Динимизда инсонларга яхшилик қилиш, уларнинг кўнглини кўтариш улкан савобли амаллардан саналади.

Ҳадиси шарифлардан бирида “Фарз амаллардан кейин Аллоҳ таолога энг маҳбуб амал мусулмон кишининг қалбига шодлик киритишдир” дейилган.

Шу ўринда қуйидаги ривоятни эслаш ўринли. Бир куни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Оиша розияллоҳу анҳодан хурсанд бўлиб: “Эй Оиша, мендан хоҳлаган нарсангни сўра”, – дедилар. Оиша розияллоҳу анҳо жуда ҳам зийрак аёл эдилар, бу фурсатни қўлдан бой бермаслик учун энг яхши нарсани сўрашни қасд қилдилар ва: – “Бу борада отам билан маслаҳатлашсам”, – дедилар.

Шундай қилиб, Абу Бакр розияллоҳу анҳунинг ҳузурларига бориб воқеани баён қилдилар. Абу Бакр розияллоҳу анҳу: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам меърожга чиққанларида Аллоҳ таоло у зотга сирларни айтган. Ўшалардан бирини айтиб беришларини сўра”, – дедилар. Оиша онамиз розияллоҳу анҳо ўша нарсани сўрадилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

– “Роббим менга меърож кечасида: “Менинг наздимда мўминнинг даражаси шу даражада юқорики, қайси бир мўмин бошқа бир мўминнинг қалбига хурсандчилик солса, албатта жаннатий бўлади, деди”, – дедилар.

Оиша розияллоҳу анҳо хурсанд бўлиб Абу Бакр Сиддиқ розияллоҳу анҳуга бу гапни етказган вақтларида У зотнинг кўзларидан ёш қалқиди. Бунга гувоҳ бўлиб турган Оиша розияллоҳу анҳо: – “Нега йиғлайсиз отажон, ахир бу хурсандчилик хабар эмасми?”, дедилар. Абу Бакр: – “Бу, мўминнинг қалби Аллоҳ таолонинг наздида шу даражада қадрлики, ким унга озор етказса – дўзахийдир дегани бўлади» – деб жавоб қилдилар.

Мазкур ривоятдан бир инсонни кўнглини кўтариш, унинг қалбига хурсандчилик киритиш нақадар савобли, шу билан бирга эътиборли иш экани намоён бўлмоқда.

Юртбошимиз ташаббуслари билан ташкил этилган “Вақф” хайрия жамоат фонди ҳам динимизнинг юқоридаги кўрсатмаларига содиқ қолиб, жойларда инсонлар ҳолидан хабар олиб, уларнинг қалбига хурсандчилик олиб киришга ҳаракат қилмоқдалар.

Жумладан, “Вақф” хайрия жамоат фонди томонидан Тошкент шаҳар 7-сонли клиник шифохонасига 2 та ногиронлар аравачаси етказиб берилди.

Куз фасли ҳам ўтиб бориб, кунлар совий бошлади. Ҳа, қиш эшик қоқмоқда. Совуқ об-ҳавода катталарку бир иложини қилар, аммо болалар шамоллаб қолиши, қийналиши мумкин. Шунинг учун уларни қишки иссиқ кийимлар билан таъминлаш масаласи муҳимдир.

“Вақф” хайрия жамоат фонди томонидан бу муаммони бироз енгиллатиш борасида бир қатор амалий ишлар қилиб келинмоқда.

Жумладан, Тошкент вилояти Ғазалкент туманидаги 125-сонли ихтисослаштирилган имконияти чекланган болалар мактаб-интернатига қишки иссиқ спорт костюмлари ва анжомлари етказиб берилди.

Болалар кўзидаги қувонч, ўксик диллардаги сурур, қалб тўридан отилиб чиққан дуолар, Аллоҳ насиб этса, ижобат бўлажак ва Фонднинг бу каби мурувват, олийжанобликка йўғрилган ишлари янада кенг қулоч ёяжак.

 Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати 

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам биз учун инсон ҳаётининг барча жабҳаларида гўзал ўрнакдирлар. Биз мўмин-мусулмонлар у зоти бобаракотнинг суннатларига амал қилиб борсак, кўплаб яхшиликларга эришамиз. Ушбу мақолада Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг бир суннатларидаги ҳикматларни ўрганамиз.

Инсон кун давомида саккиз соат ухлашга эҳтиёж сезади. Чарчаган одам ухлаганда куч йиғади, дам олади, эртанги кун учун қувват ҳосил бўлади. Аммо киши нотўғри ётиб ухлаган бўлса, керакли куч йиғолмайди.

