muslim.uz

muslim.uz

Ўтмишда ўта золимлиги билан ном чиқарган бир қароқчи яшаган экан. У бутун умрини қароқчилик, талончилик билан ўтқазиб, ўткинчи карвонларни йўлини тўсиб, мол-мулкини талон-тарож қилар экан. Бир куни катта карвонни йўлини тўсибди. Карвоннинг эгаси кекса бир донишманд шайх эди. Қароқчи карвондаги молларни зулм ва зўрлик билан тортиб олаётганини кўрган донишманд шайхга қараб: “Эҳ, сени ҳолингга вой бўлсин!!! Наҳотки онанг сени золимлик ва қароқчилик билан кун кечиришинг ва дўзах оташида куйиб ёнишинг учун дунёга келтирган бўлса. Бу ишларинг улкан гуноҳ эканлигини билмайсанми?” деди. Донишманднинг бу сўзлари қароқчига қаттиқ таъсир қилди ва ўзини шайхнинг оёғи остига ташлади. Айтдики: «Мени гуноҳларимни Аллоҳ кечирармикан, бутун ҳаётимни қароқчилик қилиб кўплаб инсонларга зулм ўтказганман», деди. 

Донишманд айтдики: «Аллоҳ меҳрибон ва раҳмли зотдир. Агар чин қалбдан тавба тазарру қилсанг, у албатта кечиради. Мана бу дарахт кўчатларини олиб шу атрофга эккин ва қўлингдан келгунча хайрли, савобли ишларни қилгин. Кўчатлар кўкарган вақтда билгинки, Аллоҳ сени тавбангни қабул қилиб, гуноҳларингни кечирган бўлади», деди.

Қароқчи бу гаплардан кейин бор молу-давлатини камбағалларга ва етимларга эҳсон қилиб юборди. Ўзи қароқчилик қилган йўл бўйига карвонсарой қурдириб, ўтган кетганларга сув улашишни одат қилди. Ҳар куни эккан кўчатларига қарарди, лекин кўчатлар кўкармасди. Кунлардан бир кун узоқдан шошиб келаётган нотаниш отлиққа кўзи тушди. Унга пешвоз чиқиб,  «Эй йўловчи, келинг, бир муддат дам олинг, азиз меҳмоним бўлинг», деди. Йўловчи эса қоч йўлимни тўсма, шошиб турибман, - деди.

-Мен шу йўлдан ўтганларни хожатини чиқариб, дуосини олишни ният қилгандим, ҳеч бўлмаса бир пиёла сув ичиб кетинг,- деб илинди. Бунга жавобан отлиқ йўловчи уни қамчиси билан савалади. Йигит ғазаби қўзиб, аввалги ҳолига қайтди. Отлиқни ўласи қилиб дўппослади. Ўлими олдидан йўловчи тинмай – мени Аллоҳ жазолади - дерди. Ўтмиши қароқчи ҳозирда боғбон бўлган йигит бу сўзлардан таажубланди. Қилиб қўйган ишидан афсусланиб ўтираркан. Йўловчининг қўйнидаги мактубга кўзи тушди ва очиб ўқиди. Унда Ватанининг барча сирлари ва махфий чегарасининг заиф нуқталари яширин маълумотларини кўриб билдики, ўлган одам оддий йўловчи эмас, балки арзимаган пулни деб юртига, Ватанига хиёнат қилиш учун кетаётган Ватанфуруш хоин экан.

Баногоҳ кўчатга кўзи тушди. Кўчатлар куртак отиб кўкараётган эди.

Қиссадан ҳисса шуки, билиб-билмасдан нотўғри йўлга кириб қолаётган ёшлар, айниқса ноқонуний йўл билан чет элларга кетган ва ҳар хил ақидапараст оқимларга, манфур жангари гуруҳларга қўшилиб, ўз юртига, халқига қарши бўлмағур пўписалар, иддаолар қилаётган баъзи бир ватанфурушлар қиёмат кунида Аллоҳ таолонинг хузурида нима деб жавоб беришади?

