1.Ота-онасига оқ бўлган жаннатга кирмайди.
Расулуллоҳ соллАллоҳу алайҳи ва саллам айтганлар: “Аллоҳ таоло уч кимсага жаннатни ҳаром қилди (ҳадис ниҳоясида) Ота-онасига оқ бўлганни (зикр қилди)”. Саҳиҳ ҳадис.
Яна у зот айтдилар: “Ота-онага оқ бўлган кимса жаннатга кирмайди”.
2. Оқ бўлган кимсанинг савоб амаллари қабул бўлмайди.
3. Оқ бўлганга лаънат ўқилур.
Расулуллоҳ соллАллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: “Ота-онасини ҳақорат қилганни Аллоҳ лаънатлар”.
4. Оқ бўлганнинг жазоси тезлашур.
Абу Бакр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллАллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: “Золимлик ва ота-онага оқ бўлиш Аллоҳ таоло Охиратда берадиган жазосидан аввал бу дунёнинг ўзида бу жиноят эгасига азобини тезлатишига энг лойиқ гуноҳдир”.
5. Оқ бўлганнинг ризқи кенг, умри узун бўлмас.
6. Ота-онасига оқ бўлганнинг фарзандлари ҳам ўзига оқ бўлурлар. (Мана шу уларнинг қилмишларига) яраша жазодир!
7. Оқ бўлган кимсага ваъда қилинган қаттиқ азоб бордир.
8. Одамлар орасида ота-онасига оқ бўлганнинг номи хунук бўлур.
9. Оқ бўлганнинг ишлари юришмас, истаган нарсаси амалга ошмас. Ундайларга яхшилик эшиги беркилур.
10. Ота-она ўзларига оқ бўлган фарзандларини дуоибад қилурлар. Парвардигор уларнинг дуоларини ижобат этар. Ундай кимса дунё-ю Охиратда зиён топар. Мана шу очиқ зиёндир.
11. Ота-онасига оқ бўлганнинг ҳаёти қуйида келтирилажак ҳикоялардагидек аламли ва оғриқли ҳолда ниҳоя топар.

Иброҳим Ҳозимий ОҚПАДАРЛИК ОҚИБАТЛАРИ китобидан