Имрон деган бир киши хотининг олдига кирди. Бу кишининг юзи ниҳоятда хунук эди. Хотини эса, гўзал аёл эди. Хотинига кўзи тушиши билан ундан кўзини узолмай қолди. Шунда хотини: «Нега менга бундай тикилиб қолдингиз?» деди. «Кўзимга ҳар доимгидан ҳам гўзал бўлиб кўриниб кетдинг, шунинг учун сендан кўзимни узолмай қолдим. Аллоҳ таолога ҳамд бўлсинки, шундай гўзал аёлни насиб этди» деб жавоб берди эри. Шунда хотини: «У ҳолда иккаламиз жаннатга бирга кирар эканмизда» деди. «Қаердан билдинг?», деди эри. Сизга мендек аёл бергани учун шукр қилсангиз, мен бўлса сиздай инсонга сабр қилганим учун-да! Ахир сабр қилувчи билан шукр қилувчи жаннатга кирадику», деди.

***

Туфайл кунларнинг бирида одамларнинг кўплашиб кетаётганини кўриб, зиёфатга кетаётган бўлсалар керак деб, у ҳам улар билан бирга кетди. Ҳаммаси бирин-кетин подшоҳга таёрлаб келган шеърларини айтиб, мукофотларини олишарди. Биргина Туфайл жимгина ўтирар эди. Шунда улардан бири Туфайлга қараб “Шеърингни айтмайсанми?” деди. У: “Мен шоир эмасман”, деб жавоб қайтарди. “У ҳолда кимсан, нега келдинг?” деб сўрашди. У шундай жавоб берди “Мен гумроҳларданман. Аллоҳ таоло каломида:

وَالشُّعَرَاء يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ

«Ва шоирларга гумроҳлар эргашур» деганку, деди. Бу сўзни эшитган подшоҳ ҳам кулиб юборди ва унга ҳам мукофот берди.

***

Усмон ибн Рабоҳ бир дўсти билан узоқ шаҳарга сафарга чиқди. Унга дўсти сафарда: “Эй Усмон, бозорга бориб гўшт олиб келсанг овқат қилар эдим”, деди. Усмон унга: “Бу иш қўлимдан келмайди”, деди. Дўсти бозорга бориб гўшт олиб келди ва: “Эй Усмон, гўштдан овқат тайёрла”, деди. Усмон унга: “Аллоҳга қасамки бундай иш қўлимдан келмайди”, деди. Дўсти ўзи овқат тайёрлади ва: “Овқат тайёр бўлди, уни дастурхонга олиб кел”, деди. Усмон яна: “Аллоҳга қасамки бу иш ҳам қўлимдан келмайди”, деди. Дўсти дастурхон ёзиб, овқатни олиб келди-да: “Энди ҳам емайсанми?”, деди. Шунда Усмон: “Узрим кўпайиб кетди, сенинг олдингда ҳам хижолатдаман», деди-да дастурхонга қўйилган овқатни паққос туширди.

Хулоса ҳар кимнинг ўзига ҳавола...

Иззатуллоҳ ЙЎЛДОШЕВ,

Тошкент Ислом институти мударриси.

Ҳар бир жамиятнинг, унда яшайдиган инсонларнинг тақдири ва келажаги албатта давлатларнинг етакчи кучлари ҳисобланмиш ёшлар тарбияси билан чамбарчас боғлиқдир.

Юртимизда ёшларнинг интеллектуал ва ижодий салоҳиятини мустаҳкамлаш, уларнинг мамлакатимизда амалга оширилаётган ислоҳотларга дахлдорлигини ошириш борасида улкан ишлар олиб борилмоқда. Зеро, замонавий билим ва кўникмаларга эга, мамлакатнинг муносиб келажаги учун жавобгарликни ўз зиммасига ола биладиган баркамол, мақсадга интилувчан ва серғайрат ёшларни тарбиялаш бугуннинг энг муҳим вазифаларидан биридир.

Маълумки, Президентимиз ижтимоий, маънавий-маърифий соҳалардаги ишларни янги тизим асосида йўлга қўйиш бўйича 5 та муҳим ташаббусни илгари суриб, ёшларга эътиборни кучайтириш, ёш авлодни маданият, санъат, жисмоний тарбия ва спортга кенг жалб этиш, уларда ахборот технологияларидан тўғри фойдаланиш кўникмасини шакллантириш, ёшлар ўртасида китобхонликни тарғиб қилиш, хотин-қизлар бандлигини таъминлаш масалалари давлат сиёсати даражасида эътиборга олинди.

Бугунги кунда юртимизда амалга оширилаётган ёшларга оид давлат сиёсати эса қадимдан ота-боболаримиз томонидан шаклланиб келган асл миллий ва диний қадриятларимизни аҳамияти нечоғлик муҳим эканини кўрсатиб бермоқда.

Зеро, эртанги фаровон ҳаёт  жамиятни мукаммал ахлоқ тамойиллари асосида барпо қилиш, оилада баркамол фарзанд тарбияси, унинг жисмонан бақувват, руҳан тетик, маънан етук, ақлан ва ахлоқан гўзал бўлиб етиши билан белгиланади.

Буюк муҳаддис бобомиз  Имом Бухорийнинг”Одоб дурдоналари” (Ал-Адаб ал-муфрад) китобида келтирилган муборак ҳадиси шарифда “Ҳеч бир ота ўз фарзандига хулқу-одобдан буюкроқ мерос бера олмайди”, дейилади.

Куни кеча Ўзбекистон Республикаси Президенти Шавкат Мирзиёев Муҳаммад ал-Хоразмий номидаги мактабда ёшлар билан учрашув ўтказди, навқирон авлод вакилларининг фикр-мулоҳазалари, лойиҳаларни эшитди, уларнинг таклифлари бўйича мутасаддиларга топшириқлар берди.

