Акс садо 

Президентимизнинг коронавирус билан боғлиқ вазият бўйича навбатдаги мурожаати халқимизни янада огоҳ ва ҳушёр, ҳамжиҳат, бир мушт бўлишга ундагани шубҳасиз.

Давлатимиз раҳбари касалликни бартараф этиш, унинг иқтисодиётимизга салбий таъсирини юмшатиш, аҳоли даромадларининг камайиб кетмаслигига эришиш йўлида қилинаётган ишларни қайд этаркан, халқимиз ўз тарихида қандай оғир табиий офатларни кўрган бўлмасин, Қодир Аллоҳнинг марҳамати билан, ўзининг куч-қудрати, вазминлиги ва донишмандлиги орқали уларнинг барчасини енгиб ўтганини алоҳида таъкидлади.

Дарҳақиқат, бу синовли кунларда барчамиз бардошли бўлиб, бир ёқадан бош чиқариб ҳаракат қилсак, инша Аллоҳ, тез кунларда енгиллик ва фаровон ҳаёт келади. Чунки Аллоҳ таоло Қуръони каримда бандаларига бир қийинчилик ортидан, албатта, енгиллик келишини баён қилиб, шундай деган: “Бас, албатта, ҳар бир қийинчилик билан бирга енгиллик бордир. Албатта, ҳар бир қийинчилик билан бирга енгиллик бордир (Шарҳ сураси, 5-6-оятлар).

Бу оятни тафсир қилган уламоларимиз бир қийинчиликдан кейин, албатта, икки енгиллик бор, дейдилар. Тафсири Табарийда шундай дейилади: “Бу ояти карима нозил бўлганда Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар: “Хурсанд бўлинглар! Сизларга енгиллик келади. Ҳаргиз бир қийинчилик икки енгилликдан устун келмайди”.

Дунёда хурсандчилик билан хафачилик доим ёнма-ён юради, лекин Аллоҳ таоло бандаларига етган азиятлар туфайли уларнинг даражаларини кўтаришни, уларнинг қалбларини поклашни ва гуноҳларини кечиришни хоҳлайди. Бу ҳақида Пайғамбаримиз алайҳиссалом бир нечта ҳадисларида марҳамат қилганлар. Жумладан, “Мўмин кишига бирор тикан кирса ёки ундан каттароқ мусибат етса, албатта, Аллоҳ ана шу сабабли унинг даражаларини кўтаради ёки унинг хатоларини ўчиради” (Имом Муслим ривояти).

Демак, инсон мусибатларни Аллоҳ таолодан билиб, сабр-тоқатли ва шукрли бўлса, жазавага тушмаса, унга Аллоҳ таолонинг розилиги, ёрдами ва фазли бўлади.

Ҳар қандай ҳолатда ҳам инсон сабр ва шукрли бўлиши мушкулликлар рўпарасида унга катта куч беради. Ноумидликка тушмай, яхши кунларга етиб олишига сабаб бўлади.

Аллоҳ таоло Қуръони каримда шукр ҳақида шундай марҳамат қилди: “Эй, имон келтирганлар! Аллоҳгагина ибодат қилувчи бўлсангиз, сизларга Биз ризқ қилиб берган покиза нарсалардан еб, Унга шукр қилингиз!” (Бақара сураси 172-оят).

Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам шукр ҳақида шундай деганлар: “Ким озига шукр қилмаса, кўпига ҳам шукр қилмайди. Ким инсонларга ташаккур айтмаса, улардан миннатдор бўлмаса, Аллоҳ таолога ҳам шукр қилмайди. Неъматлар ҳақида гапириш — шукрдир. Уни гапирмаслик эса ношукурликдир” (Имом Бухорий ва Имом Муслим ривоятлари). 

Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам барча гўзал амалларни ўзларида мужассам этган зот эдилар. Гоҳида очликдан қоринларига тош боғлаб юрганларини биламиз. Пайғамбаримиз алайҳиссалом шундай ҳолатда шукр қилган бўлсалар, ҳозирги тўкинлик-фаровонлик даврида бир синов келганда сабрсизлик қилиб ношукрликка боришимиз мумкинми?! Йўқ, асло!

