Мақолалар

ПАЙҒАМБАРИМИЗ МУҲАММАД (С.А.В)НИНГ СИЙРАТЛАРИ

Aллоҳ инсонларни ҳидоят йўлига чақириш учун бир-қанча пайғамбарлар юборган. Барча пайғамбарларнинг вазифалари инсонларни зулматдан ёруғрикка, жоҳилликдан ҳидоятга чақиришдир.
Мана шу таълимнинг энг охиргиси Ислом дини бўлиб, унинг мукаммал дастури эса Қуръони карийм ва Пайғамбаримиз Муҳаммад (с.а.в)дирлар. Чунки бу ҳақида муборак ҳадисларда шундай марҳамат қиладилар:

قال رسول الله (ص و): ولا نبي بعدي

Яъни: "Мендан кейин пайғамбар йўқ" деб, марҳамат қилдилар. Пайғамбаримиз (с.а.в)нинг таваллуд топган саналари милодий 571-йил, қамарий ҳисоби бўйича Рабиъ-ул аввал ойининг 12-куни, душанбада таваллуд топганлар. Бу зотнинг дунёга келишларида бир қанча мўъжизалар рўй берган: У зот туғилганларида бир нур пайдо бўлиб, унинг нури Шом диёрини ёритган, Форс диёрида маъжусий(оташпараст)лар сиғинадиган, минг йиллар давомида ёниб турган олов ўчиб қолган, Мушриклар сиғинадиган бут ва санамлар қулаб тушган, Эрон Ҳукмдори Хусравнинг ҳашаматли саройи қулаб вайрона ҳолга етган. Сава шаҳридаги инсондар сиғиниб келган кўл ҳам шу кечада қуриб қолган ва яна шунга ўхшаш кўп воқеалар юз берган.

Аллоҳ ўзининг динини инсониятга етказиш учун инсонлар орасидан пайғамбарлар танлаб олган. Ҳадисларда пайғамбарларнинг умумий сони 124.000 бўлиб, уларнинг силсиласи Одам (а.с.)дан бошланиб, охири Пайғамбаримиз Муҳаммад (с.а.в)билан ниҳояланган. Пайғамбаримиз (с.а.в) араблар орасида обрўли саналган Бани Ҳошим қабиласида дунёга келганлар, насаблари Иброҳим (а.с.)га бориб етади. Бу ҳақда Пайғамбаримиз (с.а.в.) ҳадисларда шундай марҳамат қиладилар:

قال رسول الله صلي الله عليه و سلم : ان الله اصطفى من ولد ابراهيم اسماعيل و اصطفى من ولد اسماعيل بني كنانتة و اصطفى من بني كنانة قريشا واصطفى من قريش بني خاشم واصطفاني من بني خاشم
Яъни: "Aллоҳ пайғамбарлик учун Иброҳимнинг болаларидан Исмоилни, Исмоилнинг авлодларидан Бани Кинонани, Бани Кинонадан Қурайшни ва Қурайшдан Бани Ҳошимни, Бани Ҳошимдан эса мени танлаб олди" деб марҳамат қилганлар.


Aллоҳ Ҳазрат Муҳаммад (с.а.в.)ни ана шундай улуғ кишилар пуштида сақлаб келиб, Оталари Абдуллоҳ ва Оналари Оминадан туғилишларини ирода қилди. Пайғамбаримиз туғилганларида оталари вафот этган эдилар. Пайғамбаримиз (с.а.в.)ни биринчи бўлиб, оналари 7 кун эмизадилар. Сўнг Пайғамбаримизнинг амакилари Абу Лаҳабнинг озод қилган чўриси Сувайба бир неча кун эмизади. Кейин Бани Саъдлик Ҳалима розияллоҳу анҳо икки йил эмизиш бахтига муяссар бўладилар. Пайғамбаримиз 4 ёшга етганларида "Шаққи садр" воқеаси рўй беради. Яъни Aллоҳ фаришталари орқали Пайғамбаримизнинг қалб-юракларидан шайтон насибаси бўлган "нафси аммора" (ёмонликка ундовчи нафс)ни олиб ташлайди. Шу сабабдан ҳам шайтон Расулуллоҳ (с.а.в.)ни асло васваса қила олмаган. Пайғамбаримиз (с.а.в) 6 ёшгача оналарининг бағрларида ўсдилар. 6 ёшга етганларида Оналаридан ҳам ажраладилар ва боболари Абдулмутталибнинг қарамоғида қоладилар. Расулуллоҳ (с.а.в.)нинг етимликда етишларида катта ҳикмат бор. Ўзлари етимлик ва ғарибликни бошдан кечирганликлари учун ҳам етимларга нисбатан меҳрибон бўлиб вояга етганлар. 2 йилдан сўнг боболари ҳам вафот этадилар. У киши вафот этишларидан олдин набираларини фарзандлари орасидан у кишига энг меҳрибон бўлган Абу Толибга топширадилар. Ҳақиқатдан ҳам Абу Толиб Пайғамбаримиз (с.а.в)ни ўзларининг фарзандларидан ҳам кўпроқ яхши кўрар эдилар ва қаерга борсалар ҳам олиб юрар эдилар. Пайғамбаримиз (с.а.в) ёшликларида қўй боққанлар. Яъни чўпонлик қилганлар. Ўспиринлик ёшларидан то 40 ёшларигача тижорат билан шуғулланганлар. 40 ёшга етганларида Оллоҳу таъоло Пайғамбарлик вазифасини юклади ва бизу сизга дастурул амал бўлан Қуръон ва Ҳадис таълимоти билан ҳаёт гузаронлик қилдилар. Милодий 632-йилда вафот этдилар. Аччиқ бўлсада, ҳақиқатки ҳозирги кунда ёшларимиз қанчадан қанча машҳурлар ҳақида нима ейиш-у нима ичишини қачон ухлаб туриши ҳақида маълумотга эгалар лекин минг афсуски икки олам сарвари бўлган шафоатгўйимиз бўлган Пайғамбаримиз (с.а.в.) ҳақида ҳеч қандай маълумотга эга эмаслар. Биз Пайғамбаримиз (с.а.в.)ни ота-онамиздан кўпроқ севмас эканмиз, ота-онамизни яқиндан билгандек билмас эканмиз, Жаннатга киришлигимиз ҳам шафоъатларига ноил бўлишимиз даргумондир. Пайғамбаримизнинг таваллуд ойлари муносабати билан мавлудлар, саловотлар ўқиймиз. Аллоҳ (с.в.т) саловоту дуоларимизни қабул айлаб, Пайғамбаримиз (с.а.в.)нинг шафоатларига ноил айласин.


Рўзиев Абдуғани

18297 марта ўқилди
Мавзулар

Мақолалар

Top