www.muslimuz
Дин уламоларини беобрў қилиш, таъна отиш ҳаром
Қурбон ҳайити муносабати билан Президентимизнинг топшириқларига биноан, давлат бюджетидан “Вақф” хайрия фондига 150 млрд сўм маблағ диний соҳа вакилларини моддий қўллаб-қувватлаш мақсадида ажратилди. Бундан масжид имомлари, ноиблари, Ислом билим юртлари мударрислари, ходимлари моддий рағбатлантирилди. Бундай савобли ишдан бутун диний соҳа ходимлари хурсанд бўлиб президентимиз ҳақларига, ватанимизни янада фаравон бўлишини Яратгандан сўраб дуои хайрлар қилмоқдалар. Имом хатибларимиз масжидга тушадиган хайриялар ҳисобига ойлик маошлари олиб келишган. Айрим чекка ҳудулардаги масжидларда даромад йўқлиги сабаб ойлик маош ҳам олмасдан ишлаётган имом-хатибларимиз мавжуд эди. Уларнинг дилларига бугун кирган сурур қалбларига сиғмаяпти.
Мўмин киши бир мўмин биродарига етган яхшиликдан хурсанд бўлиши, унга етган қийинчиликдан хафа бўлиши лозим. Аммо бундай етган яхшиликларни кўра олмайдиган ғаламис кимсалар ҳам афсуски мавжуд экан. Улар бу кўрсатилган моддий ёрдамга хурсанд бўлиш ўрнига, турли туҳмат ва иғво гапларни ижтимоий тармоқларда тарқатишди. Ушбу қабилдаги одамлар кундалик иғвогарлик билан машғул бўлиб қолишган. Буни гўё ўзларига диний аҳкомлардай қилиб қарашадиган бўлиб қолишган. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Қиёмат кунида Аллоҳ наздида энг ёмон даражали кимса беодоблиги-уятсизлигидан сақланиш мақсадида одамлар тарк қилган, ёки одамлар ўз холига ташлаб қўйган кишидир”, дедилар (Муттафақун алайҳ).
Шунингдек, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай деганлар: “Мусулмонга мусулмоннинг номуси моли ва қони харомдир. Тақво шудир. Мусулмон биродарини хақорат қилиши кишининг ёмонлигига етарли далилдир” (Имом Термизий ривояти).
Фузайл ибн Иёз рахимаҳуллоҳ айтади: “Мўмин киши насихат қилади яширади. Фожир эса айблайди ва ошкор қилади”. Ушбу мезонларга солиб кўрганда ўзларини тақводор қилиб кўрсатиб бошқаларга таъна отадиганларнинг қилмишлари набавий кўрсатмаларга хамда салафлар ўгитларига зид экани яққол намоён бўлади. Улар иғвогарликни даъват қилиб, айрим ақидаси мустаҳкам бўлмаган ёшларни мана шу нарсаларни гўё уларга дин сифатида тарғиб этишмоқда. Кундалик таънакорлик уларга одатий ҳолга айланиб қолмоқда.
Пайғамбаримиз алайҳиссалом: “Дин насиҳатдир”, деганлар. Насиҳат қилувчи одам холис насиҳат қилиши, бир мўмин биродарини камчилиги бўлса, ўзига танҳо тушунтириши мусулмон ахлоқидандир. Уламолар насиҳат қилувчи беш нарсага риоя этиши керак дейдилар:
Аввало, насиҳат қилишда холис ниятли бўлиши керак;
Насиҳат қилишга лойиқ илми ва илмига амал қилган бўлиши керак;
Мулойимлик ва меҳрибонлик билан тушунтириши керак;
Ошкора ва шарманда қилмаслик керак;
Насиҳат қиладиган муносиб вақт ва маконни танлаш керак;
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Фарз амаллардан кейин амалларни афзали мўмин кишининг қалбига сурур киргизишдир”, деганлар.
Аллоҳ таоло Қуръони каримда бундай марҳамат қилади: “Ҳар бир обрў тўкувчи ва айбловчига вайл бўлсин”. Абдуллоҳ ибн Аббос розияллоҳу анҳу оятдаги ҳумаза – ғийбат қилувчи, лумаза – эса одамларни айбловчи киши эканини айтганлар.