Очиқ мулоқот тарзида ўтган мазкур учрашувда глобаллашув шароитидаги хавф-хатарлар ва мафкуравий хуружлар ҳақида сўз борар экан, Президент маърифатпарвар бобомиз Фитратнинг “Бу дунё кураш майдонидир. Соғлом тан, ўткир ақл ва яхши ахлоқ бу майдон қуролидир”, деган сўзларини ёдга олди.

Мамлакатимиз аҳолисининг 31 фоизи, ёки 10 миллион нафари 30 ёшгача бўлган ёшлардир. Уларнинг таълим олиши, касб-ҳунар эгаллаши учун замонавий шароит ва имкониятлар яратилган. Шу билан бирга, ёшларнинг бўш вақтини мазмунли ўтказишни ташкил этиш долзарб масала ҳисобланади. Ёшлар қанчалик маънавий баркамол бўлса, турли ёт иллатларга қарши иммунитети ҳам шунча кучли бўлади. 

Нима учун давлатимиз раҳбари айнан ёшлар масаласига алоҳида урғу бермоқда? Давлатимиз раҳбари нуфузли халқаро ташкилотлар минбарларидан туриб, жаҳон ҳамжамиятини ёш авлод турли бузғунчи ғоялар ва радикал гуруҳларга қўшилиб кетишининг олдини олишга чақирмоқда. Асосий эътиборни маърифатга, ёшларнинг маънавий ва ахлоқий тарбиясига қаратиш, лозимлигини жонкуярлик билан таъкидламоқда. Бу бежиз эмас, албатта.

«Тарбия қанча мукаммал бўлса, халқ шунча бахтли яшайди», дейди донишмандлар. Ёшлар тарбияси мукаммал бўлиши учун эса бу масалада бўшлиқ пайдо бўлишига мутлақо йўл қўймаслик лозим.

Ҳозирги кунда дунё миқёсида бешафқат рақобат, қарама-қаршилик ва зиддиятлар тобора кескин тус олмоқда. Глобал муаммолар – халқаро терроризм, экстремизм, муросасизлик, саводсизлик, жаҳолат, қашшоқлик, зўравонлик ғояси “вируси”, “оммавий маданият”, одам савдоси, қурол-яроғ ва наркотик моддалар контрабандаси, ноқонуний миграция каби хавф-хатарлар кучайиб, одамзод асрлар давомида амал қилиб келган эътиқодлар, қадриятларга путур етказмоқда.

Инсониятни ташвишга солаётган мана шундай оғриқли муаммоларни ҳал этиш юзасидан Президентимиз Шавкат Мирзиёев 2017 йил 19 сентябрь куни БМТ Бош Ассамблеясининг 72-сессиясида сўзлаган нутқида берган БМТнинг Ёшлар ҳуқуқлари тўғрисидаги халқаро конвенциясини ишлаб чиқиш таклифи жаҳон афкор оммасида катта қизиқиш уйғотди. «Маърифат ва диний бағрикенглик» махсус резолюциясини қабул қилиш ҳақидаги ташаббуси барча томонидан қўллаб-қувватланиб,  2018 йилнинг 12 декабрь куни БМТ Бош Ассамблеясининг ялпи сессиясида қабул қилинди.

Ёш авлодни жисмонан ва руҳан соғлом, Ватанга садоқат руҳида тарбиялаш, уларни келажагимизнинг муносиб ворислари этиб вояга етказишга кўмаклашиш давлатимиз сиёсатининг устувор йўналишларидан бири ҳисобланади.

Фахр билан айтиш жоизки, кўплаб ёшларимиз ўзларининг интеллектуал салоҳияти билан халқаро олимпиадалар, спорт мусобақалари, қолаверса, барча соҳаларда катта муваффақиятларга эришиб, юртимиз байроғини, Ватанимиз шарафини ҳимоя қилиб келаётганлиги барчамизни дилдан қувонтиради.

Лекин, ютуқларимиз билан бир қаторда айрим ёшлар ўртасида зарарли одатларга ружу қўйиш ҳолатлари учраб турганлигини инкор қилиб бўлмайди.

Ана шундай салбий ҳолатларнинг олдини олиш, оила, мактаб ва таълим муассасаларида соғлом муҳитни шакллантириш масалаларига бугун барчамиз жиддий ёндашмоғимиз лозим.

Миллий ва диний қадриятларимизда фарзанд тарбиясидаги нозик жиҳатларга, айниқса, уни меҳнаткаш, меҳр-оқибатли, иродали ва мард инсонлар бўлиб етишишига алоҳида эътибор қаратилади.

Лекин афсуски, улар орасида енгил-елпи ҳаёт кечиришга мойил, эътиқоди суст, иродасиз болалар ҳам учраб туради. Бу тоифадаги инсонларни ғарбона ҳаёт тарзига қизиқмайди, турли шоу дастурлар, ажнабий руҳдаги кечалар улар тақдирини ўзгартирмайди, дея олмаймиз. Ҳозирда компьютер, интернет клублари, телевидение каби воситалардаги енгил-елпи, мазмунан саёз ва турли зарарли одатларни тарғиб этувчи фильмлар, ёшлар тарбиясига салбий таъсир қилувчи воситалар кўпайгани ҳеч биримизга сир эмас.

Атрофимизда содир бўлаётган ҳодисаларга хотиржамлик ва лоқайдлик билан эмас, балки ҳушёрлик билан қараш зарур. Юртбошимиз таъкидлаганларидек: “Барчамизга аён бўлиши керакки, қаердаки бепарволик ва лоқайдлик ҳукм сурса, энг долзарб масалалар ўзибўларчиликка ташлаб қўйилса, ўша ерда маънавият энг ожиз ва заиф нуқтага айланади. Ва аксинча – қаерда ҳушёрлик ва жонкуярлик, юксак ақл-идрок ва тафаккур ҳукмрон бўлса, ўша ерда маънавият қудратли кучга айланади”.

