Аллоҳ таоло Қуръони каримда шундай марҳамат қилган: “Батаҳқиқ, сизлар учун–Аллоҳдан ва охират кунидан умидвор бўлганлар учун ва Аллоҳни кўп зикр қилганлар учун Расулуллоҳда гўзал ўрнак бор эди”. (Аҳзоб сураси 21-оят) Ҳақиқатда ахлоқлари Қуръон бўлган Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламда бизнинг барча ишларимизга ечим бўладиган ибрат ва ўрнаклар бордир. Шулардан бири бу, “КАМТАРЛИК”дир.

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг камтарликлари барчани ажаблантирар эди. У зотнинг камтарликлари деганда: гўё руҳлари Аллоҳга ва нафслари охиратга кўчиб ўтгандай эди.

Мўминларга нисбатан камтарликлари эса, доимо ожизлари билан бирга бўлар, беморларини бориб кўрар, мискинларига хайрихоҳлик қилар эдилар. Бахтсиз, бечора ва фақирларга яхшилик қилар, заифлардан доим кўнгил сўрар эдилар. Болалар ҳамда аҳиллари билан ҳазиллашар ва ўйнар эдилар. Инсонлар билан бирга таомланар, кези келганда тупроқ устига ўтирар ва ерда ёки бўйро устида ётар эдилар. Доимо барчаси учун Аллоҳдан рози бўлар, шуҳрат, мартаба ва дунёвий ишлар мақсадида тамаъ қилмас эдилар. Инсонлар билан лутф ила суҳбат қурар, ғариблар билан эса муҳаббат ила гаплашар эдилар. Саҳобаларига табассум ила қараб: “Мен бир қулман. Қуллар егани каби ейман ва қуллар ўтиргани каби ўтираман”, дер эдилар. Агар бирор бир инсон у зотга қарганида ҳабатларидан титроқга тушса: “Ўзингни тут. Мен ҳам Маккада қодийд (қуёш нурида қуритилган сур гўшт) еган бир аёлнинг ўғлиман”, дер эдилар. 

У зот одамларни улуғлашини ва мақташини яхши кўрмас эдилар. “Марям ўғли Исони насронийлар мақтаганидек мени ҳам мақтаманглар. Мен Аллоҳнинг бандаси ва росулиман. Мени Абдуллоҳ ва Аллоҳнинг Росули денглар”, дер эдилар. 

У зот учун саҳобаларини туришларини ва бошларига келиб тик туришларидан қайтарар эдилар. Одамлар жамланган жойга келсалар бўш жойга бориб ўтирар, одамлар орасида улардан бири бўлиб юрар ва одамлар уйларига таклиф қилсалар борар эдилар. “Агар куроъ (пиширилган қўй почаси)га чақирилсам борар эдим. Агар менга қўй ҳадия қилинса қабул қилар эдим”, дер эдилар.

Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам доимо мискинларни яхши кўрар эдилар. “Аллоҳим мени мискин қилиб тирилтир ва мискин ҳолимда ўлдир ва мискинлар тўдаси билан бирга қайта тирилтир” деб, дуо қилар эдилар.

Кибр қилиш ҳаром дея ундан қайтарар ва аҳлиларини кибрдан нафратлантириб, дер эдиларки: “Қиёмат кунида такаббурлар зар (арзимас нарса) суратида тирилтирилади. Уларни ҳар тарафдан хорлик ўраб олади”. Ва ушбу ҳадиси қудсийни ҳам ривоят қилар эдилар: “Кибриё менинг ридоим (кийимим)дир ва буюклик менинг изорим (кийимим)дир. Кимки уни мендан тортиб олса, мен уни дўзохга ташлайман”.

Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уй ишларига қарашар, оёқ кийимларини ўзлари таъмирлар, кийимларини ямар, уйларини супурар ва қўйларини соғар эдилар.

Шунингдек, таомни меҳмоннинг олдига суриб қўяр, зиёратчилар билан самимий суҳбат қуриб, улардан аҳволларини сўрар эдилар. Агар шерик билан бирор жойга борсалар маркабни минишда навбатма-навбат минишар, жундан бўлган кийим кияр ва арпадан бўлган нон ер эдилар. Кўпинча ялангоёқ юрар ва масжидда ухлар эдилар.