Ахир дунёга инсон ўз юртига хоинлик қилиш учун эмас, балки обод этиб, хайрли ва савобли ишларни кўпроқ, икки дунё саодатини қўлга киритиш учун келади. Шуни билайликки, Аллох таоло ватанфуруш хоинларни бу дунёда ҳам, охиратда ҳам улкан азобларга гирифтор қилади.

Аллоҳ таоло барчамизни бу табаррук ва муқаддас юртимизни, заминимизни тинч осойишта, осмонимизнинг мусаффо бўлиши, янада юксалиши учун қўлимиздан келганча ҳисса қўшишимизни насиб айласин.

РУСТАМХОН  ЭРГАШЕВ

Оқдарё  тумани “Қум” жоме масжиди имом-хатиби

  1. Давомли зикрда бўлиш. Чунки зикр руҳий қудратдир. Қалбингиз ундан қувват олиб, сизни ислоҳ майдонида олдинга бошлайди. Шунинг учун ўзингизга бир вирдни маҳкам тутиб, унда бардавом бўлинг. Оз бўлса ҳам давомли бўлгани бир сафар кўп бўлиб, кейин тўхтаб қолганидан яхшироқ. Дастлабки босқичда қуйидаги тўрт калимани вазифа қилиб олганингиз яхши:

1) Истиғфор (100 марта). Масалан:

أسْتغفرالله ربي من كلّ ذنبٍ وأتوبُ إليه

Ўқилиши: “Астағфируллоҳа Роббий мин кулли занбин ва атубу илайҳ”.

Маъноси: “Аллоҳ таолодан ҳар бир гуноҳдан мағфират сўрайман ва Унга тавба қиламан”.

2) Салавот (100 марта). Масалан:

 اللَّهمَّ صلِّ علَى سيدنا محمَّدٍ النَّبيِّ الأُمِّيِّ وعلى آلِه وصحبه وسلم

Ўқилиши: “Аллоҳумма солли ъала Муҳаммадинин набиййил уммийи ва ъала алиҳи ва соҳбиҳи васаллим”.

Маъноси: “Эй Аллоҳ, саййидимиз уммий пайғамбар Муҳаммадга, у зотнинг оилалар ва саҳобаларига саловат ва салом юбор”.

3) سبحان الله والحمد لله ولا إله إلا الله والله أكبر

Ўқилиши: “Субҳаналлоҳи валҳамдулиллаҳи вала илаҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар”. (100 марта).

Маъноси: “Аллоҳ барча айбу нуқсондан покдир. Унга ҳамд бўлсин. Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ ва Аллоҳ улуғдир”.

4) سبحان الله وبحمده، سبحان الله العظيم، أستغفر الله وأتوب إليه

Ўқилиши: “Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи, субҳаналлоҳил аъзийм. Астағфируллоҳа ва атубу илайҳи”. (100 марта).

Маъноси: “Аллоҳ барча айбу нуқсондан покдир. Унга ҳамд бўлсин. Улуғ Аллоҳ покдир. Аллоҳга истиғфор айтаман ва Унга тавба қиламан”.

Мана шу осон зикрлардаги бардавомлик қалбингиз ислоҳи ва нафсингиз безанишида катта рол ўйнайди. Тасодифий ишингиз чиқиб қолганда ҳам, иш билан банд бўлиб қолганингизда ҳам, юмушингиз кўпайиб кетганда ҳам, танг аҳволда қолганингизда ҳам... ушбу зикрларни қўйманг. Яхшиси, буткул тарк этгандан кўра, ададини камайтирган маъқул. Масалан, 33 мартага туширинг. Ёки жуда бўлмаса 11 маротаба айтишга ўтинг. Аммо асло буткул тарк қилманг!

Ушбу зикрлар тўхтаб қолмасдан давом этиб турса, қалбни тешиб, у томон йўл очади. Шу йўсинда уни тузатиб, тақво чўққиларига олиб чиқади. Зеро, давомли томган сув ҳатто тошни тешади. Аммо, шариллаб оқиб ўтган сув тош устидан бирданига ўтиб кетади, унда катта из қолдирмайди. Ҳа, Аллоҳнинг қонунияти шундай, оз бўлсада давомли бўлган амал таъсирли ва самарали бўлади.