Жобир ибн Самурадан ривоят қилинган ҳадисда : “Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Бирингизнинг боласига одоб бермоғи, ҳар куни ярим соъ (400 грам) миқдорида садақа қилиб тургандан афзалдир”, дедилар” (Термизий ривояти). Бундан равшан бўладики, фарзандга гўзал хулқ ва таълим-тарбия бериш мол-дунё сарфлаб, садақа қилишдан ҳам савоблироқдир.

Мазкур фикрлардан хулоса чиқарган ҳолда, ёшлар тарбиясига барчамиз масъулликни ҳис қилиб, жамиятимизга хос бўлмаган иллатларга қарши биргаликда курашишимиз лозим. Ёшлар – ҳар қандай жамиятнинг эртаси. Уларнинг онги учун вайронкор ҳамда маърифатпарвар ғоялар ўртасида кураш давом этаверади. Ушбу ғоявий курашда эса ўзининг эзгу амалий ҳаракатлари билан ёшларнинг ишончини оқлай олган томон ғолиб бўлади. Зеро, баркамол авлод ва юксак ахлоқли ватанпарвар ёшлар бугунимиз ва эртамизнинг ҳақиқий давомчиларидир.

Уйғун Ғафуров,

Имом Бухорий номидаги Тошкент ислом институти ректори

بسم الله الرحمن الرحيم

اَلْحَمْدُ للهِ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يَذَّكَرَ أَوْ أَرَادَ شُكُوراً، وَجَعَلَ الْجَنَّةَ لِلْمُؤْمِنِينَ جَزَاءً وَمَصِيراً،
وَصَلِّ  اللَّهُمَّ وَسَلِّمْ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ الْمَبْعُوثِ رَحْمَةً وَمِنَّةً وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ اَجْمَعِينَ اَمَّا بَعْدُ

УМР – ҒАНИМАТ!

Муҳтарам жамоат! Динимизда инсон умри ва вақтининг қадри нечоғлик улуғ эканлиги ҳақида етарлича маълумотлар берилган. Зеро, инсон ўзига берилган умрдан унумли  фойдалана олса, бу унинг дунё ва охиратда саодатга эришишига сабаб бўлади. Аллоҳ таоло Қуръони каримда турли вақтларга қасам ичиш билан умр инсонга берилган неъмат эканига ишора қилган. Албатта, Аллоҳ таоло қасам ичган нарса қадри улуғ нарса бўлади. Маълумки, вақтнинг асосий ўлчови – кеча ва кундуздир. У иккиси одамлар умрларини солиҳ ва эзгу амаллар билан ўтказиши, Парвардигорга шукр қилишлари учун тинимсиз айланиб туради. Қуръони каримда шундай марҳамат қилинади:

﴿وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُوراً﴾

яъни: “У эслатма олмоқчи ёки шукр қилмоқчи бўлган кишилар учун кеча ва кундузни (бир-бирига) ўринбосар қилиб қўйган зотдир” (Фурқон сураси, 62-оят).

Қуръони каримда инсон умри бекорга берилмагани қайта-қайта айтилган. Уни беҳуда ишлар, кўнгилхушликлар ва бекорчилик, дангасалик ва тамбаллик билан зое қилиш учун эмас, балки, хайрли амаллар, фойдали ишлар, элу юртга манфаат келтирадиган, охират учун захира бўладиган буюк ишларни амалга ошириш учун берилган қимматли фурсат экани таъкидланади. Аллоҳ таоло Қуръони каримда шундай марҳамат қилади:

﴿الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ﴾  

яъни: “(У) сизларнинг қайси бирингиз чиройлироқ (савоблироқ) амал қилувчи эканингизни синаш учун ўлим ва ҳаётни яратган зотдир. У Азиз (қудратли) ва Ғафур (кечиримли)дир” (Мулк сураси, 2-оят).

Аллоҳ таоло инсонга умри давомида етарли имконият ва вақт беради ва бу марҳаматдан унумли фойдалана олмаганларнинг охиратда пушаймони қаттиқ бўлади. Бу ҳақда Қуръони каримда шундай дейилади:

﴿وَهُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ مَا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَجَاءَكُمُ النَّذِيرُ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ﴾

яъни: “Улар у жойда: "Парвардигоро, бизларни (азобдан) чиқаргин –бизлар қилиб ўтган амалларимиздан бошқача яхши (амалларни) қилайлик!" – деб фарёд қилурлар. Ахир, Биз сизларга эслатма оладиган киши эслатма олгудек узун умр бермаганмидик?! Сизларга огоҳлантирувчи (пайғамбар) ҳам келган эди-ку! Бас, энди (жазоларингизни) тотаверингиз! Золимлар (кофирлар) учун ёрдамчи бўлмас” (Фотир сураси, 37-оят).

Бу ояти кариманинг маъносини қуйидаги ҳадиси шариф ҳам таъкидлаб келади. Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар:

مَنْ عَمَّرَ سِتِّينَ سَنَةً أَوْ سَبْعِينَ سَنَةً فَقَدْ عُذِرَ إِلَيْهِ فِي الْعُمُرِ  (رواه الامام احمد عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ)

яъни: “Аллоҳ таоло кимга олтмиш йил ёки етмиш йил умр берган бўлса, батаҳқиқ унга умр тўғрисида узр қолдирилмайди” (Имом Аҳмад ривоятлари).

Яъни, Аллоҳ таоло ушбу узун муддатли умрни унга муҳлат қилиб бериш билан охиратда унинг узр айтишига ва ўзини оқлашига бирон бир баҳона қолмаган.

