Менинг падари бузрукворим қоддасаллоҳу сирроҳ айтар эдилар:
Ҳазрати Юсуф алайҳиссаломнинг қиссаларини ҳар бир мусулмон биладики, қандай қилиб қудуққа ташландилар, қул қилиндилар, зиндонга солиндилар, узоқ муддат ота-онадан жудо бўлдилар. Ота ўғил учун йиғлайверди. Ўғил ота учун йиғлайверди. Анча йилдан кейин Мисрда учрашдилар, қарангки, бир ўғил шу тарзда қудуқга ташланган бўлса, қул қилинган бўлса, зиндонга солинган бўлса ва фитналарга мубтало қилинган бўлса, энди, бир неча йилдан кейин отаси билан учрашганида, ўша даврда етган мусибат ва ғамларни гапириш ўрнига, оталарига шундай дедилар. Уни Қуръони карим зикр қилган:

وَقَدْ أَحْسَنَ بِي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ

“Дарҳақиқат, У (Аллоҳ) менга яхшилик қилди. Мени қамоқдан чиқарди...” (Юсуф сураси,100-оят)
Яъни, Аллоҳ таъоло мени зиндондан чиқариб, менга қанчалар яхшилик қилди. Зиндонга тушганларини зикр қилмадилар. Балки, мени зиндондан чиқариб, Аллоҳ таъоло менга қанчалар яхшилик қилди деб, Аллоҳ таъоло зиндондан чиқарганини зикр қилдилар ва яна шундай дедилар:

وَجَاءَ بِكُمْ مِنَ الْبَدْوِ

......ва сизларни биёбондан олиб келди. (Юсуф сураси,100-оят)
Яъни, менинг ота-онам, опа-сингил ва ака-укаларимга Аллоҳ таъоло қанчалар яхшилик қилдики, уларни биёбондан (қишлоқдан) келтириб, мен билан учраштириб қўйди. Жудоликни зикр қилмадилар. Балки, учрашганликни зикр қилдилар ва яна шундай дедилар:

مِنْ بَعْدِ أَنْ نَزَغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَبَيْنَ إِخْوَتِي

“Шайтон мен билан акаларимнинг орасини бузгандан сўнг....” (Юсуф сураси,100-оят)
Яъни, шайтон мен ва акаларим ўртасида бир муаммони пайдо қилган эди деб олдин содир бўлган воқеалар ва акаларининг қилган зулмларини шайтонга юкладилар. Шундай қилиб, Ҳазрати Юсуф алайҳиссалом барча мусибат ва қийинчиликларни қўйиб, Аллоҳ таъолонинг неъматларини зикр қилдилар. Шукр қилувчи бандаларнинг йўли айнан шудир.

Шайхул ислом, Муфтий Муҳаммад Тақий Усмоний ҳафизаҳуллоҳ.

“Ислаҳий мавааиз” китобидан. 3-жилд, 71-бет.

Абдулқайюм Комил таржимаси.

Бугун, 1 июль куни уламоларимиз Тошкент шаҳрига ташрифлари давомида кундалик намозларни қуйидаги масжидларда ўқиб, суҳбат қилиб берадилар:

Юнусобод тумани

Ҳомиджон домла Ишматбеков, Ўзбекистон мусулмонлари идораси раисининг биринчи ўринбосари, “Умар ибн Хаттоб” жоме масжиди;

Муҳаммадайюб домла Ҳомидов, Ўзбекистон мусулмонлари идораси бўлим бошлиғи – “Юнусобод оқтепа” жоме масжиди;

Аброр Мухтор Алий домла, Ўзбекистондаги Ислом цивилизация маркази масъул ходими – “Муҳаммад Носир ҳожи” жоме масжиди;

Шайх Абдулазиз Мансур, Ислом цивилизацияси маркази директори ўринбосари – “Юнусобод” жоме масжиди;

Собиржон домла Рустамов, Шайхонтоҳур тумани бош имом-хатиби – “Камолиддин Ориф ал-Бухорий” жоме масжиди;

Нуриддин домла Холиқназаров – Тошкент шаҳар бош имом-хатиби – “Камолиддин Ориф ал-Бухорий” жоме масжиди.

Мирзо Улуғбек тумани

Иброҳимжон домла Иномов, Ўзбекистон мусулмонлари идораси раисининг ўринбосари – “Авайхон” жоме масжиди;
Салоҳиддин домла Шарипов – Ўзбекистон мусулмонлари идораси раисининг маслаҳатчиси – “Мулла Холмирза” жоме масжиди.

