Инсон ҳаётда содир бўладиган зилзила, сув тошқини, бўрон каби турли табиий офатлар олдида ожиздир. Ҳатто технология ҳамда ихтиролар ривожланган бўлишига қарамай, инсоният табиий офатлардан тўлиқ ҳимояланиб олгани йўқ. Ҳар бир содир бўлаётган офатлар бир неча минглаб одамларни ҳаётдан кўз юмишига сабаб бўлмоқда. Муҳими барча нарса Аллоҳнинг изни ва иродаси билан бўлишини асло ёддан чиқармаслик керак. Шу боис, ҳар қандай ҳолатда Аллоҳнинг ўзидан ёрдам ҳамда паноҳ сўраш лозим. Пайғамбаримиз Муҳаммад Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам бу борада ҳам ўз умматларига ўрнак бўлиб таълим берганлар.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам кучли шамол бўлганда: "Аллоҳумма инни асалука хойраҳа ва хойра ма фийҳа ва хойра ма урсилат биҳи ва аъузу бика мин шарриҳа, ва шарри ма фийҳа ва шарри ма урсилат биҳи!"

"Аллоҳ сендан бу шамолнинг ва шамолдаги яхшиликни ва у билан юборган нарсаларнинг яхшилигини сўрайман ва шамолнинг ва шамолдаги ёмонликдан ва у билан бирга юборган нарсаларингни ёмонлигидан паноҳ сўрайман", деб дуо қилар эдилар (Имом Муслим ривояти).

Шунингдек, уламоларимиз зилзила, сув тошқини, бўрон каби турли табиий офатлар вақтида кўпроқ истиғфор, дуо, тавба ва садақа қилишни мустаҳаб ҳисоблаганлар.

Даврон НУРМУҲАММАД