Ҳадиси шарифларда вақт қадри алоҳида таъкидланган. Ҳатто, Қиёмат кунида инсондан сўраладиган дастлабки тўртта саволда ҳам умрнинг сўроғи бор. Ҳадиси шарифда шундай марҳамат қилинади:

لَا تَزُولُ قَدَمَا عَبْدٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَتَّى يُسْأَلَ عَنْ أَرْبَعٍ عَنْ عُمْرِهِ فِيمَا أَفْنَاهُ وَعَنْ عِلْمِهِ مَا عَمِلَ بِهِ وَعَنْ مَالِهِ مِنْ أَيْنَ اِكْتَسَبَهُ وَفِيمَا أَنْفَقَهُ وَعَنْ جِسْمِهِ فِيمَا أَبْلَاهُ (رواه الامام الترمذي عن أبي بردة رضي الله عنه)

яъни: “Банда қиёмат куни тўрт хислатидан сўралмагунча, бир қадам ҳам олдинга силжий олмайди; умрини нима билан ўтказгани, ўрганган илмига қандай амал қилгани, мол-дунёни қай йўсинда топганию нималарга сарфлагани ва жисмини нимага фидо қилганидан сўралади” (Имом Термизий ривоятлари).

Инсон учун ёшлик даври ҳам катта неъмат саналади. Ёшлик умрнинг бир бўлаги, лекин унинг бошқа даврлардан ажратиб турувчи ўзига хос қиймати бор. У ҳаётнинг ғайрату шижоатга тўла ҳамда икки заифлик – гўдаклик ва кексалик орасидаги жисмоний қувватга эришган бир давридир. Қуръони каримда шундай дейилади:

﴿اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَشَيْبَةً

يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْقَدِيرُ﴾

яъни: “Аллоҳ шундай зотдирки, сизларни заиф нарсадан (бир томчи сувдан) яратди, сўнгра (сизларга) заифликдан кейин (қувват пайдо) қилди. Сўнгра қувватдан кейин яна заифлик ва қариликни (пайдо) қилди. У Ўзи хоҳлаган нарсани яратур. У Билимдон ва Қудратлидир” (Рум сураси, 54-оят).

Ёшликда қилинган ишлар пухта, мустаҳкам бўлади, ибодатларнинг савоби ҳам ортиқ бўлади. Шунинг учун ҳам ҳамма замонда мамлакатнинг куч-қудрати, тараққиёти ўша мамлакат ёшларининг салоҳияти билан чамбарчас боғлиқ. Ёшлик билим-маърифат тўплайдиган даврдир. Халқимизда “Ёшликда олинган илм тошга ўйилган нақш кабидир”, – деган мақол бор. Умрнинг, хусусан ёшликнинг  қадрига етиш ҳақида Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дейдилар:

اغْتَنِمْ خَمْسًا قَبْلَ خَمْسٍ: شَبَابَكَ قَبْلَ هِرَمِكَ، وَصِحَّتَكَ قَبْلَ سَقَمِكَ، وَغِنَاءَكَ قَبْلَ فَقْرِكَ، وَفَرَاغَكَ قَبْلَ شُغْلِكَ،
وَحَيَاتَكَ قَبْلَ مَوْتِك) رواه الإمام الحاكم عن ابن عباس رضي الله عنهما(

яъни: “Сиз беш нарсани беш нарсадан аввал ғанимат билинг: қариликдан аввал ёшлигингизни, касал бўлишдан аввал саломатлигингизни, фақирликдан аввал бойлигингизни, бир ишга машғул бўлмасдан аввал бўш вақтингизни ва  ўлимингдан аввал ҳаётингизни”, – дедилар (Имом Ҳоким ривоятлари).

Тараққиёт тезлашгани сари вақт кушандалари ҳам кўпайиб бормоқда. Ҳозирги кунда каттаю кичикнинг кўп вақти ижтимоий тармоқларга сарф бўлаётгани сир эмас. Биз бу воситани яхшиликка йўналтирилса, инсоннинг дунё ва охиратда саодатига сабаб бўлишини таъкидлаймиз. Лекин афсуски, тиллога тенг вақтимизни ижтимоий тармоқларда бекорга сарфласак, гуноҳ ишларга кетказсак, эртанги кунда қаттиқ пушаймонга сабаб бўлади. Айниқса, фарзандларимиз айни билим оладиган, китоб ўқийдиган вақтлари воқеий ҳаётдан узилиб, виртуал олам қобиғига ўралиб қолиши, мақсадларини йўқотиб қўйиши, аянчли ҳолатдир. Бу мусибатдан қутилиш чораларидан бири сифатида ёшларга жисмоний тарбия билан шуғулланиб туришни тавсия қилиш мумкин. Ёшларнинг ҳам маънан, ҳам жисмонан бақувват, танлари соғлом, ғайратли ва шижоатли бўлишларида жисмоний тарбиянинг аҳамияти каттадир. Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам бадан тарбияси машқлари қаторида ёшларни сузишга, отда чопишга, камондан отишга ўргатиш лозим эканлигини алоҳида таъкидлаганлар ва ҳадисларининг бирида: “Кучли мўмин кучсиз мўминдан яхшироқ ва Аллоҳга суюклироқдир”, – деб марҳамат қилганлар (Имом Муслим ривоятлари).

Инсонларни турли хил зарарли иллатлардан сақлаш мақсадида Ислом дини соғликка футур етказувчи ва умуман инсон ҳаёти учун хавфли бўлган нарсалар билан шуғулланиш ва истеъмол қилишдан қайтарган. Жумладан, Қуръони каримда: “Ўзингизни ҳалокатга дучор қилманг” (Бақара сураси, 195-оят), “Ўзингизни ўзингиз ўлдирманг” (Нисо сураси, 29-оят), дейилган. Демак ёшларимизни маст қилувчи ичимликлар ва гиёҳванд моддалар истеъмол қилишдан асраш, ҳаётда зарарли бўлган амаллардан қатъий огоҳ қилишимиз лозим.

