muslim.uz
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳақларида сўзлаб беринг
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг бўйлари қандай эди?
У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам новча ҳам эмас, пакана ҳам эмас, ўрта бўй эдилар.
Ҳазрат Али розияллоҳу анҳу айтадилар: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам новча ҳам эмас, пакана ҳам эмас эдилар...”.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак тана ва юзларининг ранги қандай эди?
Ранглари оқ-қизил, юзлари буғдойранг эди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг тана аъзолари қандай эди?
Тана аъзолари бир-бирига мутаносиб, хушбичим, баданлари туксиз эди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак пешоналари, киприклари, қошлари қандай эди?
Пешоналари кенг, киприклари узун, қошлари қўшилмаган, эгик эди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак бурунлари ва соқоллари қандай эди?
Бурунлари бироз баланд, қиррали, соқоллари қалин эди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак тишлари қандай эди?
Тишлари майда, ялтироқ, олдинги тишлари бир-биридан алоҳида кўринар эди. Агар сўзласалар, тишларининг ораларидан гўё нур каби бир нарса чиқарди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг қадам ташлари қандай эди?
У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам олдинга мойил бўлиб юрардилар.
Абу Туфайл розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни кўрдим. У зот худди пастликка тушаётганга ўхшаб юрар эдилар”, деди (Имом Муслим ривояти).
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак елкалари, кафтлари, қадамлари қандай эди?
Икки елкаларининг ораси кенг эди. Икки елкалари ўртасида пайғамбарлик муҳри бор. Муҳри нубувват каптар тухумидек келадиган қизғиш гўшт, усти тукли эди. Кафт ва қадамлари тўла, гўштдор эди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак бошлари, юзлари, кўзлари қандай эди?
Бошлари катта, юзлари думалоқроқ, кўзлари қора, суякларининг қўшилган ери йўғон эди.
Баро розияллоҳу анҳудан: “Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг юзлари қиличга ўхшармиди?” деб сўрашди. Шунда Баро розияллоҳу анҳу: “Йўқ. Тўлин ойга ўхшар эди”, деб жавоб берди (Имом Бухорий, Имом Термизий ривояти).
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак кўкраклари ва билаклари қандай эди?
Кўкраклари кенг, билаклари узун эди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак сочлари қандай эди?
Сочлари икки қулоқларининг ярмига тушарди. Сочларини тараб, фарқ очардилар. Сочга ёғ суртардилар.
Қатода розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Анас розияллоҳу анҳудан: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг сочлари қандай эди?” деб сўрадим. У: “Сочлари тўлқин сифат: жуда жингалак ҳам, жуда юмшоқ ҳам эмас эди. Икки қулоқлари билан елкалари ўртасида турарди”, деди (Имом Бухорий, Имом Муслим, Имом Термизий ривояти).
Имом Термизий раҳимаҳуллоҳнинг
“Шамоили Муҳаммадия” асари асосида
Даврон НУРМУҲАММАД
тайёрлади.
Кимга эргашамиз: Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламгами ёки..?
(қисқартириб олинди).
"Салафийлар": “Саййидимиз Муҳаммад деб айтиш ножоиз”, дейишади.
Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам эса:
"Аллоҳга қасамки, сенга ўзингдан ҳам севимли бўлмагунимча..", деб айтганлар.
Улар: “Унинг муҳаббатида муболаға қилманглар ва унинг ҳақида ҳаддингиздан ошманг”, дейишади.
Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам эса: "Фахр қилмайман-у, мен Одам боласининг саййидиман", деб айтганлар.
Улар: “Саййидимиз Муҳаммад” деб айтманглар, дейишади.
Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам эса: "Аллоҳим Сендан набиййинг Муҳаммад ила сўрайман, деб айт", деганлар.
Яна: "Фахр қилмайман-у, мен Одам боласининг саййидиман", деб айтганлар!
Улар: “Унинг зиёратини эмас, масжиднинг зиёратини ният қилинглар, қабрини эмас”, дейишади.
Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам эса: "Ким қабримни зиёрат қилса унга шафоатим вожиб бўлади", деб айтганлар.