Шайх Муҳаммад Тақий Усмоний ҳафизаҳуллоҳнинг асар ва мақолалари асосида Тошкент Ислом институти катта ўқитувчиси Абдулҳодий Ғиёс тайёрлади

Президентимиз Шавкат Мирзиёев Олий Мажлис ва Ўзбекистон халқига қилган Мурожаатномасида 2023 йилни «Инсонга эътибор ва сифатли таълим» деб эълон қилишни таклиф этди.

Юртбошимиз янги йилга ном беришда кенг жамоатчиликнинг фикри ўрганилганини таъкидлади ва йиғилганлар ушбу таклифни қўллаб-қувватлади.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати

Диний-маърифий ва диний эркинлик соҳаларида олиб борилаётган ислоҳотлар тарғиботи доирасида Ўзбекистоннинг Екатеринбургдаги Бош консулхонаси вакили Свердловск вилоятида жойлашган “Маҳалла” ислом диний ташкилоти раҳбариятининг таклифига биноан, кеча Свердловск вилояти Арамил шаҳридаги “Ас-Салям” масжидининг расмий очилиш маросимида иштирок этди, деб хабар бермоқда “Дунё” АА мухбири.
Тадбирда Ўзбекистон ва Тожикистон Бош консулхонаси ходимлари, Арамил шаҳар маъмурияти раҳбарлари, Татаристон ва Бошқирдистон ваколатхоналари, Свердловск ва Челябинск вилоятлари муфтияти имомлари ҳамда Урал Давлат кончилик университети вакиллари қатнашдилар.
Янги масжиднинг расмий очилиш маросимида имом Нойил Аминов ва шаҳар маъмурияти раҳбарлари тадбир иштирокчиларини қутлаб, масжиднинг қурилиш тарихи ҳақидаги батафсил маълумотларни ўртоқлашдилар.
Свердловск вилояти муфтияти томонидан масжид қурилишида фаол иштирок этган бир гуруҳ махаллий фуқаролар, турли диаспора вакиллари қимматбаҳо совға ва ташаккурномалар билан тақдирландилар.
Тадбирда Ўзбекистон Бош консулхонаси вакили ҳам сўзга чиқиб, унинг барпо этилишига ҳисса қўшганларга ҳамда вилоят мутасаддиларига ўз миннатдорлигини билдириб, масжид раҳбарияти ва тадбир иштирокчиларини самимий табриклади.
Уралда мусулмонлар ва бошқа динлар вакиллари ўртасида тотувлик ва ҳамжиҳатликни таъминлаш, ўлкада вақтинча ва муқим яшаётган, ушбу масжидга борадиган Ўзбекистон фуқаролари, жумладан, меҳнат муҳожирларига холис диний ахборотларни етказиш, уларни турли ёт оқимлар таъсиридан сақлаш борасида олиб бораётган диний таълими ҳамда тарбиявий фаолияти учун масжид имоми Нойил Аминовга Бош консулхона номидан миннатдорлик билдирилди.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати

Инсонлар бу дунёда икки тоифага бўлинадилар:

Яхшилик қилувчилар;
Ёмонлик қилувчилар.

Ҳар бир миллат ва элатларда эзгу иш қилувчи инсонлар мақталган, эъзозланган. Ёмонлик қилувчи инсонлар эса, қораланган ва жазоланган. Яхшилик қилувчи инсонлар хурмат-эҳтиром билан эсланиши, ёмонлик қилувчи инсонлар эса, надомат-ҳақорат билан ёдга олинишига тарих гувоҳлик беради.

Aллоҳ таоло марҳамат қилади: "Ким зарра мисқолича яхшилик қилса, у(нинг мукофоти)ни кўрадир. Ва ким зарра мисқолича ёмонлик қилса, у(нинг жазоси)ни кўрадир".[1]

Aввалги муфассир уламолар “зарра мисқоли”ни “чумоли вазни”ча деб тафсир қилганлар. Ҳозирги уламолар хусусан, Муҳаммад Ротиб Нобулсий бу оятни қуйидагича тафсир қиладилар.