 Ижтимоий тармоқларда ва турли кўнгилочар компьютер ўйинларида ҳаддан ташқари кўп вақт ўтириш соғлиққа ҳам зарар бериши шубҳасиз ва бунга мисоллар кўп. Ҳатто баланд жойда селфи қиламан деб пастга қулаганлар ҳам учраб турибди. Ҳамма нарсада меъёр яхши бўлгани каби, бу соҳада ҳам чегарани билиш керак. Ёшлар буни англай олишмаса, катталар ёрдам беришлари ва назорат қилишлари лозим. Албатта, ёшларнинг вақт қадрига етиб тартибли ва давомли билим олиши яхши натижалар беради.

Ислом тарихи вақтни қадрига етиш натижасида улкан ютуқларга эришган ва ўзидан ёрқин из қолдирган минглаб олимларнинг мисолларига тўлиб тошган. Биз фахр билан номларини зикр қиладиган аждодларимизнинг ҳаммалари вақтнинг қадрига етган, ёшлигида билим тўплаган зотлардир. Бу яхши одат уларга умрларининг охиригача ҳамроҳлик қилган. Шу сабабли улар ҳам биз каби умр кўришган бўлса-да, ўзларидан сон-саноқсиз китоблар ва катта билим қолдиришган. Биз ҳалигача улар қолдирган илмий меросни тўлиқ ўрганиб, ҳаётга татбиқ қила олганимиз йўқ!  Улуғ аждодларимизнинг ҳаёти биз учун катта ибрат мактабидир. Аллоҳ таоло бизни уларга лойиқ авлодлардан қилсин!

Аллоҳ таоло барчамизга умрнинг қадрига етиш, уни ўзи рози бўладиган гўзал ҳолат ва эзгуликда ўтказишни насиб қилсин, бу йўлда ҳаммамизга, хусусан ёшларга ғайрат-шижоат берсин! Омин!

Муҳтарам имом-домла! Келгуси жума маърузаси “МУСТАҲКАМ ОИЛА – ЮРТ ТАЯНЧИ!” мавзусида бўлади.

Мамлакатимизда сўнгги уч йил мобайнида миллий урф-одатларимизни тиклаш, муқаддас динимизни, азиз-авлиёларимизнинг бой меросини чуқур ўрганиш, табаррук қадамжоларини ободонлаштириш борасида кенг кўламли ишлар амалга оширилди. Давлатимиз Раҳбари томонидан юртдошларимизга ислом динининг улуғ арконлари, жумладан, ҳаж ва умра зиёратларини эмин-эркин адо этишлари учун барча зарур шароитлар яратиб берилмоқда.

Давлатимиз Раҳбари ташаббуси билан умра квотаси бекор қилинди, мазкур зиёрат йил давомида амалга оширилиши йўлга қўйилди. Бу эса халқимиз томонидан жуда хурсандчилик билан кутиб олинди.

Жорий йил 10 декабрь кунидан эътиборан Тошкент-Жидда-Тошкент йўналишларида ҳар куни 2 тадан рейс йўлга қўйилди ва ушбу авиарейс йил давомида тўхтовсиз амалга оширилиши белгиланди.

Умра квотасини олиб ташлангани, ушбу сафар билан боғлиқ йиллар давомида йиғилиб қолган навбатларга барҳам беришга қаратилган эди. Ҳозирда амалга оширилган чора-тадбирлар натижасида республикамиз ҳудудларида умра навбатларининг сезиларли даражада камайишига эришилди.

Ўрганишлар шуни кўрсатмоқдаки, ҳозирги кунда аксарият вилоятларда жорий навбатлар тугатилди, айримларида эса умра навбати якунига етмоқда.

Авваллари бир йилда (Баҳор ва Рамазон) 10 000 нафар зиёратчи умра амалларини бажариб келиш бахтига мушарраф бўлган бўлса,
2019 йил ноябрь-декабрь ойларининг ўзида 15 000 нафар фуқароларимиз мазкур амалларини бажариб қайтадилар. Албатта бундай қулайликлар халқимизни фақат мамнун этмоқда.

Зиёратчиларимизга янада қулайлик яратиш мақсадида умра сафарига борадиган зиёратчиларнинг ягона онлайн навбат тизими ишлаб чиқилиб, ҳозирда тизим синовдан ўтказилмоқда.

Унга кўра, туман (шаҳар)лар ҳокимликлари ҳузуридаги “Ҳаж”
ва “Умра” масалалари бўйича ташкилий гуруҳлар фуқароларнинг ўзини ўзи бошқариш органлари томонидан тақдим этилган рўйхат асосида умра сафарига борадиган фуқароларни ягона онлайн навбатига киритиб боради.

Ушбу ҳолат умра зиёратига навбатга олишдаги турли коррупция кўринишларига барҳам бериб, шаффофлик ва адолатликни таъминлайди.

Минг афсуски орамизда бундай ижобий ислоҳотлар
ва янгиликларни кўра олмайдиган, тирноқ ичидан кир қидирадиган инсонлар ҳам йўқ эмас.

Ижтимоий тармоқларда тарқалган “ЎЗБЕКИСТОН – “Ҳаж ва умрага талабгорлар қоғозбозлик сабаб сарсон бўлмоқда” номли мақола юзасидан қуйидагиларни маълум қиламиз.

