Айтдиларки, жоҳ (обрў)ни асли фойдаси зарарни даф қилишдир. Обрўдан асосий мақсад, зарарни даф қилиш бўлади. Одамлар ичида обрў қозонсангиз, сизга биров зарар бера олмайди. Ҳоким экан, миршаб экан деб қўрқади. Молдан асли манфаатчи? Молнинг асл фойдаси, жалби манфаат. Манфаат топиш - молдан кўзланадиган нарса. Манфаатни жалб қилиш. Яъни, мол сарф қилиб туриб, одам ўз заруратларини битириб, фойда ҳосил қилади. Аммо мартаба зарарни даф қилиш учун керак. Энди бир одам, мартабага чиқишда мақсади агар ўзига манфаат жалб қилиш бўлса, кейин мол шубҳали бўлиб қолади. Пора шундан келиб чиқади. Чунки баъзан одамлар обрўингиздан, ҳайбатингиздан қўрқиб бир нарса бериб кетади. Магар у дилидан берган нарсасига рози эмас аслида. Шунинг учун мол ҳаром бўлиб қолади.

Мана бу шеърни яхшилаб ёдингизда сақлаб қолинг. Мавлоно Муҳаммад Ёқуб раҳимаҳуллоҳнинг иккита шеърларини ҳамиша ёдлаб юраман.

«Офарин туч пе ҳиммат кўтоҳ, толиби мол ҳў, на толиби жоҳ». Офарин сенга эй ҳиммати қисқа, дейди. Мен мол талаб қиламан, лекин обрў талаб қилмайман. Молимдан мол топсам, бир фойда бўлади ундан. Обрўдан топсам расво бўладику. Шунинг учун мен молга талабгорман, лекин жоҳга талабгор эмасман.

«Мол итна киз чиззе ҳў, ҳўру ниш». Мол талаб қиламан деганда, шунчалик бўлсинки, есам ичсам, шунга етса бўлди менга. Майли жоҳга ҳам мен бутунлай талабгор эмасман дея олмайман. Жоҳим ҳам шунчалик бўлсинки, биров мени эзиб кетмасин. Мени поймол қилиб юбормаса бўлди.