Шайх Зулфиқор Аҳмад Нақшбандий шундай деганлар: “Ҳар бир инсон ўз ҳолига, ҳаётига, қисматига, тақдирига рози бўлишни, шукр қилишни ўрганиши керак. Чунки бу ҳаётни унга Аллоҳ субҳонаҳу ва таоло раво кўрди ва шундай бўлишини ирода қилди. Шунинг ўзи — катта марҳамат, шунинг ўзи — катта бир неъмат! Шукр қилсак, Аллоҳ таоло неъматларини бундан ҳам зиёда қилади. Аммо ношукурлик қиладиган бўлсак, бошқа ҳаётларга ҳавас қиладиган бўлсак, ўзимиздаги боридан ҳам маҳрум бўлишимиз мумкин”.

Коронавирус пандемияси ҳам бир синов. COVID-19  шиддат билан тарқалаётган айни кунларда ҳар бир мусулмон Аллоҳ таолонинг тақдир қилгани юзага чиқишига қаттиқ ишонган ҳолда, ушбу касалликдан сақланиш чора-тадбирларини кўриши лозим. Шариатимиз кўрсатмасига кўра, вабо ва шу каби тез тарқаладиган касалликлар чиққан жойга кирилмайди ва қаттиқ зарурат бўлмаса, у ердан чиқиб ҳам кетилмайди. Тиббий соҳа вакиллари кўрсатмаларига тўла амал қилинади.

Айни пайтда соғлиқни сақлаш мутахассислари фуқароларимиздан карантин тартибларига, жумладан, имкон қадар уйдан чиқмаслик, жамоат жойларида тўпланмаслик, шахсий гигиена каби қоидаларга қатъий амал қилишни сўрашмоқда. Ушбу кўрсатмаларга риоя этиш ҳар биримиз учун вожиб даражасидаги ишдир.

Шу ўринда яна бир муҳим масала шуки, бало-офатлар вақтида балодан ҳам кўра, унинг ваҳимаси кўп зарар келтиради. Саросимага тушган кишилар ўзларини ҳам, ўзгаларни ҳам қийин аҳволга солиб қўядилар. Уни бартараф этиш чора-тадбирларга ҳалал берадилар.

Одамлар орасида миш-миш ва ваҳимали хабарлар тарқатиш динимизда гуноҳи кабира ҳисобланади. Чунки у орқали ришталар узилади, уйлар бузилади, ёмонликлар урчийди, одамлар орасида хавф-хатар, қўрқинч юзага келади.

Уламолар миш-миш тарқатиш ҳасадчи душман тўқийдиган, фосиқ-мунофиқ тез илиб оладиган, мағрур жоҳил тарқатиб юрадиган қабиҳ иш ҳисобланади, дейдилар. Миш-миш тарқатгувчи — фосиқдир. Аллоҳ таоло марҳамат қилади: “Эй, имон келтирганлар! Агар фосиқ хабар келтирса, аниқлаб кўринглар, бир қавмга билмасдан мусибат етказиб қўйиб, қилганингизга надомат чекувчи бўлманглар” (Ҳужурот сураси, 6-оят).

Демак, аниқламай, текширмай, дуч келган хабарни олиб келган киши фосиқ ҳисобланар экан. Хабарни эшитган киши унга ишониб кетавермасдан, аввал яхшилаб текшириб кўриши керак экан. Ўйламай гапирадиган киши гуноҳкор бўлади. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам: “Албатта, бир банда оқибатини ўйламай Аллоҳнинг розилигига сабаб бўладиган бир сўзни айтади-да, ўша билан даражасини кўтаради. Яна бир банда бепарво ҳолатда Аллоҳнинг ғазабига сабаб бўладиган бир сўзни айтади-да ўша билан уни жаҳаннамга ташлайди”, дедилар (Имом Бухорий ривояти).

Кўпгина машаққатларни енгиб чиққан мард ва олижаноб халқимиз азалдан оғир-вазмин бўлиб, синовли кунларда бирлашиб келган. Бугун ана шундай қадриятларимизга хос бўлган бирдамлик ҳар доимгидан кўра кўпроқ муҳим. Қачонки жипслашиб, мутахассисларнинг тавсияларига, қолаверса, карантин даврида тартиб-интизомга қатъий риоя қилсак, Ҳақ таолонинг раҳмати ила ушбу синовли кунларни тезроқ енгамиз.