“Ҳаж” ва “Умра” тадбирларини ташкил этиш ва ўтказиш масалалари бўйича Жамоатчилик кенгаши таркибига ўнга яқин вазирлик ва идоралар раҳбарлари киритилган. Кенгаш чиқараётган барча қарор ва тавсиялар фуқароларимизнинг ибодат билан боғлиқ бўлган амалларни бекаму-кўст бажаришларига замин яратишдан иборатдир.

Аслида мақолада иддао қилинаётган тиббий кўрик масаласи Саудия Арабистони Подшоҳлиги Соғлиқни сақлаш вазирлиги талабларига асосан амалиётга жорий этилган.

Саудия Арабистонининг Тошкентдаги элчихонасига ўзбекистонлик фуқаронинг тиббий кўрикдан ўтганлиги тўғрисидаги сертификат тақдим қилингандан сўнггина Саудияга кириш визаси расмийлаштирилади.

Маълумки, умра мавсумида Саудия Арабистонига бир вақтнинг ўзида миллионлаб зиёратчилар келиши боис, улар орасида турли касалликларнинг тарқалиши эҳтимоли юқори бўлади.

Ушбу ҳолатни инобатга олиб, зиёратчиларимизни тиббий кўрикдан ўтказиш бўйича талаблар, авваламбор, хорижда уларнинг соғликлари
ва тиббий хавфсизлигини таъминлаш, қолаверса мамлакатимизга турли юқумли касалликларнинг кириб келишини олдини олишга қаратилган.

Шунга кўра, Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкамасининг бир қатор қарорлари асосида Соғлиқни сақлаш вазирлиги томонидан “Ҳаж” ва “Умра” тадбирларига борадиган фуқароларни тиббий кўрикдан ўтказишнинг барча босқичларини юртдошларимиз яшаётган ҳудудларнинг ўзидаги марказий кўп тармоқли поликлиникаларида бепул  ташкил этиш йўлга қўйилди.

Мақолада “тиббий кўрик масаласи сайёҳлик фирмаларида жорий қилинмаган бўлсада, улар умра сафарига бормоқдалар” дейилган.

Аслида эса, Саудия Арабистонига кираётган ҳар бир зиёратчи тиббий кўрикдан ўтиши шарт. Тиббий сертификати бўлмаган фуқароларга Саудияга кириш визаси тақдим қилинмайди.

Бундан келиб чиқадики, аксарият сайёҳлик фирмалари Саудияга кириш визаларини қандай қалбакилаштираётган бўлса (ҳозирги кунга қадар Саудия Арабистонининг Жидда ва Мадина шаҳарлари аэропортларидан кўплаб ўзбекистонлик фуқаролар қалбаки виза сабабли депортация қилинаётганликлари маълум), тиббий сертификатни ҳам шу йўл билан қўлга киритмоқда.

Мақолада “сафар учун тўлов фақат нақд пул кўринишида амалга оширилади” деган маълумотга изоҳ сифатида тўловлар нақд ёки нақд пулсиз тартибда, ҳеч қандай чекловларсиз амалга оширилишини маълум қиламиз. Ушбу тартиб Вазирлар Маҳкамасининг 2017 йил 7 июндаги 364-сонли Қарори билан тасдиқланган Низомнинг
12-бандида белгиланган.

Шунингдек, мақоладаги “бундай ҳолатлар маҳаллий ҳокимликлар томонидан ўйлаб топилган” деган даъвога жавобан, умра зиёратига бориш тартиби Вазирлар Маҳкамасининг 364-сонли мазкур Қарори билан аниқ ва тушунарли тарзда белгиланганини алоҳида таъкидлаймиз.

Қолаверса, “тиббий текширувлар узоқ вақт олади” деган иддао Соғлиқни сақлаш вазирлиги билан ўрганиб чиқилганда текширувлар
3 соат ичида ўтказилиши, лаборатория таҳлиллари жавоби эса
2 кундан ортиқ бўлмаган муддатда тақдим этилиши аниқланди.

Доно халқимизда “инсон ҳаётда яхшиликларни кўриб, завқланиб яшаши лозим” деган пурмаъно гап бор. Шундай экан, халқимиз томонидан зўр хурсандчилик билан қабул қилинаётган хайрли ишларни мамнуният билан эътироф этишни ўрганайлик.

Ҳурматли “ЎЗБЕКИСТОН – “Ҳаж ва умрага талабгорлар қоғозбозлик сабаб сарсон бўлмоқда” номли мақола муаллифи! Сизга айтадиган биргина гапимиз бор, у ҳам бўлса, Муқаддас Қуръони каримда айтилганидек: “Фитна – қотилликдан ҳам ёмонроқдир” (Бақара сураси 191-оят).

Фитналардан эҳтиёт бўлайлик!

Ўзбекистон мусулмонлари идораси

Кечга томон телефон жиринглади. Жияним экан. Жавоб бердим. У мендан қизлар учун алоҳида таълим-тарбия, шарқона одоблар ва диний қадриятлар ўргатиладиган бирор маскан бор ёки йўқлигини сўраб қолди. 13 ёшли синглисининг тарбиясидан қаттиқ ташвишда экани, асабийлашгани овозидан сезилиб турарди. Уларнинг оиласини яқиндан билганим учун масалага бошқача ёндашдим:

– Тўғри, қизлар учун диний-таълим бериладиган билим юртлари бор, албатта. Лекин ўқув маскани ўзгаргани билан уйдаги муҳит ўзгармаса, нечоғлик фойда берар экан?..

– Ўзиз биласиз, биз акасимиз. Ишдамиз, оила боқамиз.

– Мен айтмоқчи бўлган нарса, қизга кўчадан таълим-тарбия берилса, аммо уйдагилар уни назорат қилмаса, у билан шуғулланмаса, илми, ибодатлари учун кўмак бермаса, ўзлари акс ўрнак кўрсатиб турса, фақат мадраса ёки маъҳадга юбориб қўйгани билан иш битмайди-да! Сен кўзлаган мақсадга ета олмайсан. Кўриниши, зоҳири чиройли кўринсада, асли, ботини ўзгармай қолаверади. Синглинг – ўсмир ёшида, у билан яқин бўлиш, дўстлашиш, унинг муаммоларини ўрганиш керак.

