Ота-онанинг юзига шафқат билан боқишнинг савоби ҳақида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай марҳамат қиладилар:

“Ким ота-онасининг юзига шафқат ва марҳамат билан боқса, Аллоҳ таоло унинг учун мақбул бўлган бир ҳажнинг савобини ёзади”. (Байҳақий) 

“Ота-онанинг юзига севги билан боқиш ибодатдир” (Дайламий, Абу Нуайм) 

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

– Она-отасининг юзига марҳамат билан боққан кишига ҳаж ва умранинг савоби ёзилади, – дедилар.

– Кунда минг марта боқса ҳам шундайми? – деб сўрадилар.

– Кунда юз минг марта боқса ҳам, – дедилар. (Байҳақий) 

Ушбу ҳадиси шарифга мувофиқ ота-онасининг гапини эшитиш, унга эътиборини қаратиш учун ёнларига бориб ўтирган кишининг мартабаси Аллоҳнинг наздида жуда ҳам юқори экани маълум қилинмоқда. Амалларнинг энг хайрлиси оналарнинг юзига севги ва муҳаббат билан қараш экан, бу ишни жону дилимиздан бажарамиз. Демак, ота-оналаримиз юзларига жаҳл ва ғазаб кўзлари билан эмас, шафқат ва марҳамат билан қарашимиз лозим!

“Онасининг оёғини ўпган, Жаннат эшигини ўпган бўлади” (Ширъат-ул Ислом, Ибну Обидин)

Улуғбек Султоновнинг 
"Ота-онага хизмат қилиш 
одоблари" китобидан олинди

ЎМИ Матбуот хизмати