Ҳомиджон ИШМАТБЕКОВ,
Ўзбекистон мусулмонлари идораси раисининг биринчи ўринбосари.

Эндиликда каронавирусга чалинган беморлар шифохонага келишидан олдин юртимизнинг қайси ҳудудларида бўлганини билиш мумкин. Бу орқали ҳар бир киши ўша жойларга боргани ёки улар билан мулоқот эҳтимолини аниқласа бўлади.
Янги хизмат Соғлиқни сақлаш вазирлигининг COVID-19 бўйича расмий сайтида йўлга қўйилди. Унда касаллик қайси ҳудудларда тасдиқланганини ифода этувчи харита билан танишиш мумкин.
Мазкур харита орқали “Коронавирус инфекцияси тасдиқланган беморларнинг эпидемиологик маршрути” тугмасини босиб, беморларнинг шифохонага келишдан аввал қаерларда бўлганини кўриш мумкин.
“Ушбу маълумотларни олгач, эҳтиёткорлик юзасидан бу ҳудудларга бормасликка ҳаракат қилинг, ўзингиз ва яқинларингизни асранг! Шифокорларга чин дилдан ёрдам бермоқчи бўлсангиз, уйда қолинг!”, – дейилади вазирлик хабарида.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати

Муборак Рамазон ойи келишидан олдин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам белларини ибодатга маҳкам боғлар эди. У зот одатдаги ибодатларига қўшимча яна ибодат қилар эди. Нафақат ўзлари, балки умматларини ҳам бунга жалб қилар эди. 

У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам муборак Рамазон ойига тайёргарлик кўриш учун шаъбон ойининг ўн бешинчи кечасида ибодат қилишга ва унинг кундузида рўза тутишга тарғиб қилган. Бу борада фақат тил ила тарғиб қилиш билан кифояланмасдан, балки соллаллоҳу алайҳи васаллам амалий тарзда ўзлари ҳаммадан олдин бу майдонда намоён бўлар эди. Чунончи, бу ой келиши билан у зотнинг ибодатларида одатдан ташқари ўзгариш кўзга ташланар эди. Буни Оиша онамизнинг ривоятларидан билиб олсак ҳам бўлади. 

Оиша онамиз айтдилар: “Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг бошқа ойларда шаъбон ойидаги каби кўп рўза тутганларини кўрмадим” (“Саҳиҳи Муслим”). 

Ҳазрати Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг шаъбон ойида кўп рўза тутганларга далил қилиб, аллома имом Нававий бу ойда рўза тутишни суннат деб айтганлар. 

Шарафли шаъбон ойида фазилати улуғ ва муборак бир кеча бор. Бу ҳақда ҳадиси шарифларда тўлиқ маълумотлар келган. Уларни ўрганиб, ҳаётимизга татбиқ этиш биз мусулмонларнинг вазифасидир. Унда бизлар учун икки дунё саодати бор. 

Абу Бакр Сиддиқ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: 

“Аллоҳ таоло шаъбоннинг ўн бешинчи кечаси дунё осмонига (Ўзининг шаънига мувофиқ) тушади ва Аллоҳга ширк келтирган ва қалбида гина, кудурат бор кишидан бошқа барчани мағфират қилади”. 

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам “(Эй Оиша) бу кеча қандай кеча эканини биласизми?” дедилар. Мен “Аллоҳ ва Унинг Расули билувчироқ”, дедим. 

“Бу шаъбоннинг ўн бешинчи кечасидир. Аллоҳ азза ва жалла бу кеча Ўзининг бандаларига раҳмат назари билан қарайди ва мағфират сўровчиларни мағфират қилади, раҳм сўровчиларга раҳм қилади, дилларида мусулмонларга нисбатан гина, адоват сақловчи кишилар қандай бўлса, шундай ҳолатда қўйиб қўяди”, дедилар. 