– Мени биласиз опа, қаттиққўлман, аяб ўтирмайман. Қизларга ортиқча “юмшоқ супурги”лик қилмайман. Ҳатто, хотинимга ҳам. Борим шу!

– Тўғри, “боринг шу”дир, лекин айнан мана шу қўрс ва қаттиқ феълинг учун ҳам синглинг сендан узоқда. Дўстлари – оила аъзолари эмас. Уларни ким эканлигига назар сол. Дарслардан қочиб юрадиган йигит-қизлар, “севишганлар” ва яна ёмон одатларга ўрганган ўсмир ёшлар. Сен уни койиб бераверсанг, ҳар битта қадами учун жазолайверсанг, қатъий ва кескир чора кўраверсанг, у албатта, уйдан безиб кўчадан “меҳр” қидиради. Сендан қўрққани учун “одобли” бўлиб кўринади, лекин ўз одатларини тарк қилмайди.

– Телефонини кўриб қолдим... “смс”ларини ўқиб фиғоним чиқиб кетяпти, аҳмоқ қиз! Ўғил бола бўлганида аямай савалар эдим, қиз болада бу...

– Қарагин-да, дин инсонларни қўполлик билан насиҳат қилишга чақирмаган, аксинча юмшоқлик ва мулойимлик катта самара берган. Яхшиси сен у билан дўстлаш.

– Дўстлаш?!

– Ҳа, дўстлаш. Дўсти бўлсанг, сирларини, ичидаги дардини айтади, шунда секин-аста касалликларини, ёмон одатларини билиб, бартараф қилиб бораверасан. Дўстлашиши учун сенга ишони керак, сендан меҳр, шафқат, яхшилик ва илиқлик кўриши керак. Бунинг учун машинангда бирор ерга олиб бор, кўнглига қўл сол, уни эшит. Кўп суҳбат қур. Ҳар хил маазуларда гаплаш. Уни ўрган. Ёқтирган нарсаларини, ширинликларини олиб бер.

Мени акамни биласан-а? Қанчалар меҳрибон, ғамхўр ва биз ука-сингиллари учун ўта жонкуяр. Мен ҳатто опам, синглим йўқ деб хафа бўлмайман. Опадан кўра яқин. Сингилдан кўра ҳожатбарор. Бу менинг яхшилигим учун эмас, бу ўзининг яхши инсон, намунали ака эканидан дарак. Сен ҳам мана шунақа ака бўла оласан. Фақат анча сабр, машаққат ва ҳафсала керак бўлади. Сенга ишончи орта боргач, ҳурматинг кучаяди. Натижада гапларингни қабул қила бошлайди. Астойдил куюкаётганингни тушуниб етади. Ўзи ҳам ислоҳ томон юра бошлайди. Кейин сен сўраётган диний тарбия ҳам, оддий насиҳат ҳам кор қилади. Кўриниши диндор ва тарбияли қизга ўхшаса-ю, қалби, одатлари ўша-ўша бўлиб қолаверса, чиройли расмдан фарқи қолмайди...

– Ҳа... Лекин ҳамма нарсаси бор. Ўзимизга тўқмиз... Яна нима керак бу беақлга?

– Унга моддий таскин керак эмас, яқинларининг меҳри керак... Тушуняпсанми, гапларимни мағзига етиб боролдингми?!

– Опа-а-а, ахир тўрт йил институтда ўқиганман мен ҳам! Тушуняпман.

– Ўн йил ўқиса ҳам, одам бефаросат, фаҳмсиз бўлиши, ҳикматсиз, тадбирсиз ўйламай-нетмай иш қилавериши мумкин жиян.

– Мен ҳам фаросатли ва фаҳмли йигитман. Мана катта рўзғорни эплаб, ҳаммани тадбирини қилиб юрибман. Шартнома пули борми, боғча пулими, солиқ-ижара борми – ҳаммасини жой-жойига қўйиб қўйганман, опа! Ота-онам бутун бошли катта тижоратини менга ишониб бериб қўйишган. Ўзлари мана роҳатда – дам олиш, гап-гаштак ёки бирор ерга саёҳат, бемалол бориб келаверишади. Уйда ўтириб қолишмаган. Яқинда ўзларига алоҳида машина олдик. Ойимга ҳам, адамга ҳам. Кўряпсиз, топиш-тутишимиз, еб-ичишимиз бировдан кам эмас. Фаросат-фаҳм дегани шунча бўлар.

Майли, вақтингизни олмай... Гапингизни ҳаммаси тушундим. Хуллас, ўқиш йўқ, денг. Ҳали ёш эканда, унақада? Бўпти, уйиздагиларга салом айтинг.

– Хайр...

Суҳбатимиз бироз фойда беради, деб умид қилгандим. Шунча гапдан кейин ҳам жияним ўз фикрида қолибди. Тарбия учун осон, тез ва ортиқча бош оғриғисиз йўл қидираётган эди. Бошқа самарали ва лекин машаққатли йўл мос келмади. Тўғрида, бошини қотириб, “дардлашиб” нима қилади?!