Шунингдек, уламоларимиз масжидлар атрофида жойлашган маҳалла фуқаролар йиғинлари аҳолиси билан учрашув ўтказиш, эҳтиёжманд оилаларда бўлиб, “Вақф” фондининг моддий ёрдамини етказиш ва пойтахтдаги ижтимоий объектларга ташриф буюришлари режа қилинган.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси матуот хизмати

— Яқинда онамиз бандаликни бажо келтирдилар. Таъзия кунлари онамизнинг кийим-кечаклари қариндош ва қўшни аёлларга тарқатилди. Бир жуфт кийимларини эсдалик учун қолдиргандик. Эшитишимизча, бундай қилиш тўғри эмас экан. Шу ҳақида бирор маслаҳат берсангизлар, илтимос.

— Динимизда мерос деб аталган улкан ҳукмлар тўплами мавжуд бўлиб, унинг баёнини Аллоҳ таоло Қуръони каримда алоҳида зикр қилган ва тақсимотни Ўзи белгилаган. Мерос оятининг нозил бўлишига ушбу воқеа сабаб бўлган эди. Саъд ибн Робеънинг хотини Саъддан бўлган икки қизини Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келтириб:

“Эй Аллоҳнинг Расули, манави иккови Саъд ибн Робеънинг қизлари, оталари сиз билан Уҳудда (иштирок этиб) шаҳид бўлди. Энди бўлса амакилари уларнинг молларини олиб қўйди. Уларга ҳеч қандай мол қолдирмади. Икковларининг моли бўлмаса, биров никоҳига ҳам олмайди”, деди.

“Бу ҳақда Аллоҳ Ўзи ҳукм чиқаради”, дедилар у зот. Шунда: “Аллоҳ сизларга фарзандларингиз ҳақида васият этиб...” ояти – мерос ояти нозил бўлди. Кейин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уларнинг амакисига одам юбориб: “Саъднинг икки қизига учдан иккисини, уларнинг онасига саккиздан бирини бер, қолгани эса сенга бўлади”, дедилар.

Айнан ушбу воқеа мерос оятларининг нозил бўлишига сабаб бўлган эди.

Вафот қилган кишининг қолдирган нарсалари меросхўрларнинг ҳаққи ҳисобланади, уни ноҳақ йўл билан олиш ёки тақсимлаш мутлақо жоиз эмас. Магар ўша мерос эгалари бўлган кишилар ўзаро рози бўлишса, олиш жоиздир. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: “Ҳеч бирингиз биродарингизнинг нарсасини ҳазиллашиб ҳам, жиддий маънода ҳам олмангиз. Сизлардан бирингиз ҳатто ўз биродарининг таёғини олган бўлса ҳам, қайтариб берсин”. Валлоҳу аълам.

Муҳаммад Айюб ҲОМИДОВ

Вазирлар Маҳкамаси ҳузуридаги Имом Бухорий халқаро илмий-тадқиқот маркази ташаббуси билан Ўзбекистоннинг Германиядаги элчихонаси ҳамда Конрад Аденауэр жамғармасининг Марказий Осиёдаги ваколатхонаси ҳамкорлигида шу мавзуда халқаро онлайн давра суҳбати ўтказилди.

ЎзА хабарига кўра, унда ташаббускор ва ҳамкор ташкилотлар билан бирга Ўзбекистондаги Ислом цивилизацияси маркази, Дин ишлари бўйича қўмита, Ўзбекистон мусулмонлар идораси раҳбар-ходимлари, шунингдек, Мирзо Улуғбек номидаги Ўзбекистон миллий университети, Гёте номидаги Франкфурт университетининг Ислом дини ва маданиятини ўрганиш институти, Гумбольдт номидаги Берлин университетининг Берлин Ислом илоҳиёти институти, Мюнстер университети Ислом билимлари маркази, Лейпциг университетининг Шарқшунослик институтларининг мутахассис ва тадқиқотчи олимлари мавзуга оид маърузалари билан иштирок этди.

Давра суҳбатини Имом Бухорий халқаро илмий-тадқиқот маркази директори Шовосил Зиёдов, Ўзбекистон Республикасининг Германиядаги Фавқулодда ва мухтор элчиси Набижон Қосимов ва Конрад Аденауэр жамғармасининг Ўрта Осиё бўйича ваколатхонаси раҳбари Ронни Ҳайне кириш сўзи билан очди.