Абдуллоҳ ибн Масъуд разияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Мўмин киши таъначи ҳам, лаънат айтувчи ҳам, фоҳишабоз ҳам, уятсиз ҳам бўлмайди”, деганлар (Имом Термизий ривояти).
Аллоҳ таоло Ўз фазли ила берган чексиз неъматларига шукр этишимизга тавфиқ ато этсин. Ҳар бир ҳолатимизга Аллоҳ таолога беадад ҳамду санолар бўлсин!
Д.Абдуқадиров,
“Имом Фаҳриддин ар-Розий” ўрта махсус Ислом билим юрти мудири.
Ҳайит намозининг шартлари
Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Мадинага келганларида, улар (Мадина халқи)нинг хурсандчилик қиладиган икки куни бор эди. У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Дарҳақиқат, Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло сизларга бу иккисидан яхшироғини алиштириб берди: Фитр (Рамазон ҳайити) ва Азҳо (Қурбон ҳайити) кунига” дедилар.
Мазҳаблар ҳайит намозининг вожиб ёки суннат эканлиги борасида ихтилоф қилишган. “Жомеъус-соғир” китобида зикр қилинишига кўра – суннатдир. Чунки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам икки байрам (Ҳайит ва жума) бир кунда жамланадиган бўлса, улардан биринчиси суннатдир, деганлар.
Имом Ҳасан (ибн Зиёд) раҳимаҳуллоҳ Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳдан ривоят қиладилар: “Ҳайит намози Жума намози унга вожиб бўлган кишига вожибдир”.
(Шамсул-аимма Сарахсий роҳимаҳуллоҳ “Мабсут” (13\71)да зикр қилганлар. Имом Кархий раҳимаҳуллоҳ бу гапни қўллаб-қувватлаганлар).
Ҳайит намозининг вожиблиги ва жоизлигининг шартларига келсак, Жума намозининг вожиблиги ва жоизлигининг барча шартлари икки ҳайит намозининг вожиб бўлиши ва жоизлигига шартдир: хутбадан бошқа, имом, шаҳар, жамоат ва вақт. Хутба намоздан кейин суннатдир. Уни тарк қилинса ҳам намоз дуруст бўлади.
Жума намози ҳақидаги бобда зикр қилинганидек, имом бизнинг мазҳабда шартдир. Шунингдек, шаҳар ҳам. Али розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Жума, ташриқ, фитр ва азҳо фақатгина жоме бўлган шаҳардагина бўлади”.
Бу ерда фитр ва азҳонинг айни ўзини (садақа ва қурбонликни) назарда тутмадилар, зеро бу нарсалар ҳар жойда, ҳар маконда бўлаверади. Бу ерда у киши икки ҳайит намозини назарда тутдилар. Чунки, бу нарса аввал фақатгина шаҳарларда бўлганлиги қўлма-қўл бўлиб собит бўлган. Уни икки ўринда адо қилса бўлади, жума бобида бу зикр қилинган.
Жамоат ҳам шартдир: чунки, бу намоз фақатгина жамоат билан адо қилинган. Вақт ҳам шартдир: чунки бу намоз махсус вақтдагина адо қилинади. Шунингдек, эркаклик, ақлли бўлиш, балоғатга етган бўлиш, озод бўлиш, тананинг саломат бўлиши ва муқим бўлишлик шарт қилинади. Булар вожиб бўлиш шартларидир, худди жума намози учун шарт бўлганидек. Аёлларга, ёш болаларга, жинниларга, хўжайининиг изнисиз қулга, сурункали ва ётиб қолган касалларга ва мусофирларга вожиб бўлмайди. Бу зикр қилганларимиз жума намози борасида ҳам уларга тааллуқлидир. Бу узрлар фарзни (жума намозини) соқит қила олаётган экан, вожиб (ҳайит) намозини соқит қилиши авлороқдир”
(Алоуддин Косоний раҳимаҳуллоҳ “Бадоеъус-саноеъ фий тартибиш-шароеъ” (3\85)да зикр қилганлар).