Али розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: 

“Қачон Шаъбоннинг ўн бешинчи кечаси бўлса, унинг кечасини бедор ўтказинглар, кундузининг рўзасини тутинглар. Чунки ўшанда Аллоҳ қуёш ботиш пайтида дунё осмонига тушади ва то тонг отгунича “Қани, истиғфор айтувчи борми, уни мағфират қиламан. Қани, ризқ сўровчи борми, унга ризқ бераман. Қани, балога учраган борми, унга офият бераман. Қани фалон, фалон (дейди)” дедилар”. 

Ибн Можа ривоят қилган: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам 

“Бешта кечани ким тирилтирса (бедор ўтказса), жаннат унга вожиб бўлади – тарвия, арафа, қурбонлик, фитр ва шаъбоннинг ўн бешинчи кечаларидир”, дедилар. 

Ҳадиси шарифда санаб ўтилган кечалар: 

1. Саккизинчи зулҳижжа кечаси; 

2. Тўққизинчи зулҳижжа кечаси; 

3. Қурбон ийди кечаси; 

4. Фитр ийди кечаси; 

5. Ўн бешинчи шаъбон кечаси. 

Ушбу бешта кечанинг бири бароат кечасидир. Бу улкан фазилат ва саодатга тўла кечада Мавлоимиз Аллоҳ таоло “Сўранглар! Сўрганларингизни беришга тайёрман”, дейди. Шунинг учун у кечани бедор ўтказиб, дуолар қабул бўлади, деган эътиқодда дуо қилишимиз лозим. 

Муфтий Муҳаммад Шафиъ раҳматуллоҳи алайҳ айтадилар: “Юқоридаги ҳадислардан бу кечанинг фазилатлари маълум бўлганидек, мусулмонларга бу кечада қуйидаги амалларни қилиш суннат экани маълум бўлади: 

1. Кечани бедор ўтказиб, намоз ва зикр, тиловатга машғул бўлиш; 

2. Аллоҳ таолодан мағфират, оқибат ва ўзининг дунё-ю охиратдаги мақсадларининг ҳосил бўлишини дуо қилиб сўраш”. 

Бундан маълум бўладики, ушбу кеча учун бирор хос ибодат тайин қилинмаган. Кимнинг кучи қанча вақт Аллоҳ таолони ёд этишга қодир бўлса, ўшанча вақтни Қуръон ва ҳадис тиловати билан ёки уларни эшитиш билан ўтказиш лозим. 

Демак, қайси ибодатни қилиш осон бўлса, ўша қилинади. Бароат кечасида ўқиладиган нафл намозлар бирор ҳайъатга эга эмас (яъни биринчи, иккинчи ракъатларида фалон-фалон суралар ўқилади, дейилган жойи йўқ). 

Бароат кечасининг қайси қисмини бедорликда ўтказиш афзал? 

Бу борада Ашраф Али Таҳонавий раҳматуллоҳи алайҳ қуйидагиларни айтадилар: “Шу ўринда 

кечанинг қайси бирида туриш зиёда фазилатли экани ҳақида Қуръон ва ҳадисда баён қилинган. Уларга кўра кечанинг охирида бедор бўлиш мушкул ва энг фазилатлидир. Чунончи, Аллоҳ таоло бу ҳақда шундай дейди: 

«Албатта, тунги ибодат салмоғи кўпроқ ва қироати тўғрироқ бўлур» (Муззаммил сураси, 6-оят). 

“Нашиатул лайл”ни “Жалолайн”да бир ухлаб тургандан кейин ибодатга қоим бўлиш дейилган. Чунки бу вақтда туриш машаққатли бўлиб, у вақтда қилинган ибодат жуда қадрли бўлади. Ушбу ҳақиқат мазкур суранинг охирги оятидан ҳам маълум бўлади: 

«Албатта, Роббинг кечанинг учдан биридан озроғини, ё ярмини, ё учдан бирини қоим бўлиб ўтказаётганингни ва сен билан бирга бўлганлардан ҳам бир тоифа (шундай қилаётганларини) биладир. Ва Аллоҳ кечаю кундузни Ўзи ўлчайдир. У сизларнинг буни ҳеч уддалай олмаслигингизни билиб, сизларга (енгилликни) қайтарди. Энди Қуръондан муяссар бўлганича қироат қилинглар” (Муззаммил сураси, 20-оят). 

