1. Бир дақиқада Фотиҳа сурасини уч марта ўқий оласиз. Баъзилар бу суранинг фазилатлари 600 тадан кўпроқ дейишган. Агар сиз бу сурани уч марта ўқисангиз, Аллоҳнинг изни билан, 1800 тадан ортиқ ҳасанотга эга бўласиз.
2. Бир дақиқада Ихлос сурасини 20 марта ўқий оласиз. Уни бир марта ўқиш Қуръоннинг учдан бирига тенг. Уни 20 марта ўқисангиз, Қуръонни 7 марта хатм қилганнинг савобига эришасиз. Агар ҳар куни бир дақиқа давомида шу сурани 20 мартадан ўқисангиз, бир ойда 600 марта, бир йилда 7200 марта Ихлос сурасини ўқиган бўласиз. Бу эса ўз навбатида Қуръони каримни 2400 марта хатм қилганнинг савобига тенгдир.
3. Бир дақиқада Қуръони каримдан бир бет ўқишингиз мумкин.
4. Бир дақиқада Аллоҳнинг Китобидан қисқа бир оятни ёдлай оласиз.
5. Бир дақиқада “Лаа илааҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарийка лаҳу лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду ва ҳува ала кулли шайъин қодийр” деб 20 марта айта оласиз. Бунинг ажри эса Аллоҳ йўлида Исмоил авлодларидан 8 кишини озод қилганнинг ажрига тенгдир.
6. Бир дақиқада “Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи” деб 100 марта айта оласиз. Ким уни бир кун давомида айтса, гарчи гуноҳлари денгиз кўпигичалик кўп бўлса ҳам, кечирилади.
7. Бир дақиқада “Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи. Субҳаналлоҳил азийм” деб 50 марта айта оласиз. Бу икки калима тилга осон, тарозуда оғир, Раҳмонга суюклидир. Бу ҳақидаги ҳадисни Имом Бухорий ва Имом Муслим ривоят қилишган.
8. Ҳадисда Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам “Субҳаналлоҳ”, “Алҳамдулиллаҳ”, “Лаа илаҳа иллаллоҳ”, “Аллоҳу акбар” деб айтишим мен учун қуёш нури тушган барча нарсадан маҳбуброқдир”, деганлар (Имом Муслим ривояти). Бир дақиқада бу зикрларни 18 мартадан кўпроқ айтишингиз мумкин. Бу калималар Аллоҳ таолога энг маҳбуб калималардир.
9. Бир дақиқада “Лаа ҳавла ва лаа қуввата иллаа биллааҳ”ни 40 мартадан кўпроқ айта оласиз. Бу зикр жаннат хазиналаридандир. Буни айтиш машаққатларга бардошли бўлишга ва бошқа кўплаб яхшиликларга сабаб бўлади.
10. Бир дақиқада “Лаа илааҳа иллаллооҳ” деб 50 марта айта оласиз. Бу энг буюк калимадир. Бу тавҳид калимасидир. Бу калимаи тоййибадир. Бу собит сўздир. “Кимнинг охирги сўзи шу калима бўлса, жаннатга киради”, дейилган ҳадисда.
11. Бир дақиқада “Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи адада холқиҳи ва ризо нафсиҳи ва зината аршиҳи ва мидаада калимаатиҳи” деб 15 мартадан ортиқ айтиш мумкин. Бу калима, саҳиҳ ҳадисларда келганига қараганда, тасбеҳ ва зикрларнинг ажри бир неча баробар кўпайтириб берилишига сабаб бўлади.
12. Бир дақиқада “Астағфируллоҳ” деб 100 мартадан ортиқ истиғфор айта оласиз. Истиғфор банданинг гуноҳи кечирилишига ва жаннатга киришига сабаб бўлади. Истиғфорнинг дунёвий фойдалари ҳам жуда кўп. Истиғфор сабабли қувват зиёда, балолар даф бўлади, ишлар енгиллашади, ёмғир ёғади, ризқ кенгаяди кўпаяди.
13. Бир дақиқада зикр, дуо, салавот билан машғул бўлсангиз, шоядки Аллоҳ таоло улар сабабли хаёлингизга келмаган неъмат ва имкониятларини сизга ато қилса.
14. Бир дақиқада Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга 50 марта “Соллаллоҳу алайҳи васаллам” деб салавот айта оласиз. Аллоҳ таоло бунинг муқобилида сизга 500 марта салавот айтади. Чунки ҳадисларда бир марта салавот айтган кишига Аллоҳ таоло ўн марта салавот айтиши таъкидланган.
15. Бир дақиқада қалбингиздан Аллоҳга шукроналик, муҳаббат, Ундан қўрқиш, Унга интилиш ҳисларини ўтказа оласиз. Унинг сизга раҳматини эсга олишга улгурасиз. Буни юриб кетаётиб ёки ётган ҳолингизда ҳам ҳис қилишингиз мумкин.
16. Бир дақиқада тушуниш осон бўлган фойдали китобдан икки ёки ундан кўпроқ саҳифа ўқий оласиз.

