Инсоннинг ўнг ва чап томон аъзоларини ҳам Аллоҳ таоло яратган. Яратилиши жиҳатидан ўнг билан чап томон ўртасида ҳеч қандай фарқ йўқ.

Бироқ ислом дини ҳамма масалада бўлгани каби кундалик ҳаётда ҳам мезон белгилаган ва шайтонга ҳамда кофирларга қарши ўнг томондаги аъзолардан фойдаланишни маъқул ҳисоблаган. Чунки шайтон ҳар доим чап қўли билан иш қилади ва бирор ҳаракатни ҳам чап томондан бошлайди.

Имом Нававий ҳазратлари айтадики: “Муборак, шарафли ва пок ишларни бажараётганда ўнг томондан бошлаш жоиздир. Буларга сунани завоид дейилади. Бирлиги суннати зоидадир. Пойабзал, кўйлак кияётганда, соч тараётганда, мисвокдан фойдаланишда, тирноқ олаётганда, қўл-оёқларни юваётганда, масжидга кираётганда, ҳожатхонадан чиқаётганда, садақа бераётганда, таомга қўл узатаётганда, сув ичаётганда ўнг томондан бошланади”.

“Буларнинг аксини қилаётганда эса, масалан, пойабзални ечаётганда, таҳорат олаётганда, бурун қоқаётганда чап томондан бошлаш жоиздир”.

Бу борадаги ҳадиси шарифда “Сизлардан ҳеч бирингиз чап қўлингиз билан еб-ичмангиз. Чунки шайтон чап қўли билан еб-ичади” деб буюрилади.  

Ёмон инсонларнинг амаллар дафтари чап қўлига, яхши инсонларнинг амаллар дафтари эса ўнг қўлига берилади.

Қолаверса, коинотдаги бутун унсурлар ўнг томондан чап томонга қараб ҳаракатланади. Зарралардан тортиб юлдузларга қадар, қуёшдан тортиб барча самовий жисмларга қадар ҳаммаси бу мумтоз қонуниятга бўйсунади.

Инсоннинг амалларини ёзиб борадиган “кироман котибийн” фаришталардан яхши амалларни ёзадигани ўнг елкада ва амир (бошлиқ) мақомида, ёмон амалларни ёзадигани эса чап елкада ва маъмур (ходим) мақомида бўлади.

Каъбатуллоҳни тавоф қилаётганда ҳам ўнгдан чапга ҳаракатланилади.        

Алимардон Ҳайитов