Улар: “махлуқ билан истиғоса қилиш ширк ва куфрдир”, дейишади.
Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам эса: "Аллоҳим онам Фотима бин Асадни мағфират этгин. Унинг қабрини набиййинг ва мендан аввалги анбиёлар ҳақидан кенг этгин. Зотан Сен раҳмлиларнинг раҳмлисисан", деб дуо қилганлар.
Улар “вафот қилган кимса билан тавассул қилиш ширк ва куфрдир”, дейишади.
Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам кўзи ожиз кимсага бундай ўргатган эдилар: "Эй, Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам бу ҳожатим раво бўлиши учун Роббимга сизни васила қилиб юзландим. Эй, Аллоҳим мени ҳаққимдаги у (Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам)нинг шафоатини қабул қилгин", деб айт.
Улар: “Оли байт (Пайғамбар алайҳиссалом оила аъзолари), валийлар ва солиҳларни зиёрат қилиш ширкдир”, дейишади.
Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам эса: "Анбиёлар қабрларида тирикдурлар, намоз ўқишади", деб айтганлар.
Улар: “Анбиёлар дуоларимизни эшитишмайди”, дейишади.
Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам эса: "Қачон банда қабрига қўйилса ва унинг яқинлари ортларига қайта бошласа, маййит уларнинг оёқ кийими товушини эшитади", деб айтганлар.
Улар: “Ўликлар тириклар манфаат бера олишмайди”, дейишади.
Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам эса: "Ўликларингизга Ясин сурасини ўқинглар", деб айтганлар.
Улар: “Қабр устида Қуръон ўқиш бидъат”, дейишади.
Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам эса билмасдан қабр устида капа тиккан инсоннинг қабрдаги кимсани Мулк сурасини ўқиётгани эшитиб қолган кимса ҳақида эшитганларида "У сура нажот бергувчидир", деб айтганлар.
Улар: “Расулуллоҳга илтижо қилиш ширк”, дейишади.
Саййидимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам эса: "Уч нарса иймон аслидандир: Ла илаҳа иллаллоҳ деб айтган кимсадан тийилиш. Уни гуноҳ сабабли куфрда айблама. Исломдан бирон амали сабабли чиқарма", деб айтганлар.
Энди айтамизки: Эй Аллоҳнинг бандалари. Эргашиш ва итоат қилишга лойиқ кимса ким?
Саййидимиз, имомимиз ва шафоатчимиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламми ёки аввал-у ҳозирда ўзларига эргашганлардан бошқа ҳаммани адашганликда айблайдиган ва куфр ва ширкка ҳукм этадиган кишиларми?
Кимки мен ёзган нарсалардан биронтаси ҳақиқатига шакланса, менинг шахсий саҳифамга мурожаат қилсин. Унда ҳар бир келтирган ҳадис ва унинг сиҳати ва у ҳақидаги уламолар тахрижини баён этганман.
Шайх Аҳмад Абдулкарим Азҳарий
Таржимон: Суннатуллоҳ Абдулбосит
Масжидул ҳаром Саудиядаги мусулмонларга очилди
Саудия Арабистони фуқаролари ва у ерда яшовчи хорижлик мусулмонлар эндиликда Масжидул ҳаромда ибодат қилиши мумкин. Пандемия туфайли етти ой аввал ёпилган Масжидул ҳаром 18 октябрда Саудия Арабистони ҳукумати қарорига биноан очилди.
Масжидул ҳаром ва Масжиди набавий ишлари идораси бошлиғи AбдурРаҳмон Судайс мусулмонлар “жаннатнинг бир бўлаги” деб ном олган Равзаи муборакка ташриф буюриши ва намоз ўқиши учун Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам масжидлари эшиги очилганини эълон қилди.
“Ал-Жазира” хабарида айтишича, айни шу кундан эътиборан умранинг иккинчи босқичи ҳам бошланди, бунда Масжидул ҳаром ва Масжиди набавийнинг 75 фоизгача тўлишига рухсат этилади.