Бугунги кунда аксаримиз камтарлик деб номланмиш бу гўзал сифатдан қандайдир бир сабабларга кўра бироз узоқлашиб қолганмиз. Бу бизнинг нуқсонимиз албатта. Баҳоналаримиз шу қадар кўпки, баъзида баҳоналаримизни ҳақиқат деб билиб қоламиз. Шунинг учун баъзида Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам, саҳобалар ва буюк зотларни ишларини ўқиб ёки эшитиб қолсак, ажабланиб, буни қандай қилишган экан деб, ўйлаб ҳам қоламиз. Аслида инсон қилган ишни бошқа бир инсон ҳам қилаолиши мумкинку. Демак, бунинг икки сабаби бор. Бири шу қадар дунёга берилиб кетганмизки, бу сифатни унитиб юборганмиз ёки ўта такаббур бўлиб кетганмиз.

Менинг фикримча Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни севган ҳар бир уммат у зот қилган ишларни қилишга интилади ва қилиб бўлгач хурсанд бўлади. Келинг азиз диндошим! Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни севишимизни у зот қилган ишларни қилиш билан исботлайлик ва фарзандларимизга ўрнак бўлайлик.

Манбалар асосида ТИИ ўқитувчиси,

“Шайх Зайниддин” жомеъ масжиди имом-хатиби Абдурахманов Яҳё

Кунларнинг бирида журналист шайхга савол берди.

Журналист: Шайх жаноблари Аллоҳ таолони бизнинг намоз ўқишимизга, рўза тутишимизга, ҳаж қилишимизга ва бундун бошқа ибодатларимизга ҳожати борми?

Шайх: Йўқ албатта.

Журналист: Унда нима учун намоз ўқишимизга, рўза тутишимизга, ҳаж қилишимимизга, закот беришимизга, ҳалол бўлган нарсаларни истеъмол қилишимизгаю, ҳаром нарсалардан сақланишимизга ва гуноҳ-маъсиятлардан узоқ бўлишимизга буюради?

Шайх: Бу саволингизга жавоб ўзингизни ҳаётингизда мавжудку.

Журналис: Қандай қилиб?

Шайх: Фарзандларингиз борми?

Журналис: Ҳа алҳамдуллиллаҳ.

Шайх: Сизнинг уларни сизга бирор-бир егулик ёки кийим-кечак олиб келишларига эҳтиёжингиз борми?

Журналис: Йўқ.

Шайх: Нима учун?

Журналис: Чунки ўзимнинг топганим етарли, ундан ташқари тижоратим ҳам бор. Мен аксинча фарзандларимга бериб турман.

Шайх: Демак сизнинг уларни моддий ёрдамларига эҳтиёжингиз йўқ, шундайми?

Журналис: Ҳа.

Шайх: Сиз уларни ўз ҳолига ташлаб қўясизми ёки хабар олиб турасизми?

Журналис: Албатта доимо уларнинг ҳолидан хабардор бўлиб турман. Бошларига кулфат ёки бирор-бир мушкулот тушса ёнларида туриб, унинг ечимига ёрдам бераман.

Шайх: Ниам учун сиз бундай қиласиз?

Журналис: Ахир улар менинг фарзандларим. Мендан бошқа ким уларга қалбан ёрдам қилиши мумкин?

Шайх: Сизга охирги саволим: Энг меҳрибон зот ким?

Журналис: Албатта бизни яратган Аллоҳ.

Шайх: Энди бир ўйлаб кўринг! Сиз сабаб бўлиб дунёга келган фарзандларингизга шунчалик меҳрибондик қилиб, касал бўлмасин, оч қолмасин, ёмон инсонга айланиб қолиб, инсонлар орасида шарманда бўлмасин деб, шунчалар куйинасизу, сизу бизни яратган Зот бизни бу дунёда ҳам охиратда ҳам Ўзига маҳбуб банда бўлишимиз учун эҳтиёжи бўлмасада намоз ўқишимизга, рўза тутишимизга, ҳаж қилишимимизга, закот беришимизга, ҳалол бўлган нарсаларни истеъмол қилишимизгаю, ҳаром нарсалардан сақланишимизга ва гуноҳ-маъсиятлардан узоқ бўлишимизга буюришидан ажабланасиз? Бу бизга нисбатан Аллоҳнинг меҳрибонлигидир.

