Динимиз қайтарган гуноҳларнинг ортида албатта бир зиён бор. Ғийбат қилишдан қайтариқ ҳақида келган хабарларда қуйидаги зарарлардан огоҳ этиш бор:

1. Дуонинг қабул бўлмаслиги. Кўп ғийбат қилувчи ўзининг бу ишига камдан кам ҳолда афсус-надомат қилади. Бардавом гуноҳ қилиб, унга афсусланмайдиган киши эса Аллоҳнинг раҳматидан бебаҳра бўлади. Шунинг учун унинг дуоси ҳам қабул бўлмайди.
2. Яхшиликларнинг қабул бўлмаслиги.
3. Амаллар китобидаги яхшиликлар сони камайиб кетиши.
4. Амаллар китобида ёмонликларнинг кўпайиб кетиши.

Ҳадис. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қилдилар: «Ғийбатдан сақланинглар, чунки унда учта офат бор. (Улар шуки): У (ғийбатчи)нинг дуоси ижобат қилинмайди. Яхшиликлари қабул бўлмайди. Ёмонликлари кўпайиб кетади».

5. Ҳисоб-китобнинг қаттиқ бўлиши.
6. Қиёмат куни ғийбат қилинган кишининг гўштини ейиши.
7. Қиёмат кунида ўз гўштини ейиши.

Ҳадис. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам меърож воқеасини баён қила туриб, шундай дедилар: “Меърожга чиққанимда бир қавм ёнидан ўтдим. Уларнинг ёнбошларидан гўштлари кесиб олиниб, оғизларига солинар ва: “Биродарларинг гўштларидан еганингиз учун буни енглар”, деб айтилар эди. Мен: “Эй Жаброил, булар кимлар?” − дедим, Жаброил: “Булар умматингизнинг ҳаммоз ва ламмозлари, яъни ғийбатчилари”, дедилар”.

8. Жаннатга ҳаммадан кейин ва жаҳаннамга ҳаммадан илгари кириши.
9. Ишонч ва эътиборнинг қолмаслиги.

Аллоҳ таоло бир айбимиз сабабли, шунча зарар кўриб қолишдан асрасин!

“Ғийбат ўзи нима” китобидан.