Иштирокчилар ўз маърузаларида мамлакатимиз миқёсида олиб борилаётган диний-маърифий ислоҳотлар кўламини юксак баҳолаб, диний бағрикенгликнинг, хусусан, Исломнинг тинчлик ва маърифатпарварлик моҳиятини янада теран англаш борасида қилинаётган ишларга алоҳида эътибор қаратишди.

Маърузачилар, шунингдек, сўнгги йилларда юртимиз ҳудудида яшаб дунё тамаддунига ҳамда Ислом цивилизациясига беназир ҳисса қўшган буюк алломалар қолдирган бой илмий-маънавий меросни чуқур ўрганиш, кенг тарғиб этиш ҳамда ёшлар онгига сингдириш борасида кўрилаётган чоралар ва қилинаётган амалий ишлар мутлақ янги босқичга кўтарилганлигини қайд этдилар.

Мунозаралар давомида мамлакатимизда диний эътиқод эркинлигини, конфессиялараро ҳамжиҳатликни, қолаверса, миллатлараро тотувликни таъминлаш йўналишида амалга оширилаётган тадбирлар самаралари алоҳида эътирофга сазоворлиги таъкидланди.

Мулоқот сўнггида истиқболда диний тусдаги турли ихтилофлар эҳтимолини бутунлай бартараф қилиш, бу борада мавжуд барча куч ва имкониятларни бирлаштириш, диннинг яратувчилик, бунёдкорлик ва дунёвий тараққийпарварлик ғоялари илмий асосларини янада мустаҳкамлаш зарарурати нуқтаи назаридан, бугунги кунга қадар ҳамкорликда ўтказилаётган турли илмий-амалий тадбир ва анжуманлар салоҳиятини сезиларли даражада ошириш, Ўзбекистон ва Германиялик олим ҳамда тадқиқотчиларнинг ўзаро тажриба алмашуви ва малака оширишларини йўлга қўйиш, умумий жиҳатдан илмий алоқаларни янада ривожлантиришга келишиб олинди.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати

Аллоҳ назари тушган бу жонажон юртимиз Ўзбекистон тупроғида неча-неча буюк шахслар, олиму-алломалар, муҳаддису-муфассирлар бор, неча-неча табаррук зиёратгоҳлар мавжуд. Лекин диёримизда шараф жиҳатдан энг улуғ зот Қусам ибн Аббос (розияллоҳу анҳумо) ҳисобланадилар, энг табаррук зиёратгоҳ эса шубҳасиз Қусам ибн Аббос қўним топган жой жойлари Шоҳизинда зиёратгоҳи ҳисобланади.
Ҳатрати Қусам ибн Аббос (розияллоҳу анҳумо) Пайғамбаримиз билан насабдош ҳисобланадилар. Бу зотнинг кунялари, исмлари ва насаблари ҳақида Нажмуддин Умар ибн Муҳаммад ибн Аҳмад ан-Насафий ўзларининг “Ал-қанд фи зикри уламои Самарқанд” (“Самарқанд уламолари ҳақида қанддек ширин китоб”) асарида бундай келтирадилар:

Абу Жаъфар – Қусам ибн ал-Аббос ибн ал-Муттолиб ибн Ҳишом ибн Абдуманноф ибн Қусай ибн Килоб ибн Мурра ибн Каъб ибн Луай ибн Ғолиб ибн Фиҳр ибн Молик ибн ан-Назр ибн Кинона ибн Ҳузайма ибн Мудрика ибн Илёс ибн Музар ибн Низор ибн Маъадд ибн Аднон – ҳазрати Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг амакилари (ибн ал-Аббос)нинг ўғлидир.
Қусам ибн Аббос Пайғамбаримизга ҳам ота, ҳам она томондан қариндош ҳисобланадилар. Чунки Ҳазрати Қусамнинг оталари Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг амакилари Аббос бўлсалар, оналари – Пайғамбаримизнинг қайинсингиллари, Маймуна бинти Ҳорис розияллоҳу анҳонинг сингиллари Лубоба бинти Ҳорис бўладилар.