Эслатиб ўтамиз, Саудия Арабистони ҳукумати 4 октябрдан маҳаллий зиёратчиларнинг, 1 ноябрдан эса хорижлик зиёратчиларига ҳам умра амалларини адо этишга рухсат берган эди. Бу барча мамлакатларга эмас, балки Саудия Арабистони эпидемиологик вазияти хавфсиз, деб топилган давлатлар фуқаролар умра ибодати учун келиши мумкин.
Шу йил март ойида Саудия расмийлари пандемия сабаб Равзаи шарифни ёпган эди. Май ойи охирида Саудия Aрабистони ҳукумати Пайғамбаримиз масжидларини номозхонлар учун қайта очган эди. Бироқ Равзага кириш ҳамон таъқиқланганича давом этаётган эди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Қозоғистон муфтийси: "Дин уруш билан тарқатилмайди»
Олий муфтий Науризбай ҳожи Тағанули маънавий уйғунлик куни муносабати билан "Жусан" операцияси доирасида мамлакатга қайтган Ўтиров аҳолиси билан учрашди.
Учрашув чоғида Олий муфтий Науризбай ҳожи Тағанули уйга соғ-саломат ва омонликда қайтиш Аллоҳнинг буюк раҳмати ва давлатнинг ғамхўрлиги эканини таъкидлади.
"Қозоқлар - етим ва бева-бечораларни ҳеч балога қолдирмаган халқ. "Жусан" (шувоқ) номининг ўзи кўп нарсани билдиради. Бир пайтлар Ислом давлатини бошқарган аждодимиз Султон Байбарс ҳам шувоқнинг исини соғинган. Шувоқ-она юрт, Ватанимиз рамзи. Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) ҳам агар душманлари уни ҳайдаб юбормаганларида Маккани тарк етмас эдилар. Афсуски, кўп биродарларимиз ва опа-сингилларимиз жанг майдонига бориб ўлдилар. Болалар яраланди. Аслида дин уруш билан тарқатилмайди. Дин даъватда яшнайди", - дейди Олий муфтий.
Kazislam.kz маълумотларига кўра,, ўз навбатида, "Жусан-2" операцияси туфайли мамлакатга Суриядан қайтганлар мамлакат раҳбариятига, янги ҳаёт ва янги имкониятлар берган ушбу тадбир ташкилотчиларига миннатдорчилик билдирдилар.
"Қозоғистонга қайтганимиз учун Худога шукр қиламиз. Аввал бизда мамлакатимизга бошқа қараш бор эди. Эди Ватанга ҳурматимиз ошди. Аллоҳ сиздан рози бўлсин, - деди Перизат Жаксилик қизи.
Таъкидлаш керакки, "Жусан" операцияси доирасида 21 нафар аёл ва 75 нафар бола Ўтиров вилоятига қайтди. Учрашув Ўтиров вилоятидаги Имангали масжидида бўлиб ўтди. Учрашув якунида олий муфтий Науризбай ҳожи Тағанули "Жусан" операцияси бўйича қайтганларга озиқ-овқат пакетларини ва китобларни топширди, хабар қилади Azan.kz.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати
Инсониятнинг энг шарафлиси ва улуғи
Он ҳазрат соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ўзлари ҳам инсониятнинг энг шарафлиси, саййиди ва улуғи эканликларини таъкидлайдилар.
انا سيد ولد آدم القيمة و لا فحر (داموز الاحاديث: 2/102)
Ана саййиди валади одама явмал қиямаҳ вала фахра – Мен бани Одам, бани башарнинг саййиди, пешвоси, улуғиман, лекин бу билан ифтихор қилмайман. Бу Аллоҳнинг амри!..
Илк Пайғамбар – Одам алайҳиссаломдан то менгача келган сулоланинг ҳаммаси асл оилалардан, бирорта ҳам зино фарзанд туғилмаган; (вала фахро) лекин бу Аллоҳнинг инояти, бундан фахрланиш йўқ!
