ЎМИ матбуот хизмати

Ўзбекистоннинг Саудия Арабистонидаги элчиси Улуғбек Мақсудов Форс кўрфази араб мамлакатлари ҳамкорлик кенгаши (ФКАМҲК) Бош котиби Найиф Фалаҳ Ал-Ҳажраф билан учрашув ўтказди, деб хабар бермоқда “Дунё” АА.

Найиф Ал-Ҳажраф Форс кўрфази мамлакатларининг Ўзбекистон билан яхши муносабатда бўлиб келгани, келгусида дўстона алоқаларни янада кенгайтиришдан манфаатдор эканини билдирди.

Бош котибнинг таъкидлашича, ФКАМҲК Ўзбекистонни ижтимоий-иқтисодий жиҳатдан ривожланган, ишбилармон доиралар учун очиқ, ислом цивилизациясига катта ҳисса қўшган мамлакат деб билади.

Ҳозирги кунда Имом Бухорий, Абу Райҳон Беруний, Маҳмуд Замахшарий, Мирзо Улуғбек, Аҳмад Фарғоний ва бошқа кўплаб буюк алламолар мероси ўрганилиб, янги илм чўққиларини забт этиш ва инсоният ҳаётининг турли жабҳаларини ривожлантиришда кенг фойдаланилмоқда, деди у.

Учрашувда сиёсий, иқтисодий, маданий-гуманитар ва бошқа соҳалардаги ўзаро ҳамкорлик истиқболлари муҳокама қилинди.

Маълумот учун, Найиф Ал-Ҳажраф Кувайт давлатининг вакили бўлиб, бу лавозимга 2020 йил 1 февралда тайинланган.

ФКАМҲК муҳим минтақавий ташкилот бўлиб, Саудия Арабистони, Бирлашган Араб Амирликлари, Қатар, Кувайт, Оман ва Баҳрайн каби давлатларни ўз ичига олади. Ташкилот 1981 йилда ташкил топган.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати

Алҳамду лиллаҳи Роббил оламин. Ҳамдан касирон тоййибан муборакан фиҳи ало кулли ҳалин ва фи кулли ҳин... Вассалату вассаламу аъло саййидина ва санадина Муҳаммаданил мустафо ва аъло олиҳи ва саҳбиҳи ва ман табиаҳу бииҳсонин ила явмил жазо... Аммо баъд:

Сизларга Аллоҳнинг саломи, раҳмати, баракоти бўлсин. Аллоҳ жалла жалолуҳу дунёда ҳам, охиратда ҳам сизлардан лутфу карамини дариғ тутмасин, саодатманд қилсин. Жаннатига,жамолига мушарраф айласин...

Бу дунё, бу ҳаёт, кунларимиз ва умримиз ўткинчидир, абадий эмас, қисқадир, вақтинчадир, сўнги ва охири бордир, ўлим бордир. Ҳақиқат ва абадий ҳаёт охиратдадир, ўлимдан кейинги ҳаётдир. Охират– абадий ҳаёт, бу дунё эса– фоний, ўткинчи. Аслида охиратга ҳозирлик кўриш керак.

Исломнинг, имоннинг бизга тавсия этган ҳақиқати шундай. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳазратлари ҳам шундай фикр билан яшаганлар. Дунёга аҳамият бермаганлар, елиб-югурмаганлар, унга ҳирс қуймаганлар. Охиратда саодатли бўлишга, Аллоҳнинг розилигини топишга бизларни даъват этганлар. Ўзлари ҳам охиратнинг шавқи, соғинчи билан яшаганлар:

مالي و للدنيا؟ انما انا کراکب استظل تحت ظل الشجرة (ترمذي عن عبد الله بن مسعود)

Мо ли ва лид дунё– менинг дунё билан нима ишим бор?.. Иннамо ана карокибун истазалла таҳта зиллиш шажараҳ– Мен бир дарахт соясида бироз нафас ростлаб, ўтадиган бир отлиқ йўловчи кабидурман,– деб марҳамат қилганлар. «У дарахт, яъни бу дунё менинг асосий маконим, мақомим, мақсадим эмас», деган маънода айтганлар...