Журналист: Кўзига ёш олиб, бўлди, энди тушиндим дедида, шайхга раҳмат айтди.

“Шайх Зайниддин” масжиди имом хатиби,

ТИИ ўқитувчиси Абдураҳманов Яҳё

Бу воқеани Маҳмуд Асъад Жўшон ҳазратлари ўз асарларида келтирадилар:

Германиядаги оёқ кийим ишлаб чиқарувчи корхонада бир турк йигити ишлар эди. Ҳаж мавсуми яқинлашганида йигит корхона хўжайинига анчадан бери ният қилгани - ҳажни адо этиш истаги борлигини айтиб, рухсат сўради. Корхона хўжайини Ханс насроний эди. Хизматчисининг сўзларини эшитиб:

• Биласан, ҳозир маҳсулотимиз реализациясининг айни мавсуми. Мавсум тугасин, бораверасан. Каъба кетиб қолмайдику?!

Хизматчи йигит ҳаж фақат белгиланган кунлардагина адо этилишини, бошқа пайтлардаги ибодат ҳаж бўлмаслигини бир амаллаб тушунтиргач, хўжайини:

• Майли фақат бир шарт билан рухсат бераман. Пайғамбарингизнинг қабри олдига борганда менинг ҳам саломимни етказасан, деди.

Ходим хурсанд бўлиб муборак сафарга отландию, фақат мусулмон бўлмаган рахбарининг саломини Расулуллоҳ солаллоҳу алайҳи васалламга қандай етказишини ўйлаб қолди. Мадинаи мунавварага етиб келиб, Равзаи муборакка кирди. Сарвари олам солаллоҳу алайҳи васалламга саловотлар айтиб, салом берди. Сўнгра омонат қолдирган яқинларининг саломларини бирма-бир йўллади. Якунда ғайридин раҳбарининг саломини эслаб, оғир аҳволда қолди: “Расулуллоҳга қандай етказаман, ахир у мусулмон бўлмаса....”   Минг истиҳола ичра ҳужраи саодатга боқиб, айбдорлардек шивирлади: “Ё Расулуллоҳ! Сизга бир Ханс исмли киши ҳам салом йўллади. Фақат у мусулмон эмас, насроний бир киши...” 

Сўнгра ибодатларга киришиб, ҳажни адо этди. Истанбул орқали Германияга қайтаркан, ҳамкасбларини учратиб қолди.

-Янгиликни эшитдингми? дея сўрашди ундан.

-Йўқ. Қандай янгилик?

- Ханс мусулмон бўлди....

 Йигит донг қотиб қолди. Исломга кирган вақтини сўраб суриштирса айни саломини Фахри коинот алайҳиссаломга етказган куни эди.

Субҳаналлоҳ. Бир ғайридин кишининг Расулуллоҳга эҳтироми сабаб Аллоҳ уни ҳидоят билан, дунёдаги энг улуғ неъмат - иймон неъмати билан мукофотлаб қўйса....   

Расулуллоҳ солаллоҳу алайҳи васалламнинг шафоатлари

икки дунёда ҳам вожиб бўлишининг мисолидир бу!

Тошкент шаҳар “Тўхтабой” масжиди имом-хатиби

Зокиржон домла Шарифовнинг жума маърузасидан

01.11.2019

Аввал хабар берганимиздек Малайзиядаги «Умумжаҳон Сўфийлар ташкилоти» ташаббуси ва «HILAL TRAVEL» сайёҳлик ташкилоти, Дин ишлари бўйича қўмита, Ташқи ишлар вазирлиги, «Ўзбекистон ҳаво йўллари» ва «Ўзбекистон темир йўллари» ҳамкорлида ва бевосита Туризмни ривожлантириш давлат қўмитаси кўмаги билан зиёрат туризми йўналишида «Naqshbandi Tourism Festival–2019» номли халқаро фестивали бошланди.