Шунингдек, Қусам ибн Аббоснинг оналари Лубоба бинти Ҳорис Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг набиралари ҳазрати Ҳусайнни эмизхганлари боис Қусам у зотнинг эмикдош акаси ҳисобланадилар.
Бу мубрак зотнинг Қусам деб номланишларига сабаб, бу зот Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг барча хислатларини ўзларида жамлаган эдилар. Оталари Аббосдан ўғлингизни нима учун Қусам деб номладингиз деб сўраганларида, у киши “Қусам кўп ҳадия қулгувчи деган маънони билдиради” деган эканлар.
Ибн Диҳя айтади: “Қусам”нинг икки маъноси бор. Биринчиси – бериш, яъни аямасдан эҳсон қиладиган инсон деган маънода бўлса, иккинчиси, “Қасм” сўзидан олинган бўлиб тўплаш яъни ўзида яхшиликларни жамлаган киши маъноларни билдиради.
Ҳазрати Аббоснинг (розияллоҳу анҳу) ўн учта фарзандлари бўлган. Булар Ал-Фазл, Абдуллоҳ, Убайдуллоҳ, Қусам, Маъбад, Маъруф, Абдурраҳмон, Умму Ҳабиба бинти Аббос, Ҳорис, Касийр, Таммом, Омина ва София бўлиб, Ҳазрати Қусам ушбу фарзандларнинг тўртинчиси бўлганлар.
Ибн Ҳиббон “Ас-Сиқот” китобида айтадилар: “Қусам ибн Аббос ибн Абдул-Муттолиб ибн Ҳошом ал-Қурайший ал-Ҳошимий – Фазл, Абдуллоҳ, Убайдуллоҳ ва Касийрнинг укаси эдилар”
Қусам ибн Аббоснинг туғилган йиллари ҳақида тарихчи олимларнинг турли фикрлари мавжуд. Баъзилар у киши Пайғамбаримиз Вафот этганларида саккиз ёш бўлганлар дейишади. Анашундай шахслардан бири Абу Тоҳирхўжа Самарқандий “Самария” асарида “Бир ривоятга кўра, ҳазрати Қусам ҳазрати Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг вафотлари вақтида саккиз ёш эдилар”, дейди. Бунга кўра ҳижрий 3 йилада (Милодий 624) туғилган бўладилар. (Ибн Форис фикрича, бу вақтда шн бир ёшда эдилар.) Табарийнинг “Тарихур-русал вал мулк” китобида ҳазрати Қусам пайғамбаримизнинг набиралари Ҳусайнн туғилган йилда туғилганлар дейилади. Ҳазрати Ҳусайнн ҳижрий 4-йил шаъбон ойининг 5-куни, милодий 626 йилнинг 11 январида таваллуд топганлар. Шаъбон ҳижрий йилнинг 8-ойидир. Агар ҳазрати Қусам эмишган укалари ҳазрати Ҳусайнндан 8 ой олдин туғилган бўлсалар, ҳижий 3 йилда (624) туғилган бўладилар, агар укишидан 7 ой катта бўлсалар, у ҳолда ҳаижрий 4 йилада (624) туғилган бўладилар.
Ҳазрати Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи васаллам фақатгина ўз фарзандларига ва невараларини севиб қолмасдан бошқа болаларни ҳам севиб, меҳр бериб муҳаббатларини очиқ кўрсатар эдилар. Расулуллоҳ Қусам ибн Аббосни ҳам жуда яхши кўрара эдилар. Қусамни қучоқларига олиб эркалатиб ўтирара эдилар. Бир куни оналари Лубоба Ҳазрати Қусамни кўтариб Расулуллоҳни кўргани боргаларида Расулуллоҳ ёш Қусамни қўчоқларига олдилар. Шунда Ҳазрати Қусам Расулуллоҳни кийимларини ҳўл қилиб қўйди.