Биз ҳам шу буюк ҳақиқатга кўра ҳаётимизни қуриб, изга солиб, тузатиб яшашга мажбурмиз... Имконимиз борича шундай яшашга, ибодатларимизни қилишга, Аллоҳнинг амрларини бажаришга, ҳаромлардан, гуноҳлардан сақланишга ҳаракат қиламиз. Охират саодатига мушарраф бўлишнинг йўли шу деб, шу йўлни танлаганмиз...

Кимдир охират йўлини, Аллоҳнинг амрларини астойдил ихлос ила бажарса, кимдир зўрма-зўраки, малол билан адо этади. Баъзан ҳаромларга ҳам ўралашиб қолади, савобли ишларни қилишда ғайрат қилмайди, танбаллик қилади, оқсайди.

Албатта, ҳар бир ҳолат, ҳаракатни хоҳ савоб, хоҳ гуноҳ бўлсин «Кироман котибин» фаришталар ҳеч қолдирмасдан амал дафтарларига ёзиб қўядилар. Охиратда ҳаммаси учун ҳисоб беради, савол-жавоб бўлади...

فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ 7   وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ 8 (سورة الزلزلة: 7–8)

Фа ман яъмал мисқола зарратин хайран яраҳ. Ва ман яъмал мисқола зарратин шарран яраҳ– Бас, ким (ҳаёти дунёлик пайтида) зарра мисқолчалик яхшилик қилса (қиёмат кунида) ўшани кўрур. Ким зарра мисқолчалик ёмонлик қилса уни ҳам кўрур! («Залзала» 7-8 оятлар).

Аллоҳнинг розилигига етказувчи, улаштирувчи йўл– тақво йўли, эҳсон йўли дейилади. Тақво қўрқиш, сақланиш, ўз-ўзини сақлаш дегани... Киши Аллоҳдан қўрқиб, гуноҳлардан, ҳаромлардан, Аллоҳ ёқтирмаган ишлардан ўзини сақлагани учун ҳам «тақво йўли» дейилади.

Яъни, нафси истаса ҳам,  гуноҳ, ҳаром ишлар қилишдан ўзини сақлайди, тияди. Нафс хоҳламаса ҳам, савобли, хайрли, эзгу ишларни бажаради, савоб топади, дўзахга тушишдан, Аллоҳнинг ғазабига йўлиқишдан қўрқади.

Демак тақводор бўлиш, тақво доирасида фаолият кўрсатиш, ўзини асраш ва сақлашга ҳаракат қилиш керак. Бу ўринда ҳам нафс билан жиҳод қилиш керак бўлади. Нафс гуноҳ қилишни яхши кўради ва хоҳлайди. Ўйин-кулги, кайф-сафо, тўй-ҳашам, маишат, сайру томошо, кўнгил очарлик қилишни хуш кўради. Савобли ишларни эса, ёқтирмайди. Хайрли, савобли ишлар қилиш машаққатли кўринади, қочишга ҳаракат қилади. Хайрли ишлардан қайтаришга тиришади.

Бир бола мисолида уни кузатишимиз мумкин. Онаси, отаси мажбурламаса, намоз ўқимайди. Ҳатто ота-онасини алдашга ҳаракат қилади. Ёлғондан «таҳорат олдим, мен намозимни ўқидим...»,– дейди лекин ўқимаган бўлади. Нега?.. Чунки оғир туюлади. Ҳолбуки, савобли бир амал... Нафс сабабли савобли ишларни хуш кўрмасдан, гуноҳ ишларни эса жудаям ёқтириши мумкин.

Шундай экан, Аллоҳнинг розилигига эришишнинг йўли нафсга қарши курашишдан иборатдир. Мана шу мухолафат, кураш– тақво йўлининг асоси, тасаввуфнинг энг муҳим масаласидир... Инсон нафсини қўлга олгандан кейин, енггандан кейин, нафси истамаган нарсани «савобли, фойдали, хайрли» деб мажбуран бажартиради, нафси ёқтирган нарсани эса «гуноҳ, ҳаром, Аллоҳ севмайдиган иш» деб қилдирмайди, хоҳиш, шиддатини сўндиради... Демак, нафс билан курашиш, уни тизгинлаш орқали Аллоҳнинг розилигини топишга эришиш мумкин...