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бизга инсон қандай ухлаши кераклигини батафсил тушунтириб берганлар. Бу – ўнг тарафни босиб ётишдир. 

Баро ибн Озиб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади «Набий алайҳиссалом: «Қачон ётоғингдан жой олмоқчи бўлсанг, намозга қиладиганингдек таҳорат қил. Сўнг ўнг томонинг билан ёнбошла ва: «Эй Аллоҳим, Сенга нафсимни таслим қилдим. Сенга ишимни топширдим. Сенга рағбат қилиб, Ўзингдан қўрқиб, ўзимни паноҳингга олдим. Сенинг Ўзингдан ўзга паноҳ ҳам, нажот ҳам йўқ. Нозил қилган китобингга ва юборган набийингга иймон келтирдим», дегин. Агар ўша тунингда ўлсанг, фитрат(Ислом)да ўласан. Бас, уларни охири айтган нарсанг қилгин», дедилар.

«Эслаб олай, юборган Расулинггамиди?» дедим.

«Йўқ. Юборган набийингга», дедилар». Муттафақун алайҳ.

Демак, ётганимизда таҳоратли бўлиб, ҳадисдаги дуони ўқиб, ўнг тарафимиз билан ётсак, шу уйқумизда вафот этадиган бўлсак, Исломда вафот этган бўламиз. Ўқиладиган дуо ишнинг охирида бўлиши, ундан сўнг ҳеч нарса демай, уйқуга кетиш керак экан.

Яна Баро ибн Озиб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади, у киши дедилар: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг одати шарифлари агар тўшакларига ётадиган бўлсалар, ўнг томонлари билан ётардилар”.  

Бугунги замонавий илм-фан уйқу ҳодисаси устида кўплаб изланиш ва тадқиқотлар ўтказиб, ўнг тараф билан ётиш, шу тарзда ухлаш афзаллигини, чап тараф билан ётиш эса инсонга зарар эканини аниқлади.

Соҳа мутахассисларининг айтишича, ўнг томон билан ётиш жигарнинг ошқозонга бўладиган босимидан сақлаб, ошқозон атрофидаги аъзоларнинг эркин ҳолда туришига ёрдам беради. Шунингдек, бундай ётиш юрак ишини ҳам енгиллаштиради.

Ўнг томонни босиб ётиш жисмга роҳат ва сокинлик беради.

Чап томондаги ўпка ўнг томондаги ўпкадан кичикроқ бўлади. Киши ўнг томонни босиб ётганда ўпкага босим тушиши пасаяди.  

Мия бошнинг бироз ўнг томонида жойлашган. Ўнг томонни босиб ётиш эса бошга юк тушишини камайтиради.

Тананинг ўнг тарафида жойлашган аъзолар чап тарафдаги аъзолардан кўпроқ ва ҳажми каттароқдир. Шунинг учун ўнг томон билан ётиш жисмга босим тушишини пасайтириб, ўнг тарафдаги аъзоларнинг эркин ва қулай ҳолда ишлашига сабаб бўлади.

Ўнг томон билан ётилганда жигар кўпроқ барқарор ҳолатда бўлади.

Ўнг томонни босиб ётилса ошқозон керакли сокинликка эришади. Ундаги ҳазм бўлган таомларнинг чиқиб кетиши ҳам осон бўлади.

Ўнг томонни босиб ётиш нафас йўллари (трахея)ни шиллиқ қаватлар ишлаб чиқаришига ёрдам беради. Бу шиллиқ муҳит эса енгил нафас олиш учун зарурдир.

Чап томон билан ётишнинг зарарларини биласизми?

Танадаги кўп аъзолар ўнг тарафда жойлашгани боис чап томон билан ётганда тананинг чап тарафига катта босим ва оғирлик тушади.

Чап томон билан ётганда ошқозонга босим тушади. Ўз навбатида ошқозон жигар ва юракни эзади. Натижада нафас олиш қийинлашиб, юрак уриши тезлашади.  Шунингдек, ҳажми кичик бўлган чап ўпкага ҳам оғир юк тушади.

Чап томон билан ётганда жигар осилган ҳолда бўлади. Бу эса жигарнинг ишлашига халал беради.

Чап томон билан ётиш ошқозонга катта босим солгани учун ундаги ҳазм бўлган таомнинг чиқиб кетиши қийинлашади.

Қорин билан ётиш ҳам ўпкага салбий таъсир қилади. Нафас олишни қийинлаштиради. Ичаклар эзилади. Ҳадиси шарифда бундай ётишдан қайтарилган.