Шунда Лубоба болани Расулуллоҳдан тезлик билан олганида Сарвари коинот “Секинроқ ол, Аллоҳ раҳм қилгур, болажонимни уринтириб қўйдинг-ку!” деганаканлар.
Ҳазрати Қусам 5-6 ёш пайтларида акалари Убайдулло ва Абдуллоҳ ибн Жаъфар билан ўйнаб юрганларида Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам улов минган ҳолда келиб қолдилар. Шунда Расулуллоҳ Абдуллоҳ ибн Жаъфар кўрсатиб “Бу болани менга кўтариб олиб беринглар!” – дедилар. Уни олиб олдиларига ўтқаздилар, кейин Қусамни кўрсатиб: “Буни ҳам менга кўтариб олиб беринглар!” – дедилар. Қусамни олиб орқаларига ўтқазиб қўйдилар. Қолаверса у ерда Қусамни акалари Убайдуллоҳ ҳам бор эдилар. Лекин Расулуллоҳ ҳазрати Қусамни ихтиёр этдилар. Бу ишларидан кўриниб турибдики, Расулуллоҳ Қусамни яхши кўрганлар. Яхши кўришларига сабаб, ҳазрати Қусам Пайғамбаримизга кўриниш жиҳатдан ҳам, ахлоқий жиҳатдан ҳам жуда ўхшаганлар.
Ҳазрат Аббос (розияллоҳу анҳу) гўдак ўғилчаларини эркалаганда “Зул-карам”, яъни соҳиби карам бўлган, улуғ ҳиммат соҳиби бўлган зотга – жаноб Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва Салламга ўхшаш эканларини зикр қилганлар.
Ғиёссидин Жавҳарийнинг айтиши бўйича ҳазрат Қусам ибн Аббос Муҳаммад саллоллоҳу алайҳи васаллам пайғамбарни вафот этгандан сўнг ювганлардан биридир. Ўша чоғда Қусам 8 ёшда бўлган. Пайғамбаримизни ҳадисларида айнан у киши тўғрисидаги қуйдаги сўзлари Қусам ибн Аббосни кириш эшикларини пештоқида ёзилган. “Қусам ибн Аббос ўз хулқлари ва ташқи кўринишлари билан менга ўхшайдиган шахслардандир” дейилган.
Ҳазрати Али (розияллоҳу анҳу) халифа бўлгаларида, Умар (розияллоҳу анҳу) давриларидан бер Шомда волий бўлиб турган Муовия ибн Абу Суфён Алини халифаликларини эътироф этмади. Бунга чора кўриш мақсадида ҳазрати Али Шомга боришга тайёргарлик кўра бошладилар ва Шомга йўл оладилар. Мадинага эса Қусам ибн Аббосни (розияллоҳу анҳу) ўзларининг ўрнига ўринбосар қилиб кетадилар.Али (розияллоҳу анҳу) шу юриш асносида Куфага бориб, Куфани ўзларига қароргоҳ қиладилар. Қусам ибн Аббос Мадинада қисқа вақт Волий бўлиб турадилар. Икки-уч ой ўтиб Али (розияллоҳу анҳу) Қусмга бир мактуб йўллаб уни Маккага волий қилиб тайинлайдилар. Ушбу мактубда Али (розияллоҳу анҳу) Қусамдан Маккада Ҳаж амирлиги вазифасини бижаришлари лозимлигини, одамларгани ҳажга тайёрлаш, Аллоҳ таоло муайян кунларда ҳажга буюрганини уларга эслатиш, Макка аҳли орасидаги билимсиз кишиларга таълим бериш, Макка шаҳрида муқим яшайдиганлардан зинҳор тўлов олмаслик зарурлигини уқтирадилар ва Ҳаж сурасининг 25-оятини келтирадилар: “Биз уни (Масжид ал-Ҳаромн) муқим ва (хориждан келган) мусофир – барча (мўъмин) инсонлар учун зиёратда баробар қилиб қўйгандирмиз....”. шундай қилиб Ҳазрати Қусам ҳижрий 38 (милод 658) макка ҳокими вазифаси билан бирга Ҳаж амирлигини ҳам бажариб турганлар.
Али (розияллоҳу анҳу) шаҳид бўлганларидан сўнг Муовия ибн Абу-Сўфиён замонида унинг буйруғи билан Хуросон ҳокимлигига тайинланган уриш бошлиқларидан Саъид ибн Усмон ибн Аффон кетидан Мовороуннаҳрга келди. Саъид ибн Усмон ибн Аффон яраш йўлида Самарқандни олиб халқни мусулмон қилди. Динни кучайтирмоқ ва шариат ҳукмларини юргузмоқ нияти билан Қусамни бир неча Ислом қўшини билан Самарқандда қолдирди. Унинг бош вазифаси Суғд диёрида Исломни тарғиб қилиш эди, бу эса осонликча кечмади. Қадим Мовороуннаҳр халқи Зардушийлик дини оташпараслик динига эътиқод қиларди. Шу диннинг коҳин ва афсунгарлари ўз динлари руҳиятига исломни эркин сингиб боришига йўл қуймадилар. Улар махаллий ҳалкларни арабларга қарши фаол курашга чорлади. Бироқ Ислом қаршиликларни табора енгиб бориб ўлканинг ичкари қисмини ишғол қила бошлади. Лекин милодий 677-йил ғайри динлар шаҳарга ҳужум қилдилар. Самарқанд шаҳрининг намозгоҳида Қусам жон чиқарига ўқ тегиб шаҳид бўлди ва қутлуқ гавдасини Бону-Ножия қабристонида ғор ёнига кўмдилар. Кенг тарқалган бошқа бир ривоятда Саид ибн Усмон Қусам ибн Аббос билан биргаликда Усрушонани фатҳ этмоқ учун йул олишиб, Сийракасга етишганда ул ерда бир неча кун тўхтаб дам олишади. Шу ерда жангларни бирида Қусам ибн Аббос шаҳид бўлади. Саид ибн Усмон ва лашкарлар у кишига жаноза ўқишиб майит солинган тобутни шаҳарга жўнатадилар.