Интернет материалларидан

Нозимжон ИМИНЖОНОВ

таржимаси

Қўшни Қирғизистон Республикасининг Ўш вилояти Аравон туманидаги Имом ал-Бухорий номидаги мадрасанинг илк битирувчиларига диплом топширилди. Бу ҳақда Қирғизистон мусулмонлари бошқармаси маълум қилди.

10 июль куни ўтказилган маросимда 32 нафар битирувчига диплом топширилган. Тадбирда давлат ва жамоат ташкилотларидан вакиллар иштирок этгани айтилди.

Ўш вилояти қозиси Самидин Атабаев битирувчиларни табриклар экан, улар тўрт йил давомида олган билимларини халққа етказишлари кераклигини уқтириб ўтди.

Маълумот учун, Аравондаги Имом ал-Бухорий номли мадраса ўз фаолиятини 2014 йилда бошлаган.

ЎМИ Матбуот хизмати

Ўзбекистонга келувчи хориж фуқаролари сони ўтган йилнинг худди шу даврига нисбатан деярли икки бараварга ошди. Бу ҳақда Туризмни ривожлантириш давлат қўмитаси матбуот хизмати хабар берди.

Жорий йилнинг биринчи ярим йиллик якунларига кўра шуни ишонч билан таъкидлаш мумкинки, Ўзбекистонда туризмни ривожлантириш йўлида амалга оширилаётган ишлар ижобий самара бермоқда. Биринчи ярим йилликда мамлакатимизга келган хорижий фуқароларнинг умумий сони 2017 йилнинг худди шу даврига нисбатан деярли икки бараварга ошиб, 2 688 962 нафарни ташкил қилди, бу эса кўрсаткичларнинг бир йилда 91,6 фоизга ўсганини кўрсатади.

Таъкидлаш жоизки, визасиз режим жорий қилинган мамлакатлардан Ўзбекистонга ташриф буюрувчилар сони сезиларли даражада ошган. Масалан, 2018 йилнинг биринчи ярим йиллигида Туркиядан келган сайёҳлар сони 31 966 нафарни (+95,6 фоиз), Япониядан келган сайёҳлар кўрсаткичи 6 200 нафарни (+68,1 фоиз), Исроилдан келган туристлар сони эса 3 615 нафарни (86,2 фоиз) ташкил қилди. Бундан ташқари, Индонезиядан 750 нафар (3 баравардан кўпроқ), Сингапурдан 424 нафар (2,5 баравардан кўпроқ) сайёҳ Ўзбекистонга ташриф буюрган.

Шунингдек, июнь ойида Корея Республикасидан келган сайёҳлар сонининг 57,5 фоизга, Малайзиядан келганлар сони эса 2,6 бараварга ошиши кузатилган.

