5- حديث أَبي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه أَنَّ أَعْرابِيًّا أَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقالَ: دُلَّني عَلى عَمَلٍ إِذا عَمِلْتُهُ دَخَلْتُ الجنة قَالَ: تَعْبُدُ اللهَ لا تُشْرِكُ بِهِ شَيْئًا، وَتُقيمُ الصَّلاةَ المَكْتُوبَةَ، وَتُؤَدِّي الزَّكَاةَ الْمفْروضَة وَتَصُومُ رَمَضانَ قَالَ وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لاَ أَزِيدُ عَلى هذا فَلَمّا وَلّى، قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْيَنْظُرْ إِلى هَذا ₍

5- Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу ривоят қилган ҳадис: Бир бадавий араб Пайғамбар соллоллоҳу алайҳи ва салламнинг олдиларига келиб шундай деди: “Менга шундай амални кўрсатингки, ўша амални қилиб жаннатга кирай”. У Зот: “Оллоҳга бирон нарсани шерик келтирмасдан ибодат қиласан, ёзилган – фарз қилинган намозни барпо қиласан, фарз қилинган закотни адо этасан, Рамазон (рўзаси)ни тутасан”, дедилар. Аъробий: “Жоним Қўлида бўлган Зотга қасамки, бунга қўшимча қўшмайман”, деди. У қайтиб кетгач, Пайғамбар соллоллоҳу алайҳи ва саллам: “Ким жаннат аҳлидан бўлган кишини кўргиси келса, ана у (киши)га қарасин”, дедилар.

Арабчадан Зиёуддин МАНСУР таржимаси

Изоҳ: Ушбу ҳадисда ҳаж ҳақида гап йўқ. Бундан кўринадики, бу ҳадисдаги воқеа Ҳаж фарз бўлишидан олдин бўлиб ўтган.