Кўпчилик фарзанди диний ўқишга кирса, ислоҳ бўлиб, тузалиб кетади, тарбияси ўнгланади, деб катта умидлар боғлайди. Аллоҳ тавфиқ берса, шундай бўлади, албатта. Лекин, юқорида айтганимиздек, баъзи унсурлар борки, ўсмир қизни оиладан қочишига, тарбияси ёмонлашишига сабаб бўлади. Масалан, тарбия истаётган ота-она ўзи таълим-тарбияга муҳтож бўлиши, алоҳида қиз фарзанд учун диний ва тиббий тарбиянинг етишмаслиги, оилада яқин дўсти, сирдоши ва маслаҳатгўй суҳбатдоши бўлмаслиги, ота-она ишдан, ака-ука ўз оиласи ва бола-чақасидан ортмаслиги, севимли ва фойдали машғулотлар билан шуғуллантирмаслик, китоб мутолаа қилмаслик, фақат жиянларга қараш,  ўсмир қиз ўзини уй юмушлари учун керакдек ҳис қилиши, ўта даражада чеклов ва қаттиққўллик, ҳар бир хатти-ҳаракат учун дакки эшитиш, фикрини мустақил айта олмаслик, оилада ундан ҳам маслаҳат ва фикр сўралмаслиги, унинг қизиқиш ва истаклари четлаб ўтилиши, бирор ишда ўзини намоён қилмоқчи бўлганида, шижоатини синдириш, ёхуд ўта даражада эркин қўйиб назоратсиз қолдириш ва бошқа биз ўйламаган “кичик хатолар” – ўсмир ёшдаги қизларни кўчага ёки бошқа “кўнгилочар” муҳитларга улоқтириб юборади, ахлоқи дарз кетади.    

  Бундай вазиятларда бобо-бувилар асосий тиргак ва насиҳатгўй бўлишлари, набираларини тушуниб, тўғри йўл кўрсатишлари жуда муҳим. Ота-оналар ҳам болани тинглаши, ҳар куни алоҳида суҳбатлашиши, фарзанди “дарди”ни тинглай билиши керак.

Оддий мисол, бир қариндошимизнинг қизи телефонда йигитлар билан танишиб, гаплашиб юрадиган одат чиқарибди. Аслида содда, камтарин қиз эди. Нега “айниб” қолганини сўрасам, отам жаҳлдор, онам ҳамма қилган ишимдан айб топади, дарров ура кетади. Ош-овқат, укаларимга қараш, дарсини қилдириш, қари бобомнинг инжиқликларини кўтаришим керак. Амаким уйга ичиб келиб, жанг бошлайди. Катталар мендан аламларини олиб: “Нега ҳам туғилгансан, сен?!” деб бақириб беришади. Ўқишга ҳам кирмас эканман... Уйдан топмаган хотиржамликни, телефондан топяпман, ойимгилар ишга кетганда бекитиқча бир-бир гаплашиб ичимдагиларни айтиб оламан, кенайи... юм-юм йиғлай бошлади.

Сизга шу керак-ми, азиз ота-оналар, катталар?! Бу қиз-ку, унсни телефондан топибди. Қанчадан-қанча ёшлар биз бермаган меҳрни кўчада бегона йигит-қизлардан, тунги клублардан, саёқ юришлардан, зарарли моддалардан тотмоқда. Ким қайга етакласа, ўшанинг этагидан тутмоқда. Турфа шиорларга бурканган чақириқларга эргашиб, ўз уйини ташлаб кетяпти. Баъзи руҳий тушкунликка тушган иродасизлари ўз умрига чек қўймоқда. Жонига, соғлигига шикаст етказмоқда. Яна кимдир жиноят, ўғрилик йўлига кириб кетмоқда. Хуллас, натижалар, кўрсаткичлар турфа, хилма-хил... Биз боламизни “қўғирчоқдек” кийинтирдик, моддий таъминотини зўр қилиб қўйдик, дея қувонамиз. Боламиз бировникига айланиб бораётганини пайқамаймиз ҳам...

Ўсмир ёшдаги йигит-қизлар учун у даражада кўп моддият керак эмас. Аксинча, ТЎҒРИ тарбия, доимий эътибор ва самимий меҳр керак!

Сўнгги сўз ўрнида Доктор Муҳамммад Ротиб Ноблусийнинг фикрларини келтирсак:

“Агар боланинг яқинлари уни яхши билсалар, тарбиясини чиройли қилсалар ҳамда шахсиятини ҳурмат қилсалар бола ҳеч нарса тенг келмайдиган одоб ва журъат соҳиби бўлиб етишади.

Молик ибн Ҳувайрис розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Набий саллоллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келдик. Биз ўсмирлар эдик. Ҳузурларида йигирма кеча турдик. Набий саллоллоҳу алайҳи васаллам раҳмдил ва меҳрибон зот эдилар. Бизни аҳлимизни соғинди, деб ўйладилар. Ортимиздан кимларни қолдириб келганимизни сўрадилар. Кимлар қолганини хабарини бердик. Шунда у зот айтдилар: “Аҳлингизнинг олдига қайтинг, уларнинг олдида туринг. Уларга таълим беринг. Буюринг, фалон намозни фалон вақт, бошқасини фалон пайтда ўқисинлар. Намоз вақти киргач, бирингиз сизга азон айтиб берсин, каттангиз сизга имомлик қилсин”.[1]

Қанчадан-қанча кишилар ўз вақтларини уйдан ташқарида иш, хизмат ёхуд сафар асносида ўтказиб юборадилар. Аксинча, бўш вақтларини оила аъзолари ила уйларидан узоқроқ бирор холи ерда ўтказсалар, болалар атрофда қувнаб югурса... Жуфти ҳалоли ва фарзандлари ўртасида алоқалар яхшиланиб, қалбларга хурсандчилик кирган бўлар эди. Дам олиш маскани қиммат ва машҳур бўлиши шарт эмас. Оддий табиат қўйни ҳам бўлади. Бу ҳам солиҳ амал турига киради, Охиратда савоб умид қилинади...”

Нилуфар САИДАКБАРОВА,

 Тошкент ислом институти ўқитувчиси.

[1] Имом Бухорий ривояти.