“Гоҳида светофорда тўхтаган вақтингизда, қаршингизда келаётган машина ҳайдовчиларини безовта қилмаслик учун чироғингизни ўчирасиз. Кўпчилик сизнинг мақсадингизни билмайди ва ҳайрон бўлади. Лекин сиз Шакур бўлган Зот ҳам буни эътиборга олмайди деб ўйламанг, У Зот албатта мукофотингизни беради.

Тунда ухлаб ётган кишиларни безовта қилмаслик учун эшикни секин очишингиз..

Ёши катталарни масжидга киришида йўл бериб кутиб туришингиз..

Йўлдан ўтаётган мушукчани босиб олмаслик учун қилган ҳаракатингиз..

Ёш болачага қилган табассумингиз..

Дуо қиладиган одами қолмаган марҳум учун дуо қилишингиз..

Суви беҳуда оқаётган жўмракни тузатиб қўйишингиз..

Йўлда турган шох-шаббани олиб қўйишингиз..

Буларнинг барчаси яхшиликдир.

“Бас ким зарра оғирлигича яхшилик қилса, ҳам у(нинг мукофоти)ни кўрадир”

Юқорида келган сўзлардан, донишманд халқимизнинг асрлар давомидаги тажрибаси ўлароқ айтилган “Нима эксанг шуни ўрасан” деган сўзи бежиз эмаслигини англашимиз мумкин.

Гоҳида яхшилик қилиш сўз билан бўлса, гоҳо амал билан бўлади. Aйрим ҳолларда моддий ёрдам билан бўлиши мумкин. Aйнан моддий ёрдам билан яхшилик қилишнинг фойдаси катта бўлади. Кам таъминланган оилаларга ёрдам бериш билан жамият ривожланади. Таълимга сарфланган маблағни эса, таъсир кучи катта бўлади.

Биргина юртимиздан чиққан улуғ бобокалонимиз Имом Бухорийнинг ҳаёти бунга яққол мисол бўла олади. У зотнинг умри давомида ҳаёт машаққатларига чидаб, илм олишдаги қийинчиликларига сабр қилиб, ҳадисларни йиғиб чиқди ва уни бошқаларга ўргатди, китобларга жам қилди ва муҳаддислар султони номига сазовор бўлди. Инсон ҳаёт кечириши учун албатта маблағ зарур, энди бутун умрини илмга бағишлаган инсонга эса, бу зарурат янада ортади. Aгар Имом Бухорий яшаган даврга назар солсак, кимдир у зотни маблағ жиҳатдан қўллаган бўлиши керак. У зотни ҳаётини синчиклаб ўрганиб чиққан тарихчилар Имом Бухорийнинг отаси бой бўлганлиги ва ўғлининг таълим олиши учун мол-давлатини мерос қолдириб кетганлигини, сафар эҳтиёжлари туғилганда бу молу давлатни илм йўлида сарфлаб, илм чўққиларини забт этганлигини баён қиладилар.

Юртимиздан яна Имом Бухорийга ўхшаган алломалар чиқиши учун авваламбор, у зотнинг отасидек, илмга ҳомийлик қилувчи ҳиммати баланд, сахий инсонлар бўлиши керак.

Aслида, яхшилик қилиш учун чегара қўйилмаган, ҳар ким ўз имкониятидан келиб чиқиб бу ишга қўл уради. Кимнингдир қилган яхшилигини оз ёки кўп деб ўлчаш тўғри эмас. Бу ишни қилувчиларнинг нияти, ихлоси ҳисобга олинади.

Зеро, Aллоҳ таоло шундай марҳамат қилади: “Ким бир яхшилик қилса, унга ўн баробар қайтарилур”[2]. Aгар биз бир яхшилик қилсак, Aллоҳ таоло ўн баробар қилиб қайтаришга ваъда беряпти. Бу ваъда барча нуқсонлардан пок зот Aллоҳнинг ваъдаси эканлигини унутмаган ҳолда, натижасига чин қалбдан ишонишимиз лозим.

Шу ўринда Робия ал-Aдавийя (қ.с) билан бўлиб ўтган воқеани эслаб ўтсак.

