Ҳазрат Ашраф Али Таҳонавий айтдиларки: "Яҳё алайҳиссаломда йиғи, Ҳазрати Ийсо алайҳиссаломда эса кулиш ғалаба қилган эди. Икковлари ўзаро гаплашдилар. Яҳё алайҳиссалом Ийсо алайҳиссаломга:
«Худои таолодан хавфингиз йўқми, нима учун ҳамиша куласиз?» дедилар. Ийсо алайҳиссалом: «Сиз Унинг раҳматидан ноумидмисиз, бунча йиғлайсиз?» дедилар. Аллоҳ таоло ўрталарида ҳукм чиқариш учун бир фаришта жўнатди: «Хилватда Яхё алайҳиссаломнинг ишлари, яъни хавф, қўрқинч, йиғи, маҳзунлик яхши.
Одамлар орасида жалватда (хилватнинг аксида) эса Ийсо алайҳиссаломнинг ҳолатлари, табассум ва очиқ табиатли бўлиш яхши. Токи Худойи таолонинг бандалари маюс ва ноумид бўлмасинлар".
"Мажолиси ҳакимул умма" китобидан.