Бедор ўтказиш керак бўлган кечаларда бедор бўлиб, ибодат билан машғул бўлиш мустаҳаб амалдир. Шунинг учун бу амални ўз хонадонида оила аъзолари билан қилиш яхши ва аълодир. Ушбу кечаларни бедор ўтказиш учун масжидларда тўпланиш мумкин эмас. Фақиҳлар фазилатли кечаларда, жумладан, бароат кечасида масжидларда тўпланишни макруҳ санаганлар. 

Бароат кечасида (7 апрелдан 8 апрелга ўтар кечаси) хуфтон ва бомдод намози ўртасида нафл ибодатларини адо қилишга эътибор қилиш лозим. Ибодат қила олмаса ҳам, гуноҳлардан сақланишга қаттиқ эътибор қаратиш, хусусан, бу кечанинг фазилатларидан маҳрум қиладиган гуноҳлардан сақланиш зарур. Бу кечада тавба ва истиғфор айтишга эътибор қилиб, ҳар ҳил бидъатлардан сақланиш керак. Ўзи ва барча уммат учун хайрли дуолар қилиш, тоқат етгунича зикрлар, нафллар, тиловати Қуръонлар қилиш, имкон топган кишилар шаъбоннинг ўн бешинчи куни рўза тутиши бароат кечасининг муҳим фазилатлари саналади.

Зайниддин ЭШОНҚУЛОВ,

Ўзбекистон Мусулмонлари идораси

Самарқанд вилояти бўйича вакили,

Самарқанд вилояти бош имом-хатиби

Манба: http://uza.uz

Асрлар оша не-не машаққату қийинчиликларни мардонавор енгиб ўтган буюк халқимиз кўз илғамас, микроскоп орқалигина кўриш мумкин бўлган “кичик офат” – коронавирус тарқалган бугунги синовли кунларда янада жипслашиб, меҳр-оқибат, саховат, мурувват каби эзгу ишларни тизимли равишда амалга ошириб, барчага  ибрат бўлмоқда.

Юртимизда коронавирус касаллиги кенг тарқалишининг олдини олиш ва ушбу инфекцияга қарши кураш ишларини қўллаб-қувватлаш мақсадида ташкил этилган “Ўзбекистон меҳр-шафқат ва саломатлик” жамоат фонди ташкил этилганидан хабарингиз бор.

Айни кунларда мамлакатимиздаги барча ташкилотлар ихтиёрий равишда жабрдийдаларга кўмаклашиш, кам таъминланган оилалар, ижтимоий ҳимояга муҳтож фуқаоларга мурувват кўрсатиш мақсадида ушбу фонд ҳисоб рақамларига бир кунлик иш ҳақларини беғараз ўтказиб бермоқда.

Ҳар доим эзгу ишларни қўллаб-қувватлайдиган, хайрли ташаббусларни, савоб амалларни кунлик аъмолига, шиорига айлантирган Ўзбекистон мусулмонлари идораси ва идора тизимидаги ташкилотлар ҳам саховат тадбирларига ҳисса қўшишни бошлаб юборди.

“Мовароуннаҳр” нашриёти томонидан ҳам “Ўзбекистон меҳр-шафқат ва саломатлик” жамоат фонди ҳисоб рақамига ихтиёрий равишда ходимларнинг бир кунлик иш ҳақи ўтказиб берилди.

Нашриёт жамоаси юртимиздан ва бутун дунёдан коронавирус инфекцияси тез ва қисқа фурсатда даф этилишини Яратгандан сўраб, дуо-илтижо қилмоқда.

Толиб НИЗОМ

Айни кунларда ижтимоий тармоқларда коронавирус инфекцияси билан боғлиқ турли-туман ёлғон ахборот, асоссиз маълумотларни тарқатиш, турли уйдирмаларни урчитиш ҳолатлари кўпаймоқда. Айрим соддадил кишилар уларга ишониб, ёлғон ва бўҳтонга шерик бўлиб қолмоқдалар. Ачинарлиси, тарқатилган ёлғон маълумотлар оқибатида инсонларнинг обрў ва шаъни топталмоқда, кимлардир бундан азият чекмоқда.