Куни кеча фестиваль иштирокчиларининг дастлабки гуруҳи Тошкент халқаро аэропортида кутиб олиниб, Бухоро шаҳрига авиақатнов ва поезд орқали жўнаб кетишди.

Бугун ушбу фестиваль доирасидаги кейинги гуруҳ вакиллари (жумладан, Малайзия, Бангладеш Халқ Республикаси, АҚШ, Германия, Ҳиндистон, Индонезия, Хитой, Франция, Албания Республикаси, Покистон, Сурия, Жанубий Африка Республикаси, Россия, Буюк Британия давлатларидан) меҳмонлар Бухоро халқаро аэропортида ва Бухоро темир йўл вокзалида кутиб олинди.  

Бухоро шаҳрининг "Афсона" номли тантаналар саройида меҳмонлар, мутасаддилар ва ташкилотчилар иштирокида «Naqshbandi Tourism Festival–2019» халқаро фестивалининг очилиш маросими бўлиб ўтди. Очилиш тадбирида «HILAL TRAVEL» сайёҳлик ташкилоти муассиси Музаффар Саттиев, Ўзбекистон Мусулмонлари диний идораси котибият бўлими мудири Муҳаммад Айюбхон Хомидов ва «Умумжаҳон Сўфийлар ташкилоти» асосчиси шайх Муҳаммад Абдулкарим сўзга чиқишди. Шу билан бирга Нақшбандия тариқатининг етук олимларидан шайх Зулфиқор Аҳмад Нақшбандий ҳазратлари Нақшбандия тариқатининг Ислом оламида тутган ўрни ҳақида суҳбат қилиб бердилар. Суҳбатдан сўнг Зулфиқор Аҳмад Нақшбандий ҳазратлари тадбир ташкилотчиларининг ҳақларига, зиёратларни мақбул ва ҳайрли бўлишлиги учун дуо қилиб тадбирни очиб бердилар.

Очилиш маросимидан сўнг тушлик дастурхони ёзилди.

 Тушликдан сўнг меҳмонлар зиёратларни Ҳазрати Сайид Амир Кулол зиёратгоҳ-мажмуасидан бошладилар. Сўнг Биби Орифа мажмуаси зиёратига борилди. Сўнгра Муҳаммад Баҳоуддин Нақшбандий ҳазратларининг зиёратларида бўлдилар. Бугунги зиёратлар шу билан якунланди. Эртага фестиваль доирасидаги зиёратлар яна давом этади. Бизни ижтимоий тармоқларда ҳам кузатиб боринг.

Манба: https://islom.uz

1. Ушбу оятни ўқиш:

قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِي يَفْقَهُوا قَوْلِي

“Роббишроҳ ли содри ва йассир ли амри ваҳлул ъуқдатан мин лисани йафқоҳуу қовлий”

“Роббим! (Бу қийин вазифага) бағримни кенг қилгин ва ишимни осон қилгин ҳамда тилимдан тугунни (дудуқликни) ечиб юборгин, (токи) улар (қавмим) гапимни (яхши) англасинлар” (Тоҳо сураси, 25-28 – оятлар). 

2. Ушбу дуони ўқиш:

“Робби йассир ва ла туъассир. Робби таммим бил хойри”

“Роббим! Осон қилгин, қийин қилма. Роббим, (ишимни) яхшилик билан тугатгин”. 

3. Ҳар бир ишни Аллоҳ учун холис бажариш.

Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “(Барча ишларни) чиройли қилингиз. Албатта, Аллоҳ чиройли (иш) қилувчиларни яхши кўради” (Оли Имрон сураси, 195-оят).

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Албатта, сизлардан бирингиз бирор иш қилса, Аллоҳ уни пухта қилишини севади”, деганлар (Имом Байҳақий ривояти). 

4. Ёлғондан узоқ бўлиш.

“Мол (ва бойлик)ларингизни ўрталарингизда ботил (йўллар) билан емангиз!” (Бақара сураси, 188-оят).

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким алдамчилик қилса, биздан эмас”, деганлар (Имом Муслим ривояти).

Даврон НУРМУҲАММАД