ЎМИ Матбуот хизмати

Луқмони ҳакимнинг қўли очиқлиги, сўраганга қарз бериб, ёзиб қўймаслигини билган бир киши олган қарзини қайтариб бермаслик нияти билан ундан минг танга олтин олди. Йўлда дам олгани ўтириб, пулни қизил рангли бир матога ўраб қўйди. Бир қуш уни гўшт хаёл қилиб олиб қочди ва Луқмоннинг уйи устидан учиб ўтаётганида тумшуғидан тушириб юборди. Луқмон ўзи берган олтинларни таниб, олиб қўйди. Ҳалиги одам келиб, яна шу ният билан минг танга олтин олди. Лекин, анҳордан кечиб ўтаётганида уни сув олиб кетди. Анҳор Луқмоннинг уйи ёнидан ўтар эди. Луқмон олтинни таниб, яна олиб қўйди. Ўша одам учинчи марта қайтармаслик ниятида минг олтин олиб, уни ҳам бир сабаб билан йўқотди. Тўртинчи марта ниҳоят, савдо-сотиқ билан шуғулланиш ва фойда кўрса, Луқмонга тўрт минг қилиб қайтариш нияти билан минг олтин сўради. Бу гал фойда кўрди ва Луқмонга тўрт минг олтин олиб келди, Луқмон минг олтинни олиб, қолганини қайтариб берди.

ЎМИ Матбуот хизмати

Манба: islaminstitut.uz

Хадича (розияллоҳу анҳо) онамиз Расулуллоҳдан қаттиқ хавотир ола бошлади. То у киши ҳамнафас экан, тиним билмади. Нима қилиб бўлса ҳам, Пайғамбаримизга кўмак берсам дерди. Бу пайтда у киши 65 ёшга тўлган эди. Юраги иймон ва садоқат билан урарди. Ёшлардек ғайрати танига сиғмасдан ҳаракат қиларди. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассаллам доимо унинг узун ҳаёт кечиришини, Аллоҳ дини йўлида кўпроқ хизмат қилишини тилардилар. Табиийки, Хадича онамиз ҳам Аллоҳнинг нусратини кўришни орзу қиларди. Улкан Қуёшнинг дунёга нур таратиб, инсониятни зулматдан ёруғликка олиб чиқишига гувоҳ бўлишни хоҳларди. Мушриклар Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассалламга озор берган пайтларда ул зотга нисбатан меҳрибончиликлари янада ошар, таскин-тасалли берар эди. Ҳали Аллоҳ хузурига қайтишга вақт бор деб биларди. Мушрикларнинг азиятидан қочиб, қураш майдонини тарк этишни ҳаёлига келтирмаган эди. “Хадичани ўлдирамиз”, деган мушриклар ниятига ета олишмайди, деган ишончда эди. Негаки, Абу Толибдан кейин” Расулуллоҳга Хадича онамиздан бошқа ёрдам берувчи киши қолмаган эди. Бир кеча Қуръон тиловат қилиб ўтираркан, Хадича онамизнинг баданида қаттиқ оғриқ турди. Аста-секин ҳолсизланди. Расулуллоҳга қараб: “Эй Аллоҳнинг расули! Аллоҳ сизга яқинда ёрдам беражак. Аллоҳнинг нури ҳеч қачон ўчмайди! Парвардигор ўз нурини сира тарк этмайди. Аксинча, тез орада уни комил этгай”, деди.

Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассаллам бу ҳолсизликнинг оқибатини ҳис қилдилар. Қўлларини кафтларининг устига қўйиб, вужудларида қаттиқ безовталик борлигини сездилар. “Хадича, (розияллоҳу анҳо)  бемор бўлибсан. Енгилгина иситманг бор. Аллоҳ хоҳласа, тезда ўтиб кетади”, деб кўнглини кўтардилар. Сўнг қўлларини узатиб, онамизнинг туришига ёрдам бердилар. Ётоққа етгунларича суяб бордилар. Ёнида утириб, муборак қўллари билан кўксиларини силадилар, пешоналарига сочиқ босдилар. Аллоҳдан шифо сўрадилар. Онамиз ёрдам берганлари учун Расулуллоҳга миннатдорлик билдирди ва бориб дам олишини айтди. “Эй Хадича, — дедилар Пайғамбаримиз, — сенинг ҳаққингни қандай адо қиламан? Камбағал эдим, Аллоҳ мени сен туфайли бой қилди. Химоясиз эдим, уйингда ёрдам ва химоя топдим. Сен биз учун меҳрибон она, опа, хотин эдинг… Энг яқин суянчиғимиз эдинг…” Хадича онамизнинг оғриқлари кучайиб, кўзлари ёшга тўлди. “Сенга нима бўлди? Аллоҳнинг фазл-раҳмати кенгдир”, дедилар Расули акрам. У кишидаги ғамгинликни кўриб, онамиз: “Эй Расулуллоҳ Аллоҳ сизга нусрат беради, — деди жилмайиб, —улкан Қуёш Макка ва унинг атрофидаги зулматни ёритганини кўришни нақадар орзу қилардим!” Пайғамбаримиз унга таскин бериб дедилар: “Яқинда, албатта, кўрасан. Бу зулмат енгилади. Ҳали соғайиб кетасан”. Онамизга маъюс тикиларкан: “Сенга Аллоҳ шифо беради. Хадича, (розияллоҳу анҳо)  мени ҳаргиз ёлғиз қолдириб кетма”, дедилар. Дард ғолиб кела бошлади. “Расулуллоҳ — деди онамиз, — Аллоҳ сиз билан биргадир. Уларнинг озор-азиятларини, ёмонликларини Аллоҳ тезда ўзларига қайтаражак. Ҳаргиз сизни енга олмаслар. Сиз Аллоҳ томонидасиз. Фақат, айтингчи… Раббим менга нима ваъда қилмоқда? Амалларимни даргоҳида қабул қилиб, мендан рози бўлганмикан?”

Кўз ёшларини кўрсатмаслик учун Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассаллам юзларини четга бурдилар. Сўнгра: “Аллоҳ сендан рози бўлди ва сенга рахмат айтди. Ҳақ йўлида ёрдам қилдинг, мол-дунёингни аямадинг, Расулуллоҳ билан бирга бўлдинг… Кимки Аллоҳ ва расулига ёрдам қилса, Аллоҳ ҳам унга муносиб тарзда ажр беради. Эй Хадича, (розияллоҳу анҳо)  сенга Адн жаннати ичида маржондан қурилган, остидан зилол сувлар оқиб турувчи қаср берилажак”, дедилар. Сўнг совуқ сувни пешонасига босдилар, ҳарорат бир оз тушиб, онамиз тетиклашди.

“Душманларимиз бизни мағлуб эта олишмайди, — деди Хадича онамиз — Қурайш аҳли бугун нима билан машғул?” Атрофида турган қизларидан бири: “Онажон, улар кутиб турибдилар”, деб йиғлай бошлади. Расулуллоҳнинг кўзлари ҳам ёшга тўлди. Қизларини тинчлантиришга ҳаракат қилдилар. Лекин касаллик соат сайин зўрайиб борарди. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассаллам билан қизлари қаттиқ ҳавотирга тушишди. Ховлини тўлдириб турган мусулмонларни оғир ғам босган эди. Аллоҳдан шифо тилаб, дуо қилдилар. Уларнинг деярли барчаси Хадичанинг(розияллоҳу анҳо)  яхшилигидан, ҳайру саҳоватидан баҳраманд бўлган эдилар.

Абу Лаҳаб билан унинг хотини дарвоза олдида туриб, ховлига ким кириб-чиқса, гапга тутишарди. Бироқ қисқагина жавобдан бошқа ҳеч нарса эшитолмасдилар. Ўта яхши кўрганлар ҳам, ниҳоятда ёмон кўрувчилар ҳам Хадича (розияллоҳу анҳо)нинг  ҳол-аҳволини суриштирарди. Расулуллоҳ ва қизлари онамизнинг олдидан жилмай, қараб туришарди. Афсуски, у кишининг ҳаёти сўнгига етиб бораётган эди. Онамиз сўнгги лаҳзаларда ҳам ўзидан кейин Расулуллоҳга қурайшликларнинг озор-азият беришини ўйлаб, ташвиш чекардилар. Тун узун эди. Саҳар бўзариб кела бошлади. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассаллам у кишининг ёнида эдилар. Хадича онамиз кўзларини бир очиб, қизларига ва Расулуллоҳга қаради. Сўнг рози-ризолик тилаб кўзларини юмди. Омонатини Парвардигорга топширди.