Тофха ибн Қайс Ғифорий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Ўпка касали туфайли масжидда қорнимни ерга бериб ётган эдим. Биров мени оёғи билан туртиб:

«Бундоқ ётишни Аллоҳ ёмон кўради», деди.

Назар солиб қарасам, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам эканлар».

Ушбу ҳадиси шарфда васф қилинган ҳолда ётиб бўлмайди. Чунки, бундай ҳолда ётишни Аллоҳ таоло ёмон кўрар экан.

Чалқанча ётиш ҳам зарарли бўлиб, ичаклар диафрагмани тепага кўтаришига сабаб бўлади. Бу ҳолатда кўкрак қафасларга босим тушади. Бундай ҳолда уйқуга ётган одам сиқилишн ва беҳаловатликни ҳис этади. Бундай ҳолда ухлаганлар уйқудан турганда ҳам сиқилган, ланж, ғазабнок ҳолда бўладилар.

Чалқанча ётиш кишининг оғиздан нафас олишига сабаб бўлади.

Чалқанча ётиш хатарли муаммоларга сабаб бўлади. Жумладан, бундай ётадиган кишилар оғиздан нафас олганлари боис шамоллаш, тумов ва милкларнинг яллиғланиши каби касалликларига кўпроқ чалинадилар.

Чалқанча ётиш бурун нафас йўли беркилиб, оғиздан нафас олишга, бу эса хириллаб хуррак отишга сабаб бўлади.  

Чалқанча ётиш оғиздан ёмон ҳид келишига сабаб бўлади.

Чалқанча ётиш умуртқа поғоналарига зарарлидир.

Чалқанча ётиш ёш болаларда бошнинг орқа тарафи яссиланишига сабаб бўлади.

Бу маълумотлардан кейин юқоридаги ҳадиси шарифлардаги илмий ва тиббий ҳикматлар кўриниб турибди.

Севикли Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам бундан ўн тўрт аср олдин тиббиёт ҳали ривожланмаган, ухлаш билан боғлиқ илмий изланиш ўтказиш бировнинг хаёлига келмаган бир пайтда инсон учун энг афзал ётишни тушунтириб, ўзлари унга амал қилиб, биз умматларини ҳам ўнг тараф билан ётишга тарғиб қилганлар.

Бу ҳақиқатни ҳозирги замон олимлари яқин йиллар ичида уйқу ҳодисаси бўйича олиб борилган кўплаб изланиш ва тадқиқотлардан кейингина англаб етдилар. 

Интернет маълумотлари асосида

Нозимжон Иминжонов тайёрлади

Ёлғон гапириб бировларни алдаб, қўйнини пуч ёнғоққа тўлдириб кетган инсон хомтама бўлмаслиги керакки, бир марта алдайди, иккинчи марта алдай олмайди.

Биров унинг бебурдлигини, ёлғончилигини сўзлаб беради. Пасткашлиги эл орасида ошкор бўлиб, қиёматда эса азобга дучор бўлади. Ростгўлик эса инсоннинг қадрини оширадиган кўркам ахлоқ қоидаларидандир.

Аллоҳ таъоло имон аҳлини тақводор, ростгўй бўлишга амр этиб, шундай дейди: “Эй, имон келтирганлар! Аллоҳдан қўрқингиз ва (имонда) содиқ кишилар билан бирга бўлингиз!” (Тавба сураси 119-оят).

Ушбу амрда икки нарса талаб қилинади. Биринчиси – Аллоҳдан қўрқиш, иккинчиси – чин сўзли бўлиш ва ростгўйлар билан бирга бўлиш. Демак, ростгўйлик сўзда, гапда, амалда, тоат-ибодатда, ҳар қандай вазифани адо этишда бўлиши лозим.

Ҳақиқий мўмин мусулмон ростгўйликни маҳкам тутиб, Аллоҳ берадиган улуғ савобларни эслайди.

Аллоҳнинг мукофоти эса Ўз каломида келганидек: “Аллоҳ деди: “Бу кун содиқ (мўмин)ларга содиқлиги фойда берадиган кундир”. Улар учун остидан анҳорлар оқиб турадиган жаннат боғлари бордир. (Улар) у ерда абадий бўлурлар». Улардан Аллоҳ рози ва улар Аллоҳдан рози бўлурлар. Бу буюк ютуқдир” (Моида сураси 119-оят).

Бекобод тумани “Улуғбек” жоме масжиди
имом-хатиби Холбоев Х.