Динимизда бир мусулмоннинг шаъни ва обрўсини тўкиш – ҳудди қонини тўкиш ёки молини ўзлаштириш билан баробар саналади. Пайғамбаримиз соллалоҳу алайҳи ва саллам: “Жаброил (алайҳиссалом) мени осмонга олиб чиққанда бир қавмнинг олдидан ўтдим. Уларнинг мисдан тирноқлари бўлиб, у билан юзлари ва кўксиларини тимдалашар эди. Мен: “Эй Жаброил, булар кимлар?” – деб сўрадим. Шунда: “Улар одамларнинг гўштини еб (яъни уларни ғийбат қилиб), обрўларини тўккан кимсалардир”, – деб жавоб берди” (Имом Абу Довуд ривояти). Ушбу ҳадисдан динимизда инсон шаъни, обрўси қанчалик қадрли экани, уни поймол қилишнинг оқибати аянчли экани маълум бўлади.

Ислом ростгўйликни тарғиб қилувчи, мудом ҳақиқат ва адолатни ёқловчи диндир. Зеро, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг энг буюк сифатларидан бири ҳам “Ал-амин” (энг ишончли киши) эди.

Шариатимизда сиддиқлик мақоми кўп тилга олинади. Бу Аллоҳ ҳузурида фақат рост сўзловчи киши сифатида туришни англатади. Сиддиқлик мақомига чин ростгўйлик билангина етиш мумкин. 

Инсонга хос иллатлар ичида энг хатарлиси ёлғончиликдир. Чунки одамларни алдаш, ишончини  суистеъмол қилиш барча қабоҳатларнинг бошидир.

Аллоҳ таоло марҳамат қилади: “Албатта, Аллоҳ ҳаддан ошувчи ва ёлғончи кимсаларни ҳидоятга йўлламас” (“Fофир” сураси, 28-оят).

Абу Бакр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадиси шарифда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам “Сизларга катта гуноҳлар ҳақида хабар берайми?”, деб уч марта сўрадилар. Биз: “Ҳа, айтинг, ё Аллоҳнинг расули”, дедик. Шунда у зот алайҳиссалом: “Аллоҳга ширк келтириш, ота-онага оқ бўлиш”, деб ўтириб олдилар. Сўнг “Огоҳ бўлинглар, ёлғон сўз ва ёлғон гувоҳлик бермоқ ҳам", деб қўшиб қўйдилар.

Бошқа бир ҳадиси шарифда Пайғамбаримиз алайҳиссалом бундай огоҳлантиради: “Ростгўйлик яхшиликка етаклайди. Яхшилик эса жаннатга етаклайди. Албатта бир киши рост сўзлайди, ҳатто Аллоҳ таоло ҳузурида сиддиқлардан, деб ёзилади. Ёлғончилик гуноҳга етаклайди. Гуноҳ эса дўзахга етаклайди. Албатта, бир киши ёлғон сўзлайди, ҳатто Аллоҳ ҳузурида ёлғончи, каззоб, деб ёзилади” (Имом Бухорий ва Имом Муслим ривоятлари).

Шу ўринда таъкидлаймизки, ҳазил-мутойиба баҳонасида ҳақиқатга зид гаплар билан кишиларни кулдириш ҳам ёлғоннинг айни ўзидир. Набий алайҳиссалом: “Одамларни кулдириш учун ёлғон гапирадиган киши ҳолига вой”, дедилар.

Халқимизда яхшисини ошир, ёмонини яшир, деган тарбиявий мақол бор. Жамиятимизда олдинлари ким ногаҳон хатога йўл қўйса, унинг айбини яшириб, маҳалла аҳли, ёши улуғлар уни тўғри йўлга солган. Ҳозирчи? Дарҳол, бу ҳолатни жуда жиддий айб сифатида кўтариб, ўзини гўёки фаришта мисол билиб, оламга кўз-кўз ё овоза қилади.  

Азизлар, ҳар бир мўмин-мусулмон киши турли ёлғон-яшиқ, миш-мишларга учмаслиги, фитналардан огоҳ бўлиши лозим. Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Мўмин киши зийрак, ҳушёр ва оқил бўлади”, деганлар. Ушбу ҳадисдаги таърифга муносиб бўлайлик.

Муҳаммади ҚОРАЕВ,

Қарши шаҳар “Қум қишлоқ”

жоме масжиди имом-хатиби