muslim.uz
Муфтий ҳазратлари эҳтиёжманд оилалар ҳолидан хабар олдилар
Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Усмонхон Алимов ҳазратлари ва Дин ишлари бўйича қўмита раиси Абдуғофур Аҳмедов Бухоро вилоятига сафарлари мобайнида ҳудуддаги ёрдамга муҳтож ва жисмоний имконияти чекланган кишиларни илиқ сўзлари ила уларнинг синиқ кўнгилларига хурсандчилик киритдилар.
Мана шундай эътиборга муҳтож, қалби ўксик фуқароларга “Вақф” хайрия жамоат фонди томонидан озиқ-овқат маҳсулотлари, ногиронлик аравачалари ва пул маблағлари тарқатилди. Эътибордан масрур қалблар кўрсатилган ёрдам ва ғамхўрликдан мамнун бўлиб, кўзларида ёш ила миннатдорлик изҳор қилдилар.
Шунингдек, муфтий ҳазратлари бошчилигида уйма-уй юриб, етим-есирлар, кам таъминланган оилалар, эътиборга молик инсонлар ҳолидан хабар олиниб, уларга туҳфалар улашилди ва моддий ёрдамлар кўрсатилди.
Мана шундай хайрия ишлари орқали шундай инсонларнинг синиқ кўнгилларини кўтариб, дилларига мамнунлик улашиш ҳар бир виждонли инсон учун ҳузурбахш амаллардан ҳисобланади.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Саволга жавоб беришга тайёрланайлик!
Аллоҳ таоло Қуръони Каримнинг Исро сураси, 36-оятида шундай деб марҳамат қилган:
وَلاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولـئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً
“Ўзинг билмаган нарсага эргашма! Албатта, қулоқ, кўз ва дил — ана ўшалар, масъулдирлар”
Ушбу оят борасида Қатода раҳимаҳуллоҳ “Кўрмаган нарсангни “кўрдим”, эшитмаган нарсангни “эшитдим”, билмаган нарсангни “билдим” дема! Чунки, Аллоҳ таборака ва таъоло буларнинг барчаси ҳақида сендан қиёмат куни сўровчидир” деганлар.
“Ўзинг билмаган нарсага эргашма!” оятини Муҳаммад ибн Ҳанафийя раҳимаҳуллоҳ “Бу ёлғон гувоҳлик ҳақида” деб тафсир қилган бўлсалар, Мужоҳид раҳимаҳуллоҳ “Бирор кишини ўзинг билмаган нарса билан айблама!” деб тафсир қилганлар.
Абдураҳмон Саъдий раҳимаҳуллоҳ бу оятнинг тафсири борасида бундай деганлар: “Айтган гапи, қилган иши, Аллоҳ таоло ибодат учун бандада яратиб қўйган тана аъзоларини нималарга ишлатгани ҳақида сўроққа тутилишини билган банда бу саволга жавоб тайёрлаб қўйиши керак. Жавоб эса ўша тана аъзоларини фақат Аллоҳ таолонинг ибодатига, Унга ихлос қилишга ишлатиш, У Зот ёқтирмайдиган амаллар ва гаплардан тийилиш билан бўлади”.
“Тайсийрут Тафсийр” китобида бундай дейилган: “Агар инсон тана аъзоларини яхшилик ишларида ишлатса, савобга эришади. Агар ёмонликка ишлатса, иқобга қолади”.
Ибн Қаййим раҳимаҳуллоҳ бу оятнинг тафсирида “Инсоннинг саодати ушбу оятда зикр қилинган уч аъзонинг саломат, солиҳлигида бўлса, унинг бахтсизлиги шу уч аъзонинг бузилишига боғлиқдир” деганлар.
Ҳадиси шарифларда кўрмаган нарсасини кўрдим дейишнинг оғир гуноҳлиги таъкидланган.
عن أبي هريرة رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: إياكم والظنَّ، فإنَّ الظنَّ أكذب الحديث
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Гумондан четланинглар, чунки гумон сўзларнинг энг ёлғонидир!» деб марҳамат қилганлар. Имом Бухорий ва Имом Муслим ривоят қилганлар.
عَنِ ابْنِ عُمَرَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: مِنْ أَفْرَى الْفِرَى أَنْ يُرِيَ عَيْنَيْهِ مَا لَمْ تَرَ
Ибн Умар розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Уйдирмаларнинг энг ёмони – кўрмаганини кўрдим, дейишдир», дедилар».
Бу ерда туш кўриш назарда тутилган. Ёлғондан туш тўқиш энг катта ёлғон ва оғир гуноҳдир, чунки бу бевосита Аллоҳга нисбатан ёлғон тўқиш, У Зотга туҳмат қилишдир.