Асрлар ўтиб Қусам ибн Аббоснинг қабрлари тепасига мақбара, чиллахона, атрофида масжид ва хоналар қурилиб, Қусам ибн Аббос мажмуаси ҳосил бўлди. Унинг кириш пештоқида Муҳаммад (с.а.в.)нинг қуйидаги хадислари ёзилган: араб ҳошимий сулола, қурайший қабиладан, маккалик, мадиналик бўлмиш Пайғамбар алайҳиссалом: “Инсонлардан Қусам ибн Аббос тузилиши ва хулқи жиҳатидан менга энг хўп ўхшайди” дедилар. Унга киришда 1404-1405 йилларда Эрон устаси Саид Юсуф Шерозий томонидан ишланган эшик ўрнатилган. Эшикда ҳусункор нақшлар чиройли ҳусни хатдаги ҳадислар битилган.Фил суякларида ижод қилинган ҳадис барчамиз учун буюк маъно англатувчи ёзувлардан биридир.У қуйдагича баён қилинган “Жаннат эшиклари фақирлар учун очиқдур” ҳамда “Олоҳнинг раҳмати рахимлиларга тушади” дейилган.Ниҳоят эшик ортида янада қадимийроқ XI-асрда ишланган нақшиндор минора қад рослаб турибди бу шундан далолатки биз ўтмишнинг энг улуғ санъат наъмуналарини саҳоба мажмуасига куришида гувоҳ бўламиз. Миёнхона сайёҳ ва зиёратчиларни ўзига хос услубда қурилган хоналарга бошлайди булар катта масжид, чиллахона, зиёратхона ҳамда туғхоналардан иборатдир.Уларни ҳар бирини ўзига ҳос зиёрат қилиш одоблари бор.
Гўрхонанинг асосий биноси мақбара билан бир вақтда (XI асрда) қурилган бўлиб, девор орасида ўймакор пилакчалар териб панжара ўрнатилаган.
ГўрхонадаXIV асрнинг 80-йилларида Қусам ибн Аббос қабри устига янги сағана ўрнатилиб, у Темур даври сопол кошинлари билан нақшинкор безакда ишланди.
Қабрнинг 2-3 чи поғоналарида Куръони каримнинг “Оли Имрон” сурасидан 169-171 оятлар битилган. Яъни: “Оллоҳ йўлида ўлдирилганларни асло ўликлар деб ҳисобламанг! Аслида (улар) тирик - Парвардигорлари ҳузурида (жаннат неъматларидан) ризқланиб турурлар. (мазкур қатл этилган шаҳидлар) Аллоҳ ўз фазли билан ато этган нарса (неъматлар)дан хушнуд, ортларида (тирик) қолиб, ҳали уларга қўшилмаган (ғозийлар)га (Қиёматда) хавф ва ташвиш бўлмаслиги ҳақида башорат берган ҳолда (яшайди).
Қусам ибн Аббосни вафот йил саналари ҳижрийда 57, милодийда 676 йил деб қабр устида ёзув сақлангандур.
Мажмуанинг барча хоналари сўнгги таъмир давомида асл ҳолатида моҳир устолар томонидан қайта таъмирланди кишиларни ҳайратга солувчи нақш ва безаклар давомий деворларни тўлдириб ҳалқимизнинг буюк санъат намуналарини дунё халқларига гўзал ҳолатда намоён этди. Бу олийжаноб ишда шахсан Ўзбекистон Республикаси биринчи президенти Ислом Каримов, вилоятимиз роҳбарияти, мутасади ташкилотлар ҳамда мажмуа ишчи ходимлари жонбозлик кўрсатиб ёдгорлик умрига, ёшига ва кўринишига чирой бахшида этишди.
 


 Самариддин Мирзаев - Самарқанд шаҳар “Шоҳи Зинда” жоме масжиди имом хатиби