Ҳайит намозининг жума намозига бўлган муносабати шундаки, у иккиси ҳам ёруғ пайти катта жамоат билан адо қилинади ва қироатни жаҳрий қилади. Хутбадан бошқа, бирига шарт қилингани бошқасига ҳам шарт қилинади. Таклиф борасида ҳам бир-бирига мувофиқдир. Жума кимга вожиб бўлса, ҳайит ҳам шунга вожиб бўлади. Жума ҳайитдан фарз эканлиги ва кўпроқ адо қилинганлиги сабабидан муқаддам зикр қилинди.
Айтадилар: ҳайит намози мусофирга, қулга, касалга жумада бўлганидек, вожиб бўлмайди. Жума бобида бу борада зикр қилинганидек.
(Акмалуддин Бобартий раҳимаҳуллоҳ “Ал-иноя шарҳул-ҳидоя” (2\419)да зикр қилганлар).
Ҳайит намозининг жума намозига бўлган муносабати шундаки, у иккиси ҳам катта жамоат билан адо қилинади ва унда жаҳрий тиловат қилинади. Бирига бўлган шарт иккинчисига ҳам шарт ҳисобланади. Фақатгина хутба бундан мустасно. Жума кимга вожиб бўлса, ҳайит намози ҳам унга вожиб бўлади. Жума ҳайитдан фарз эканлиги ва кўпроқ адо қилинганлиги сабабидан муқаддам зикр қилинди. Ҳайит намози жума кимга вожиб бўлмаса, унга ҳам вожиб бўлмайди. Бундан мустасно фақатгина хўжайинидан изн олган қулдир.
(Абу Бакр ал-Яманий ал-Ҳананфий раҳимаҳуллоҳ “Ал-жавҳаратун-наййиро шарҳу Мухтасарул-Қудурий” (1\289)да зикр қиладилар. Ибн Обидин раҳимаҳуллоҳ “Раддул мухтор” (6\138)да ушбу китобдан иқтибос келтирадилар).
Юқорида айтилган сўзлардан хулоса қилиб шуни айта оламизки, жума намозига ҳам ийд намозларига ҳам жамоат шарт қилинган. Бугунги карантин шароитида жамоат ташкил қилиш мутлоқ манъ қилинган ишлардандир. Шунга кўра, ушбу узрли ҳолат фарзни (жума намозини) соқит қила олаётган экан, вожиб (ҳайит) намозини соқит қилиши авлороқдир.
Хайруллоҳ домла Саттаров,
Самарқанд вилояти бош имом-хатиб ўринбосари.
Ўзбекистон халқига Қурбон ҳайити табриги
Қадрли ватандошлар!
Бутун ислом олами қаторида дину диёнатли, эътиқоди мустаҳкам халқимиз катта интиқлик билан кутиб олаётган муборак Қурбон ҳайити билан сиз азизларни, юртимиздаги барча мусулмон умматини чин қалбимдан самимий табриклайман.
Кўҳна тарихимиз давомида юртимизнинг маънавий ҳаётида беқиёс ўрин эгаллаб, жамиятимизда ўзаро ҳурмат, меҳр-оқибат ва бағрикенглик тамойилларини ҳар томонлама барқарор этиб келаётган бу қутлуғ байрам барчамизга муборак бўлсин!
Ушбу муқаддас айёмда сизларга, бутун эл-юртимизга сиҳат-саломатлик, тинчлик-хотиржамлик, бахту саодат тилайман.
Дунё давлатлари қатори мамлакатимизни ҳам четлаб ўтмаган оғир синов – коронавирус пандемияси шароитида биз Қурбон ҳайитининг жамиятимиз ҳаётидаги беқиёс ўрни ва улкан аҳамиятини янада чуқур ҳис этмоқдамиз.
Айниқса, бу қутлуғ байрамнинг моҳиятида мужассам бўлган эзгу ва савоб ишлар қилиб яшаш, ўзаро ёрдам, меҳр-саховат, сабру қаноат, шукроналик, тинчлик ва соғликни қадрлашдек улуғ фазилатлар бугун алоҳида аҳамият касб этмоқда.
Шу маънода, айнан мана шундай муқаддас қадриятларимиз бугунги мураккаб вазиятда эл-юртимизга қўшимча куч-ғайрат, чидам ва бардош ато этмоқда, десак, тўғри бўлади.
