Шайтон инсоннинг душманидир. У бандани Роббисига ибодат қилишдан тўсади. Бунинг учун одам боласини эртаю кеч тинмасдан васваса қилади. Қуръони каримда бундай дейилади: «У: “Сенинг иззатинг ила қасамки, мен уларнинг барчасини иғво қиламан. Магар, улардан халос қилинган бандаларинггина (иғвога учмас)”, деди» (Сод сураси, 82-83-оятлар).

Сеҳргар шайтонга бўйсуниши ва диндан чиқиши орқали сеҳр билан шуғуллана олади. Қуръони каримда бундай дейилади: «Икковлари ҳатто: “Биз фитна–синов учунмиз, кофир бўлмагин”, демасдан олдин ҳеч кимга ўргатмасдилар» (Бақара сураси, 102-оят).

Кимки диндан чиқар экан, жаҳаннамга тушади. Натижада, шайтон ўз мақсадига эришади. Чунки унинг асл муддаоси – инсонларни бутун оламлар Роббига ибодат қилишдан тўсиш, ўрталарига тафриқа, фитна-фасод, иғво уруғларини сочиш, оилаларни бузиш ва ҳ.к. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Иккисидан эр-хотиннинг ўртасини бузадиган нарсани ўрганар эдилар” (Бақара сураси, 102-оят).

Давоми бор...

Даврон НУРМУҲАММАД

Саудия Aрабистони сўнгги йилларда Қироллик меҳмонлари томонидан Ислом динини қабул қилиш кўлами бўйича таъсирчан статистик маълумотларни эълон қилди.

 Мамлакат Ислом ишлари, даъват ва иршод вазирлиги маълумотларига кўра, сўнгги 5 йилда Саудия Aрабистонида эркак ва аёлдан иборат 347 646 нафар киши Ислом динини қабул қилган, деб ёзади “IslamNews” “Saudi Gazette” матбуотига таяниб.

  Шунингдек, йилдан-йилга Ислом динини қабул қилганлар сони жадал ўсиб бормоқда. Агар 2019 йилда Саудия Aрабистонидан 21 654 нафар меҳмон мусулмон бўлган бўлса, 2023 йилда уларнинг адади 163 319 кишига етди.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси

Матбуот хизмати

Cавол: Азонда муаззин “Ашҳаду анна Муҳаммадар Расулуллоҳ” деса, салавот айтиладими ёки шу калиманинг ўзи қайтариладими?

Жавоб: Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм.

Азонда шаҳодат калимасидан кейин шу калимани ўзини такрорлаб турилади. Хоссатан шаҳодат калимасидан кейин салавот айтиш ҳадисларда келмаган. Лекин Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг номлари зикр қилинганда салавот айтиш ҳақидаги умумий тавсияларга биноан ва зикр ўрни бўлгани учун бу вақтда ҳам салавот айтиш жоиз. Бу ўринда айтилмаса ҳам, аслида азон тугагандан кейин салавот айтиш ва дуо қилишга буюрилган.

Пайғамбаримиз алайҳиссалом: “Муаззин (азони)ни эшитсангиз, у айтган сўзни айтинг. Кейин менга салот айтинг. Чунки ким менга битта салот айтса Аллоҳ таоло унга ўнта салот айтади. Кейин Аллоҳ таолодан менга васила сўранглар. У жаннатдаги манзила (мартаба)дир. У Аллоҳ таолонинг бандаларидан биригагина лозим бўлади (насиб қилади). Ўша банда мен бўламан деб умид қиламан. Ким менга васила сўраса, унга шафоат етади”, деганлар (Имом Муслим ривояти). Валлоҳу аълам.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси Фатво маркази.

Уйда нима таом пиширсам, дадамдан мақтов эшитардим. “Раҳмат, қизим, қўлинг дард кўрмасин” деб дуо қилардилар. Ҳатто овқат ёмон бўлса ҳам, “Қизим нима тайёрласа ҳам ширин чиқади, ўзимнинг қўли ширин қизим” деб эркалатардилар. Мен бу олқишларни эшитиб таомларни янада ширин пиширишга ҳаракат қилардим.

