бир кун шундай нидо қилади: “Эй одам боласи, мен янги кунман, сенинг амалингга гувоҳман, мендан фойдаланиб қол, агар ўтиб кетсам, қиёмат кунигача қайтмайман”.
Умрни қадр-қиммат ва нафисликда ҳеч нарса ила ўлчаб бўлмайди. Агар минг йилни беҳуда сарфлаб, сўнг тавба қилиб, сизга умрингизнинг охирида саодат насиб этса, абадул-абад жаннатда яшайсиз. Шунда (сиз учун) энг шарафли нарса охирги лаҳзадаги мана шу ҳаётингиз эканини биласиз. Вақт энг мукаммал неъматдир. Унда ҳеч қандай айб йўқ. Айбдор ундан фойдаланмаётган инсоннинг ўзидир. Шунинг учун вақтнинг қадрига етган зоҳид тобеинлардан бири Омир ибн Абду Қайсга бир киши: “Менга бирор нарса гапириб беринг”, деганида, унга: “Қуёшни ушлаб турсанг, гапириб бераман” (яъни, вақт тўхтовсиз ўтиб кетаверади. Ҳеч ортга қайтган эмас. Уни қўлдан бой берган одам ўзидан кўрсин. Энди уни тополмайди. Чунки, ҳар бир вақт ўз ҳақига эга. Кеча қилмаган ишимни бугун қилдим-ку, деган одам ўзини алдаяпти холос. Мен вақтимга хиёнат қилмайман. Хафа бўлма, вақтим йўқ.) деган эканлар.
Мўмин икки хавотир орасида бўлади: тез ўтиб кетган кеча ва ҳали келмаган эрта орасида, кечада Аллоҳ таолонинг нима қилганини (яъни ундан амалларини қабул этган ё этмаганини) билмайди, эртага Аллоҳ таолонинг нима ҳукм қилишини билмайди.
Шунга кўра, банда ўзи учун ўзидан фойдаланиб қолсин, охирати учун дунёсидан фойдаланиб қолсин, қаришидан олдин ёшлигидан фойдаланиб қолсин, ўлимидан олдин ҳаётидан фойдаланиб қолсин.
Шундай экан эй азизлар, соғлик, вақт, ақл... уларнинг ҳаммаси бойлик. Уларнинг барчаси бахтли бўламан деган кишиларга бахт ва саодат калити. “Вақт қиличга ўхшайди, агар сен уни кесмасанг у сени кесади”.
Аллоҳ таоло барчамизни вақтнинг қадрига етадиган ва ундан тўғри фойдаланадиган кишилардан қилсин. Зеро, омонат умрнинг қадрига етадиган зотлар ўзларини ҳам, миллатларини ҳам, юртларини ҳам манфаатлардан маҳрум қилмайдилар. Ана ўшалар тўғриликда юрувчилардир. Аллоҳ таоло барчамизнинг оқибатларимизни хайрли қилсин.
Манбалар асосида Хўжаобод тумани
“Етти чинор” жоме масжиди имом ноиби
Муҳаммадқуддус Абдулманнон тайёрлади
Сурилган тош учун мукофот
Хитойда ҳокимлардан бири асосий йўл устига катта тош қўйиб йўлни тўсиб қўйди. Тош яқинидаги дарахт ортига бир пойлоқчи қўйиб одамларнинг гапларини етказишни буюрди. Биринчи ўтган киши шаҳарнинг энг катта савдогари бўлди. Тошни кўриб, қовоғини чимирди. Тошни ким қўйдирганини билмаган ҳолда овозини балaнд қилиб танқид қила кетди. Тошни айланиб ўтиб, бу ишни қилганни жазолаш керак, шикоят қиламан, деб йўлида давом этиб кетди.
Иккинчи одам ўтди. У муҳандис эди. Савдогар каби бақир-чақир қилди. Лекин унинг овози бироз пастроқ эди.
Сўнгра ўзлари ҳақида гаплашиб келаётган учта дўст тош олдида тўхтади. Йўл устига тош қўйган одамни тентак, аҳмоқ, эсипаст, деб ҳақорат қилишди… Сўнг уйларига қайтдилар. Орадан икки кун ўтди. Иттифоқо, шу йўлдан бир оддий деҳқон ўтиб қолди. Тошни кўрди-ю, бирор оғиз гап айтмади. Енгини шимариб, атрофдаги одамларни ёрдамга чақириб тошни бир чеккага суриб қўйишди. Қарасалар, тош тагида ковланган чуқурда сандиқ турибди. Сандиқ ичида бир бўлак олтин турарди. Унинг ёнида парча қоғозга ушбу сатрлар ёзиб қўйилганди: «Ҳокимдан ушбу тошни четга олган кишига! Бу мукофот мушкул ишни шикоят қилмай, ижобий ёндашган киши учундир.
Ибрат:
Динимизда одамларга халал берадиган нарсаларни йўлдан олган кишиларга тиллодан ҳам қиммат нарса ваъда қилинган. Йўлдан азиятни кетказиш имон белгиларидандир. Лекин бу бойликдан шикоят қилувчилар ундан маҳрумдир.
Муҳаммадқуддус АБДУҲАЛИМОВ,
«Етти Чинор» жоме масжиди ноиби имоми
Мақолалар