Расулуллоҳнинг кўзлари ёшга тўлди, юраги изтироб алангасида ёнди. Исломни пайғамбардан сўнг биринчи бўлиб қабул қилган мўтабар ва мард-жасур аёл дунёдан кўз юмган эди. У Аллоҳ ва Унинг дини йўлида кўп иш қилди. Расулуллоҳнинг кўзларидан ёш тўхтамасди, қизлари ҳам йиғларди. Бутун ҳовли мотамга тўлди. Хадича онамизнинг тобутлари мусулмонлар елкасида Қурайш қабристонига олиб келинди. Қабрнинг устида матоҳ тортдилар. Расулуллоҳ қабрга тушиб, муборак қўллари билан лаҳадни текисладилар. Покиза жасадларини қабрга қўйдилар. Гўзал юзларига сўнгги марта қараб видолашдилар. Кўзлари ёшга тўлиб, бошларини эгган ҳолда қабристондан чиқдилар. Кейин уйларига қайтдилар.

Расулуллоҳ Хадичадан (розияллоҳу анҳо) жудо бўлгач, ўзларини ўта ёлғиз ҳис эта бошладилар. Қилган яхшиликларини, саҳийликларини, шижоатини эслаб, кўнгиллари тўлар эди. Ғам-қайғуси кучайиб, юз-кўзида бунинг таъсири сезила бошлади. Мушриклар эса, табиийки, Хадича онамизнинг вафот этганидан хурсанд эдилар. Бир-бирларини қутлаб, “Абу Толиб ҳам, Хадича ҳам йўлимиздан бартараф бўлди. Энди мусулмонлар заифлашади”, дердилар.

Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассаллам азадан кейин яна кўчага чиқдилар. У кишига жинни, эси пастларни рўбарў этишиб, масхара қилишди. Улар Пайғамбаримизнинг муборак бошларига тупроқлар сочиб, азият беришди. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассалам ғамгин ҳолда уйга қайтиб келдилар. Бундай пайтларда Хадича (розияллоҳу анҳо)  табассум билан кутиб олар, у зотнинг ғам-қайғусини ёзишга уринар эди. Ҳозир ҳам шуни қумсадилар. Қизлари Фотима у кишини ғамгин ҳолда кўриб, шошиб олдларига келди. Бошларидаги тупроқни тозалаб ювди. Онасининг меҳрибончиликларини эслаб йиғлади. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассаллам ҳам таъсирланиб кўзларига ёш олдилар. Сўнг Хадичани дуо қилдилар. Етказган озорлари учун мушрикларни баддуо қилиб, Аллоҳдан паноҳ сўрадилар.

 Пайғамбаримиз Хадича онамизни ҳеч қачон унутмадилар. Доимо яхшилик ва меҳрибончиликларини эслаб гапирардилар. Мусулмонлар ҳам Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассалламнинг ғам-қайғуларини аритишга ҳаракат қилдилар. Охири у зотни уйлантириб қўйишга аҳд қилдилар. Муносиб аёл топилса, Пайгамбаримизнинг кўнглидаги кемтиклик тўлиб, ғам-аламлари арирмиди, деган ҳаёлга боришди. Ва бу ҳақда сўз очиш учун у кишининг хузурига бир аёлни юборишди. Аёл: “Эй Расулуллоҳ Хадича онамизга нисбатан садоқатингиз зиёда бўлди. Ҳатто бу жисмингиз ва юзингизга ҳам таъсир қила бошлади. Бу ғамгинликни сиздан аритадиган бирор киши борми?” деб сўради. Расулуллоҳнинг кўзлари ёшланиб: “Хадича (розияллоҳу анҳо)га бўлган соғинчимни ким ҳам кетказа оларди?! У Аллоҳнинг расулига ёрдам қилди. Аллоҳ учун яшади ва Аллоҳ йўлида вафот этди. Хонадонимизнинг тарбиячиси ва болаларимнинг онаси эди”, дедилар.

Робия САИДХОНБАЛОВА

«Хадичаи Кубро» аёл-қизлар ўрта махсус

ислом билим юрти талабаси