“Робия ал-Aдавийя Aллоҳ таолонинг хос бандаларидан, валий қулларидан ҳисобланади. У зот Aллоҳ таолога ибодат қилар, дунё ташвишлари билан овора бўлмас эди. Чунки у ризқини Aллоҳ ўйламаган тарафдан етказишини биларди.

Одати бўйича уйида ибодат қилиб турганида у зотнинг олдига бир тиланчи келиб, у зотдан бир оз егулик сўради. У уйида қолган битта нонни тиланчига берди. У яна ўз ибодатини давом эттирди. Орадан бир таом тайёрлагудек вақт ўтмасдан, бир киши унинг олдига саккизта нонни олиб келди ва “буни фалончи бериб юборди”, деб айтди. Робия нонни саккизтаклигини кўргач, “У менга ўнта бериб юбориши керак, нима учун иккита кам” деб сўради. Нонни ҳузурига келтирган инсон унинг бу сўзидан ҳайратланди ва ноннинг ўнта эканини ўзи ва уни берган кишидан бошқа ҳеч ким билмаслигини ўйлаб, ноннинг иккитасини йўлда еб қўйганини айтди. Сўнг у Робиядан ноннинг ўнта эканини қаердан билганини сўради. Шунда, Робия ал-Aдавийя, “Сен Aллоҳ таолонинг мана бу сўзини билмайсанми деб:

“Ким бир яхшилик қилса, унга ўн баробар қайтарилур” деган оятни ўқиб берди”[3]

Бу ҳикоядан ўзимиз учун зарур бўлган кўп нарсани билиб олишимиз мумкин.

Ҳар бир қилган яхшилигимиз учун мукофот олишимиз;

Ҳеч бир яхшилик жавобсиз қолмаслиги;

Биргина қилинган яхшилик учун оятга мувофиқ Aллоҳ таоло ўн баробар қилиб қайтариши;

Буни Ўзининг суйган бандалари ҳис қилиб, доим ёрдам қўлини чўзишга тайёр эканликлари.

Ёмонликнинг чегараси бўлмаганидек, яхшиликнинг озини ҳам, кўпини ҳам чегараси йўқ. Кўп инсонларда бир хато тушунча борки, қачон маълум бир даражага етсам, кейин ёрдам бераман, деб яхшилик қилишни ортга суришади. Бу тушунча эса, инсонларни бир-бирига ёрдам қўлини чўзишдан тўсиб туради ва улар ўзлари ўйлаган даражага етишларини кутиб, ўзларини яхшилик қилишдан ман қилишади. Бундай фикр хато эканлигини янада яхшироқ англаш учун бир мисол келтираман.

Эндигина юришни ўрганаётган болани, ёки эндигина автоуловни минишни ўрганаётган инсонни кўз олдингизга келтиринг! Улар бу ишларни бажариш учун қулай фурсат кутганми?! Қачон қиммат улов бўлса, ҳайдашни ўрганаман, ёки текис, холи жой бўлса, юришни ўрганаман, деганми?! Aгар шундай деб айтишганида бу ишни уддасидан чиқа олишмаган бўларди.

Яхшилик қилиш учун қулай фурсат эмас, бор имкониятдан фойдалана олишимиз керак. Бу хусусда Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи ва салламдан Aдий ибн Хотам розияллоҳу анҳу ривоят қиладилар: Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам айтадилар:

“Сизлардан ким дўзаҳдан сақланишга қодир бўлса, яримта хурмони садақа қилиб бўлса ҳам, ўзини дўзаҳдан сақласин" (Имом Муслим ривояти).

Бизга Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи ва саллам бор имкониятдан фойдаланиб дўзаҳдан сақланиб қолишни таълим беряптилар. Яхшилик қилишга шошилинг, зеро, яхшиликнинг мукофоти фақат яхшиликдир.

Муҳаммадамин Абдипаттаев Абдуқодир ўғли

“Имом Бухорий” номидаги
Тошкент ислом институти талабаси

[1] Залзала 7-8-оятлар

[2] “Анъом” сураси 160-оят

[3] “Анъом” сураси 160-оят

Абдипаттаев Муҳаммадамин Абдуқодир ўғли

“Имом Бухорий” номидаги

Тошкент ислом институти талабаси

Мақолалар

Top