Аммо онам отамнинг тамоман акси эдилар. Овқатни ширин қилган пайтим ҳам нимадир камчилик топардилар. Онамнинг гапларини эшитиб тушкунликка тушиб қолардим. Ошхонага ҳам киргим келмай қоларди.

Менинг қўли ширин, пазанда бўлишимда дадамнинг ўрнилари катта бўлган. Агар отамнинг қўллаб-қувватлашлари бўлмаганда эди, билмадим, балки бир умр овқат пишришни билмай ўтиб кетишим мумкин эди.

Доктор Абдуллоҳ Муҳаммад Абдулмуътининг
"Фарзанд тарбиясида 700 та сабоқ" китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Камронбек Ислом таржимаси.

Сизга хато муносабатда бўладиганларга сиз кенгфеъл бўлинг, уларга узр ахтаринг. Жуда ҳам кенгфеъл бўлинг, одамларнинг айбидан ўтиб юборинг. Чунки кенгфеъллик умрни узайтиради, одамларнинг сизга ишончини қайтариб беради ва бошқалар сизни ҳурмат қиладиган бўлишади.

Кек-адоват, ғиллу-ғашликларни қалбингиздан ҳам, хотирангиздан ҳам чиқариб ташланг! Билингки, сизга ёмонлик қилганлар буни бехосдан қилиб қўйишган, атайин қилишмаган, адоват юзасидан қилишмаган.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: “Абу Дамдамдек бўла олмайсизларми, у ҳар куни уйидан чиққанида айтар экан: Мен обрўйимни одамларга садақа қилдим” (Имом Абу Довуд ривояти).

Яъни, зулм қилганлардан дунёда ҳам, охиратда ҳам ҳаққимни талаб қилмайман, деган маънода айтган экан.

Кечирувчан бўлиш нақадар гўзал хислат. Эр-хотин бир-бири билан келишмай қолса-да, сўнг ҳеч нарса бўлмагандек яна бирга ўтириб чиройли суҳбат қурса, бир-бирларига содир бўлган келишмовчиликни бутунлай унутганини айтсалар, хато қилган тараф афв этиладиган бўлса бу нақадар чиройли ҳолат. Бундай бўлгандан кейин икки тараф ҳам бир-бирини севишдан бошқасига ўтмайди, ораларидаги меҳр ва боғлиқлик ҳар қандай муаммодан-да устунлигини ҳис этадилар. Ана шунда бутун хонадон бахтга, хотиржамликка тўлади.

Усмон ибн Зоида раҳимаҳуллоҳ Имом Аҳмад раҳимаҳуллоҳга қарата бундай деган экан: “Офият ўн қисмдан иборат, шундан тўққизтаси (шеригининг ёхуд одамларнинг айбидан) кўз юмишдадир”.

Шунда Имом Аҳмад раҳимаҳуллоҳ жавобан: “Офият ўн қисмдир, ўнтаси ҳам айбдан кўз юмишдадир”, дебдилар.

Суйганларимизнинг муҳаббатини қозониш учун уларнинг айбидан ўтиб юборсак, бу нақадар яхши! Оилавий ҳаёт кемасини хотиржамлик, эминлик билан бошқарсак, кемамиз хатолар тўлқинига енгилмаса, ағдарилиб кетмаса, бу нақадар зўр!

Меҳр-муҳаббат давомли бўлсин учун бошқаларнинг айбини ўтиб юборган, камчиликларини яширганларга Аллоҳ раҳм айласин! “Юсуф буни кўнглига тугиб қўйди, уларга ошкор қилмади” (Юсуф сураси, 77-оят).

Қалб юмшоқ бўлиши айб саналмайди!

Одамларнинг айбидан ўтиб юбориш, кўз юмиш аҳмоқлик саналмайди!

Кечирувчанлик, одамларнинг зулмига жавоб қайтармаслик заифлик ҳисобланмайди!

Индамаслик – таслим бўлиш, бўйин эгиш дегани эмас!

Аксинча бу хислатларнинг бари нафс тарбияси ва Аллоҳга ибодатдир!

Доктор Ҳассон Шамси Пошонинг "Метин қоялар" китобидан

Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Неъматуллоҳ Исомов таржимаси.