muslim.uz

muslim.uz

“Фатво” сўзи луғатда саволга жавоб бериш маъносини англатади. Истилоҳда эса саволга шаръий далил асосида жавоб бериш маъносида ишлатилади.

Шариатда мусулмонлар ҳаётида пайдо бўладиган саволларга фатво бериш фарзи кифоя ҳисобланади.

Ҳозирда кўплаб мусулмон давлатларида расмий фатво берувчи муфтият ёки халқаро марказлар бор.

Фатво беришнинг ўзига хос шартлари бор. Мўътабар манбаларда қайд этилишича, араб тили, Қуръон ва ҳадис илмлари, фиқҳ ва ислом тарихини пухта биладиган ва яна бошқа зарур сифатларга эга бўлган шахсларгина фатво бериш ҳуқуқига эга.

Шубҳасиз, Исломда фатвонинг ўрни ва таъсири муҳим бўлиши билан бирга ўта масъулиятли вазифа ҳам ҳисобланади.

Имом Шотибий раҳматуллоҳи алайҳ фатво бериш масъулияти ҳақида тўхталиб, қуйидагиларни таъкидлайди: “Муфтий – ҳукмларни етказишда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга ўринбосар ва у зотнинг меросхўри ҳисобланади. Шу боис у  Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам номидан гапиради”.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бу борада огоҳ ва эътиборли бўлишга чақириб: Фатвога журъатли бўлганларингиз дўзахга журъатли бўлганингиздир, деганлар. Яъни, етарли билим ва тажрибага эга бўлмай туриб, фатво беришдан қайтарганлар. Буни чуқур англаб етган мусулмонларнинг дастлабки авлодлари ўзларидан илмли шахслар бўлган жойда сукут сақлашган. Имом Нававий раҳматуллоҳи алайҳ “ал-Мажмуъ” асарида Абдураҳмон ибн Аби Лайлодан қуйидагиларни ривоят қилади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг 120 саҳобасидан савол сўралганда, “анавидан сўранг”, деб бошқаларига ишора қилишар ва охири айланиб биринчи кишига савол қайта берилганини кўрдим.

Имом Моликдан раҳматуллоҳи алайҳ элликта масала сўраганида, биттасига ҳам жавоб бермаган экан. Бунинг сабаби сўралганида: “Жавоб берувчи ўзини аввал дўзахга солиб кўрсин, халос бўлишига кўзи етса, жавоб берсин”, деган эканлар.

Шайх Рамазон Бутий айтади: “Ҳукм чиқариш илми тиббиёт илми кабидир. Мабодо бировнинг фарзанди оғир касалга чалиниб қолса, у тегишли ташхис қўйиш ва фарзандини даволаш учун тиббиётга оид китобларни титадими ёки малакали шифокорнинг олдига борадими? Тўғрисини айтганда, унинг эси жойида бўлса, кейинги йўлни тутади. Динда ҳам худди шундай. Аслида у тиббиётдан ҳам муҳимроқ, шунингдек, қамрови жиҳатидан хавфлироқдир”.

Бугунги кунда баъзи бир эътироф этилмаган шахслар ёки ғаразли мақсадларга йўналтирилган фатволар инсонларни Ислом маърифатидан чалғитмоқда. Айниқса, уларнинг “жиҳод”, “байъат”, “такфир”, “бемазҳаблик”, “ҳижрат” каби масалалардаги асоссиз “фатволари” ноҳақ қон тўкилишига олиб бормоқда ва инсонларнинг кафолатланган ҳуқуқларига раҳна солишига сабаб бўлмоқда. Имом Молик раҳматуллоҳи алайҳнинг устози бўлган Робиа ибн Абдураҳмонни йиғлаган ҳолда кўриб, ундан бунинг сабабини сўрашганида, у кишилар диний-ҳуқуқий саволларни билими бўлмаган шахслардан сўрашаётганини кўргани, бу ҳолат Исломда катта хатар пайдо бўлганидан дарак беришини таъкидлаган экан.

Демак, чуқур илм, тажриба ва холислик каби фазилат бўлмай туриб, фатво беришнинг оқибати хайрли эмас. Шундай экан, баъзи доира ёки гуруҳларнинг Исломда улкан масала сифатида қаралган ҳукмларга масъулиятсизлик билан фатво бериши ўзлари ва ўзгаларни ҳам адаштиришдир.

Хулоса қилиб айтганда, илм ва салоҳиятсиз фатво бериш ёки учраган кишидан фатво сўраш ва унга эргашиб кетавериш адашувга олиб боради. Бу каби салбий оқибатларни келтириб чиқарувчи ихтилофларнинг олдини олиш биринчи навбатда уламоларнинг, қолаверса, барчамизнинг муҳим вазифаларимиздан ҳисобланади.

 

Нозим Иминжонов,

Тошкент ислом  институти талабаси

Понеділок, 01 Январь 2018 00:00

O'zbekiston Qur'on musobaqasi 2018

Понеділок, 01 Январь 2018 00:00

Shayx va cho'pon bola

Шаддод ибн Авсдан (розияллоҳу анҳу) ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: Ким саййидул истиғфор – “Аллоҳумма анта роббий ла илаҳа илла анта холақтаний ва ана абдука ва ана ала аҳдика ва ваъдика мастатоту аъузу бика мин шарри ма сонаъту, абуу лака биниъматика алайя ва абуу бизамбий фағфирлий фаиннаҳу ла яғфируз зунуба илла анта”ни кечки пайт айтиб, тонг отгунича вафот этса, жаннатга киради. Ким тонгда айтиб, шу куни вафот этса, унда ҳам жаннатга киради, дедилар.

Понеділок, 01 Январь 2018 00:00

Олимнинг шукронаси кўпроқ бўлади...

Мисрда икки бекзода бор эдилар. Бириси илм ўрганди ва бириси мол жам қилди. Охирул амр илм ўргангани алломаи замон бўлди ва мол йиққани ҳокими Миср бўлди. Бу ҳолда ҳокими Миср бўлғони ҳақорат назари билан олим бўлғон биродариға назар қилди ва дедики: “Мен салтанатқа етиштим, ваҳоланки сен қадимгидек зиллатда қолдинг”.

Олим биродари айди: “Эй биродар, Аллоҳ таолонинг неъматининг шукри менинг зиммамда кўпроқдур, зероки пайғамбарлар меросини топтим, яъни илмни. Сен эса Фиръавн ва Ҳомоннинг меросини топтинг, яъни салтанати Мисрни”.

Оёқ остида қолғон мўрдурман,

Қачон ниш ургувчи занбурдирман.

Бу неъмат шукриға бўлдум сазовор,

Биҳамдуллоҳ, эмасман мардумзор.

 

Шайх Саъдий Шеърозийнинг “Гулистон”идан

Мақолалар

Top