Аллоҳ таоло айтади: “Шак-шубҳа йўқки, Аллоҳ ёлғончи ва кофир кимсани ҳидоят қилмас” (Зумар сураси, 3-оят).
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу айтади: Пайғамбаримиз соллалоҳу алайҳи вассаллам дедилар: “Мунофиқнинг учта аломати бор:
гапирса, ёлғон гапиради;
ваъда берса бажармайди;
омонат олса, хиёнат қилади”.
Пайғамбаримиз соллалоҳу алайҳи вассаллам айтдилар: “Уч тоифа одамга Қиёмат кунида Аллоҳ гапирмайди, уларни (гуноҳларидан) покламайди, уларга (раҳм назари билан) қарамайди ва уларга аламли азоблар бўлади. Улар: зинокор қария, ёлғончи подшоҳ ва мутакаббир камбағалдир” (Муслим, Насаий ривояти).
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу айтади: Бир банда эътиборсизлик қилиб бир сўзни айтади-да, у сабабли дўзахга машриқу мағриб орасидан кенг масофага қулайди (Муслим ривояти).
Аллоҳ таоло барчамизни ножоиз сўзларни сўзлашдан тийилишни насиб қилсин. У марҳаматли ва саховатли зотдир.
Ойбек САМАРҚАНДИЙ,
“Кўкалдош” ўрта махсус ислом билим юрти талабаси
ЎМИ Матбуот хизмати