Охиратда менга шу-шу нарсалар берилади; Бундан ҳам фахрланиш йўқ... – дея марҳамат қилганлар. Зеро, инсонда баъзи нарсалар учун мақтаниш, фахрланиш ҳисси бўлади. Лекин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бу нарсадан йироқ, жуда камтарин инсон бўлганлар. Камтарона ҳаётда яшаганлар. Буларга ҳам мисоллар келтираман:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам жуда оддий кийимлар, юнг матодан либослар киярдилар... Оёқ кийимларини ўзлари ямар эдилар. Туя, от турган жойда эшакка ҳам миниб кетаверардилар.
Орқаларига бирор кишини мингаштириб ҳам олардилар. Абдуллоҳ ибни Аббос каби кишиларни мингаштириб юрганларини ривоятлардан биламиз. Қўй соғардилар. Хизматкор қуллар билан бирга ўтириб овқатланар, уларга яхши қараб, яхши муносабатда бўлардилар. Қуллар билан бирга овқат ейиш, уларни озод қилиш хусусида улуғ тавсиялари бор...
Бой, камбағал ҳаммага бир хил муомалада бўлар, ҳаммаси билан қўл бериб саломлашар эдилар. Одамларга биринчи бўлиб салом берардилар. Бирор ерга чақирилсалар, албатта у ерга борардилар. Ҳатто бу хусусда ўзлари шундай деганлар:
«Бир туя почасига чақирилсам ҳам, бораман». Биламизки, у пайтда туя почасига ҳамманинг ҳам қурби етган ва оддий, тайёрланиши осон, тез пишадиган овқат бўлган. Шу овқатга ҳам чақирсалар рад этмасдан борар эканлар.
Бир маротаба меҳмонга чақирилганларида олдиларига сирка билан нон қўйилди. Шунда нонни сиркага ботириб (қўшиб) ейдилар ва «сирка қандай ажойиб озиқ»,– деб мақтайдилар. Ҳеч қайси овқатни «ёқтирмайман» демасдилар ва мақтаб, ёқтириб ердилар.
Қаҳқаҳа уриб, қаттиқ овозда кулмаганлар, фақат табассум билан кулардилар. Бизнинг Бомдоддан кейин ўқийдиган аврод (дуолар, зикрлар, вирдлар) китобимизда ёзилган:
Мин маъдина мантиқин ва муктасабин. Яъни:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам, гўзал (хуш) суҳбат ва табассум соҳиби (маъдани) эдилар», – дейилган. Чеҳраларидан табассум балқиб турадиган, кўнгли очиқ ва сахий инсон бўлганлар. Сахийликлари шу даражада эдики, таърифига сўз ожиз... Ўзларига келган совға, ҳадя ва бошқа нарсаларнинг ҳаммасини келиши билан кечгача тарқатиб юборардилар.
Агар кечқурун келса, эрталабгача қолдирмай, тарқатиб юборардилар.
Вафотлари яқинлашганда, уйларида уч дирҳам борлиги эсларига тушиб, дарров ўша уч дирҳамни садақа қилиб юборишни буюрдилар. «Пайғамбарлар мерос қолдирмайди», – дер эдилар. Яъни мол-дунё тўплашни, бойлик асрашни ёки кўпайтиришни хоҳламаганлар, ёқтирмаганлар ва ўзлари бу ишга қўл урмаганлар.
Бир куни хизматкорлари бир кун олдинги овқатни олиб келганида: «Нега бу овқатни кеча фақирларга улашмасдан, бир кун асрадинглар, олиб ўтирдинглар? Аллоҳ ҳар кун янги ризқ беради-ку?», – деганлар. Ҳатто овқатни сақлаб қўйишни, жамғариб қўйишни ҳам хуш кўрмаганлар, маъқул демаганлар.
Бирор нарсадан хафа бўлган вақтларида қовоқ солмасдилар. Кўп гапирмасдан фикр юритардилар, ўйга толардилар.
Бир маротаба бир киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам нинг ёнларида ўтлаб юрган қўйларни кўриб, ҳавас билан:
– Бунча чиройли сурув экан, ё, Расулуллоҳ! – дейди.
– Жуда ёқтирдингми? – дея сўрадилар.
– Жудаям ёқтирдим, жуда чиройли қўйлар экан! – деди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
– Ол, ундай бўлса, сенга бердим! – дейдилар.