Бу дунёда кўзимиз билан нималарни кўрдик, қулоғимиз билан нималарни эшитдик, қалбимизни покладикми ёки гуноҳлар билан қорайтирдикми, ҳаммаси ҳақида сўраламиз. Демак, барчамиз ибодатларни вақтида адо этиш, Аллоҳ таолони доим зикр қилиш, қулоғимиз, кўзимиз ва бошқа тана аъзоларимизни Аллоҳ таоло рози бўладиган ишларга ишлатиш билан охиратдаги саволларга тайёрланайлик!
Аллоҳ таоло барчамизни Ўзининг ҳидоятидан айирмасин ва хотимамизни гўзал қилсин!
Интернет маълумотлари асосида Нозимжон Ҳошимжон тайёрлади
Муфтий ҳазратлари шариф шаҳар имомлари билан мулоқот қилдилар
Бугун, 10 декабрь куни Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Усмонхон Алимов ҳазратлари ва Дин ишлари бўйича қўмита раиси Абдуғофур Аҳмедовнинг Бухоро вилояти бўйлаб сафарлари давомида жоме масжидларда меҳнат қилаётган имом-хатиблар билан мулоқот ўтказдилар.
Ушбу йиғилишда тизимда олиб борилаётган ишлар таҳлил қилиниб, мавжуд муаммолар тингланди, ечими бўйича аниқ таклифлар берилди. Шунингдек, бугунги кунда имом-хатиблар олдида турган муҳим вазифалар ва жаҳолатга қарши маърифат билан курашда уларнинг ўрни каби масалаларга алоҳида эътибор қаратилди.
Мулоқотда мамлакатимиз бўйлаб олиб борилаётган кенг кўламли ислоҳотларнинг мазмун-моҳияти, бугунги тинч ва осойишта кунларнинг қадрига етиш ва шукроналик ҳисси билан яшаш каби жиҳатларга алоҳида тўхталиб ўтилди.
Дарҳақиқат, маънавият ва маърифатни ҳаётининг бош аъмоли деб билган кўҳна ва боқий Бухоро илм аҳли бугунги кунда Президентимиз раҳнамолигида шиддат билан меҳнат қилмоқда. Натижада, ҳар бир инсон ўтган улуғларнинг, жумладан, Етти пирнинг муборак қадамжоларини янада обод этиш, уларга муносиб бўлиш ишқи, меҳри билан, олиб борилаётган бунёдкорлик ишларига ўз улушини қўшиш илинжида яшамоқда.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Хусумат-ёмон одат
Ёмон хулқлардан бири хусуматдир. Хусумат сўзи “Ўзбек тилининг изоҳли луғати”да: “Хусумат арабча – жанжал, низо; душманлик, адоват. Бировга нисбатан бўлган кек, адоват; қасд; душманлик”, деб изоҳланади. Хусумат инсонларни ўзаро бирдамлигини, дўстлигини заифлаштиради. Шу сабабли Аллоҳ таоло ўзаро низолардан тийилишга буюради: “Ўзаро низо қилманг, у ҳолда тушкунликка учрайсиз ва куч қувватингиз кетади” (Анфол сураси, 46-оят).
Хусумат қилиш инсонга ҳеч қандай манфаат келтирмайди. Балки у инсон учун икки дунёда ҳам зарардир. Имом Ғаззолий раҳимаҳуллоҳ: “Хусумат ва тортишув-ёмонликнинг куртагидир” деган. Донишмандлар хусуматнинг асосий сабабларини қуйидагича баён қилишади:
- Мағрурланиш, мутакаббирлик, манманлик;
- Ўзини билағон эканини одамларга кўрсатиб қўйиш;
- Ўзгалар айб-нуқсонларини кўрсатиш билан уларга озор бериш, тажовуз қилиш.
Инсон кун давомида турли инсонлар билан учрашади, улар билан суҳбатлашади. Яхши инсонлар ўз суҳбатдошлари, суҳбатлашиш шароитлари қандай бўлишидан қатъи назар, хусуматдан узоқ бўладилар. Масалан, бугунги об-ҳаво, нарх-наво ҳақида тортишиб вақтларини беҳуда ўтказмайдилар.
Айрим кишилар бировларнинг ишидан хато-камчилик қидириш билан овора бўладилар. Ўзгаларнинг айбини фош қилиб, камчиликларини бутун оммага фош қиладилар. Кишилар айбини топиб, уни хусуматга айлантириш нодонларнинг ишидир. Бировнинг айбини топиш билан шуғулланишдан кўра, ўз айби билан шуғулланган яхшидир. Агар имкон бўлса, одамларнинг айб-камчиликларини беркитиш яхши фазилат ҳисобланади. Ҳозирги пайтда айрим кишилар бировнинг озгина камчилигини топсалар, уни баралла бутун оммага ошкор қилишни, бу қилган ишларидан мақтаниб юришни яхши кўрадилар.