"Ислом ва ахлоқ" китобидан олинди

Волга булғорлари Исломни қабул қилинганига 1100 йил тўлиши арафасида “Баракат” исломий китоблар концептуал чакана савдо дўконининг очилиш маросими Москва жоме масжиди ҳудудида бўлиб ўтади.

Islamnews.ru хабарига кўра, тадбир шу йил 1 апрель куни соат 13.00 да Москва шаҳридаги Выползов кўчаси, 7-уйда ўтказилади. Бу пойтахтдаги биринчи ихтисослашган мусулмон адабиёти дўконидир.

“Баракат” дўкони москвалик ва меҳмонларни зарурий Исломий адабиётлар билан таъминлаш учун мўлжалланган. Унинг жавонларида Россия ва Осиё мамлакатларининг 15 дан ортиқ тилларида чоп этилган китоблар жой олган. Айни шу номдаги компаниянинг бошқа лойиҳалари – сувенир дўконлар, ҳалол маҳсулотлар бозори ҳамда тарихий масжиддаги кийим-кечак дўконини ташкил этишдан иборат.

Янги китоб дўкони жавонларида Қуръони карим, Ислом шариати, ақида, Ислом тарихи, Пайғамбарлар сийратлари, араб тили дарсликлари, болалар адабиёти ва бошқа мавзуларга оид китоблар ўрин олган.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Халқаро алоқалар бўлими

Ғафлат тўшагидан уйғониш аломатлари тўрт нарсадир:
1. Дунёнинг ишларини қаноат билан, шошқалоқлик қилмасдан бажариш;
2. Охират ишларига ҳирс қўйиш ва уни шошилиб бажариш;
3. Дин ишларини илм ва ижтиҳод билан қилиш;
4. Хулқ-атвор ишларини насиҳат билан қилиш.

Эй биродарлар! Aлбатта, ҳаммамиз ўлишга маҳкум, ўлим учун яратилганмиз. Ундан ҳеч ким қочиб қутула олмас. Aллоҳ таоло бундай дейди: “Ҳеч шак-шубҳасиз, сен ўлувчидирсан, улар ҳам ўлувчидирлар” (Зумар, 30);

Aйтинг: “Aгар сизлар ўлишдан ё ўлдирилишдан қочсангизлар, бу қочиш сизларга бирор фойда бермас” (Aҳзоб, 16).

Ҳар бир мусулмон кишига ўлим бошига тушмасидан олдин ўлимга ҳозирлик кўрмоқлик вожибдир. Aллоҳ таоло бундай дейди: “Ростгўй бўлсангизлар, ўлимни орзу қилинглар. Қилган кирдикорлари сабабли ҳаргиз уни (ўлимни) орзу қилолмайдилар” (Бақара, 94-95).

Aллоҳ таоло бизларга, албатта, Aллоҳга ва охиратга ҳамда унинг жаннатига ишонадиганлар, яъни содиқлар ўлимни орзу қилишларини баён этади. Ва энди, албатта, Aллоҳга ишонмай, охиратни ва Унинг жаннатини ёлғон дегувчилар ўз амаллариннинг ёмонлиги сабабли ўлимдан қочадилар. Чунки мўмин киши ўлим учун ҳар вақт ҳозирлик кўради ва у Раббисига бўлган иштиёқи билан ўлимни орзу қилади.

Шу ҳақда Aбу Дардодан ривоят қилинади. У айтадики: “Мен фақирликни Раббимга камтарлик қилиш учун яхши кўраман ва касалликни гуноҳларга каффорат бўлишлиги учун яхши кўраман. Ўлимни Раббимга муштоқ бўлганлигим учун яхши кўраман”.

"Танбеҳул ғофилин"дан.