– Ҳаммасиними, ё Расулуллоҳ?!
– Ҳа, ҳаммаси сенга! – деб жавоб бердилар. Ва у киши сурувни ҳайдаб, қалби севинчга тўлиб, қабиласига қайтди. Йўлда кўрганлар:
– Ё тавба, сен бу сурувни бирон ердан ўғирладингми?.. Эрталаб ҳеч нарсанг йўқ ҳолда чиқиб кетган эдинг, кечқурун шунча қўй билан қайтаяпсан. Нима гап ўзи? – дейишади.
Шунда у одам:
– Буни менга Ҳазрат Муҳаммад Мустафо соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳадя қилдилар, таваккулчи, фақирликдан қўрқмайдиган олижаноб бир ҳиммат билан совға қилдилар, – деб жавоб берди.
Эртанги кун учун бирор нарса сақламасдилар. Баъзан бир неча кунлар уйларида қозон қайнамасди.
– Ё Расулуллоҳ! Фақат хурмо еявериб, ичимиз куйди. Ҳар доим мева еймиз, еганимиз қуруқ хурмо... – дейишади фақирлар.
– Мен ҳам сиздек, икки ойдир фақат мева ейман. Уйда ейишга бошқа нарса йўқ, – деб жавоб бердилар.
Бир киши очликдан қорнига тош боғлаб олади. Иссиқ тошни қорнига боғлаганда, озгина (ошқозонидан) очликнинг таъсири йўқолади, шекилли... Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламга қорнидаги тошни кўрсатиб, шикоят қилганида, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳам муборак қоринларини очиб, боғлаб қўйган тошларини кўрсатдилар. Яъни яшаш тарзлари жиҳатидан инсонларнинг ҳаётларидан фарқ қилмас экан... Бу нарса бой ёки камбағал бўлганликларидан эмас, балки дунёга, бойликка аҳамият бермаганликларидан. Агар у киши Аллоҳу Таолодан мол-дунё истаганларида беҳисоб берар эди.
Зеро, Аллоҳу Таоло Жаброил алайҳиссалом орқали расулига: “Агар расулим бойликни хоҳласа, Макка атрофидаги тоғларни олтинга айлантириб бераман”, – деб билдирганида, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам эса, бу таклифни қабул қилмаганлар. Фоний дунёдан кўра боқий охиратни, умматлар ғамини афзал кўрганлар.
Бир марта бир киши Пайғамбаримизга юмшоқ тўшак ҳадя қилганда, ўша кеча қаттиқ уйқуга кетиб, таҳажжуд намозига туролмайдилар. Бошқа бу тўшакка ётмайман, кеча мени таҳажжуд намозидан қолдирди, – деб эгасига мулойимлик билан тушунтириб, ташаккур айтиб, қайтариб берадилар. Роҳат-фароғат эмас, камтарона ҳаёт кечиришни ёқтирардилар.
Тул, бева аёлларга, етимларга нисбатан жуда сахий, марҳаматли эдилар. Ўз нафслари учун жаҳли чиқмас, кечиримли ва ўч олмас эдилар, лекин Аллоҳнинг буйруғи бажарилмаганидан қаттиқ ғазабланардилар. Макка фатҳ қилинганида, интиқом олиш мумкин бўлганда ҳам ҳаммасини кечирган эдилар. Ислом қўшинидаги баъзи саркардалар: “Агар душман устидан ғолиб келиб, қўлга туширсак, қийма-қийма қилиб ташлаймиз!”, – дейишганди. Фахри олам соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай ғазабга минганларни ёмон ҳаракатлар содир қилишмасин, деб қўмондонликдан олиб, қўшин ортидаги хизматларга жўнатганлар.
Макка фатҳ бўлгач, қаршиларида дир-дир титраган кишиларни ўлдирмадилар, кечирдилар, авф этдилар. Уларга исломни таълим бериб, тўғри йўл кўрсатдилар. Доимий ҳаётий фаолиятлари ана шундай шафқат, марҳамат ва маърифий асосда эди...
"Ислом ва ахлоқ" китобидан олинди
Мақолалар