Алишер Навоий “Маҳбубул-қулуб” асарида: “Нохуш хабарни чин бўлса ҳам дўстингга етказма; бировдан айб кўрсанг юзига солма. Қўявер, ўша чин хабарни душман етказсин ва сен сабр қил, у айб можаросини душман қилсин. Ақлли одам ёлғон гапирмас; аммо, барча рост гапни айтавериш ҳам тўғри эмас. Бировни ноҳақ ҳижолатга солмоқ-ўз нодонлигини изҳор қилмоқ ва бир кўнгилни оғритмоқдир. Бу каби кишини хафа қиладиган чин сўздан кўра зарурат юзасидан-ўрни билан гапирилган ёлғон яхшидир”, деб ёзадилар.
Яхши инсонлар ўзларига қилинган ҳақсизлик учун тортишмайдилар, ғазабланмайдилар. Аксинча, вазминлик, мулойимлик билан бу ҳолдан чиқишга ҳаракат қиладилар. Инсоннинг ўз ўзини хусуматдан сақлаши, унинг юксак фазилат соҳиби эканини кўрсатади.
Руҳиддин АКБАРОВ
Қарши туман Акбар халифа Эшон ибн Мухтор масжиди имом-хатиби
Керагини сўрайлик
Ҳаммамиз ҳам ўғил уйлантирсак, қиз чиқарсак – фарзандларимизнинг бахту камолини кўрсак, деб орзу қиламиз. Меҳнатларимиз ҳам, дуоларимиз ҳам фарзанди зурриёдларимиз учун.
Шу табиатимизга кўра, қизимизга совчи келса, “Уйи борми, тайинли иш жойи борми, машинаси борми? деб бошлаган саволимиз айланиб-айланиб ётоқхона кровати, кир машинаси, музлатгич, чангютгич кабиларга боради ва қайнота-қайнонаси билан бирга яшайдими, алоҳидами? қабилида юзлаб саволлар сўралади.
Аммо шу саволлар ичида кўпинча асосий саволлар сўралмай қолади: Раббини танийдими, Ибодатга маҳкамми, Қуръони каримни ўқийдими, ҳалол-ҳаромни биладими? Эртага туғилажак фарзандларига ҳалол луқма едириш учун тунни кунга улаб ишлайдими?
Зеро, дунё ҳаётидан мақсад – Жаннатга эришмоқдир. Жаннатга етишмоқ эса Аллоҳ таолонинг розилиги билан бўлади. Раббимизнинг ризоси эса Унинг амрларини бажармоқ, қайтарганларидан қайтмоқ туфайли ҳсоил қилинади. Табиийки, икки ёшнинг биргаликда ҳаёт кечириши ҳам Жаннатга эришиш йўлидаги қадамлардан биридир. Қачонки ёшлар шунга интилса!
Аммо шунча нарсани биламиз-у, динимиз биз мусулмон оилаларнинг қачон кундалик ҳаётига айланишини билмаймиз. Ёшларимиз қачон намоз билан туриб, намоз билан ётишни одат қилади. Қуръони каримни ҳаёти марказига қачон қўяди. Қачон Қуръон деб нафас олиб, Қуръон дея нафас чиқаради? Шуни англаб олмоғимиз учун бизга қабристонларда ўтганлар ортидан ўқишимиз керак бўлган суралар, оятлар талқин этилди. Туғилганда ўқидик, жанозада ўқидик, очилишда ўқидик, ёпилишда ўқидик... Тирикларнинг ўқиганларни уқиб олишига эҳтиёжи йўқ каби тушундик ва ўзимизга зарур бўлган иштиёқ ила ўқимадик...
Саволни тўғри сўрашимиз керак. Бу йигит қўлни қўлга, кўнгилни кўнгилга боғлаб йўлга чиқяптими? Шу қизга Жаннатда ҳам етишмоқни ният қиляптими?
Жаннатда ҳам бирга бўладиган жуфтларни сўрайлик.
Жаннатда ҳам бирга бўладиган жуфтларни топайлик.
Жаннатдаги жуфтимиз бўлсин дея жуфтимизнинг қадрига етайлик.
Раббимиз дунёдаги уйларимизни Жаннат тимсоли ўлароқ гўзал ҳаёт кечирмоғимизни ва охиратда Жаннатига ва жамолига етишмоғимизни насиб айласин.
“Пул емас ота” жоме масжиди имом-хатиби Музаффархон АЪЗАМ тайёрлади.