Ибратли ҳикоялар

Лутф

Бир куни Ҳотами Той улуғ ва давлатманд инсонларни меҳмонга чақирди. Зиёфат бош­ланган, меҳмонлар суҳбатлашиб хурсанд бў­либ ўтиришган маҳал бошида эски салла, эгнида юпун кийим, камбағаллиги шундоқ кўриниб турган бир киши кириб келди. Уни кўрган меҳ­монлар ҳайрон бўлиб қолишди. Баъзилар унга но­писандлик назари билан қаради. Аммо Ҳотам бу фақир одамга ўзгача лутф ва карам кўрсатиб, қўлини кўксига қўйиб, эҳтиром ила давранинг энг тўрига ўтказди. Ҳотамнинг кўрсатган эҳтиромидан ҳамма ҳайрон бўлиб:

– Бу инсон ким, бунча эҳтиром қилурсиз? – деб сўрадилар. Уларга ним табассум билан боқ­қан Ҳотам:

– Сизларни қадру қимматингиз, мансабу ҳур­матингиз ва мақомингизга қараб жой бердим. Бу жандапўш, камтар, тавозели инсонни менинг саховатим ва карамим тўрга ўтказди.

Эй азиз фарзанд! Олий мукофот мансаб, мар­таба, бойликка қараб ўлчанмайди, балки у мў­миннинг тавозеш, камтарлиги ва Ҳаққа бўлган қаттиқ ишончи ва муҳаббати баландлиги билан ўлчанади. Барча авлиёлар Аллоҳ таолонинг висолига ошиқ бўлганлар. Унинг висолига етиш учун дунё роҳатини меҳнат ва машаққатларга ал­маштирганлар. Натижа эса, албатта, Ёрнинг вас­лига етиши аниқ. Ўша Ёр муҳаббати ва ихло­си ошиқ­нинг қиёмат кунида улуғ мақомга сазовор бўли­шига бош омил бўлади. Инсон Ҳақнинг му­ҳаб­бати билан яшаб, умрини ҳалол меҳнат, их­лосли тоат-ибодат қилиб, риё ва шуҳратпараст­лик­дан ке­чиб, нафсини жиловлаб ўтса, албатта, маҳбубнинг висолига етмоғи муқаррардир.

 

Шермурод Тоғайнинг “Қасамини бузган қиз” китобидан

3753 марта ўқилди

Мақолалар

Top