Давлатимиз ва жамиятимиз томонидан кўрилаётган барча чора-тадбирларга қарамасдан, минг афсуски, юртдошларимиз орасида ушбу касалликдан вафот этганлар ҳам бўлди. Уларнинг оила аъзолари ва яқинларига чин қалбимдан ҳамдардлик билдириб, барчаларига сабр-бардош тилайман, марҳумларнинг охиратлари обод бўлишини Яратгандан сўраб қоламан.
Албатта, пандемия туфайли оммавий тадбирларни, жумладан, Қурбон ҳайити билан боғлиқ маросимларни жамоат бўлиб адо этишда айрим чекловлар вужудга келганини мавжуд вазият тақозоси сифатида барчамиз яхши тушунамиз.
Муқаддас Қуръони каримнинг бир неча ўринларида хайр-эҳсон, эзгуликнинг мукофоти фақат яхшилик экани алоҳида таъкидланган. Бу каби пурмаъно ҳикматлар бугунги синовли кунларда жамиятимизда меҳр-оқибат, саховат ва мурувват, ўзаро тотувлик, аҳиллик
ва ҳамжиҳатлик муҳитининг тобора юксалиб боришида акс этмоқда.
Дарҳақиқат, ушбу оғир синов дамларида Aллоҳ таолонинг ўзи эзгу ва савоб амаллар учун янги имконият эшикларини очиб бермоқда. Хусусан, пандемия туфайли ишидан, доимий даромад манбаидан узилиб қолган, ёрдамга муҳтож инсонларга кўмак беришни юртдошларимиз ўзларининг инсоний бурчи, деб қабул қилаётгани таҳсинга лойиқдир. Зеро, муқаддас ҳадисларда келтирилганидек, ҳақиқий мусулмон ўзига раво кўрганини биродарига ҳам раво кўради.
Айниқса, ҳалол меҳнати орқасидан жамғарган маблағини қариндош-уруғлари, маҳалладоши ёки юртдошининг оғирини енгил қилиш учун холис ният билан ҳадя этган, меҳр-оқибатли, инсоф-диёнатли ва жонкуяр инсонларга Яратганнинг ўзи ажру мукофотини беради, албатта.
Ана шундай олижаноб юртдошларимизнинг саъй-ҳаракатлари туфайли мамлакатимизда ташкил этилган “Саховат ва кўмак” умумхалқ ҳаракати бугунги кунда том маънода қудратли кучга айланди.
Ўтган қисқа вақт давомида ушбу Ҳаракат доирасида амалга оширилган улкан ҳажмдаги хайрия тадбирлари ва меҳр-мурувват амаллари ҳам шундан яққол далолат беради.
Ана шу эзгу ишларимизнинг мантиқий давоми сифатида ҳамда пандемия даврида доимий даромад манбаига эга бўлмаган, кам таъминланган, ёрдам ва кўмакка муҳтож аҳоли қатламларини ва оилаларни ҳамда иқтисодиётни давлат томонидан қўллаб-қувватлашни янада кучайтириш мақсадида аввал ажратилган
10 триллион сўм маблағга қўшимча равишда бугун мен имзолаган Фармонга мувофиқ, республика бюджетидан яна қарийб 2,5 триллион сўм маблағ йўналтириш белгиланди.
Шу билан бирга, жамиятимизда тинчлик, дўстлик, меҳр-оқибат ва ҳамжиҳатлик ғояларини кенг тарғиб этиб келаётган диний соҳада хизмат қилаётган вакилларни моддий рағбатлантириш ҳамда жойларда хайру саховат, мурувват борасида амалга оширилаётган ишларни, жаҳолатга қарши – маърифат руҳидаги кенг қамровли тадбирларни янги босқичга кўтариш учун Ўзбекистон мусулмонлари идораси ҳузуридаги “Вақф” хайрия жамоат фондига 150 миллиард сўм маблағ ажратилди.
Азиз юртдошлар!
Биз орзу-ниятлари пок ва улуғ халқмиз. Буюк шоир ва мутафаккир Алишер Навоий ҳазратларининг: “Муроди кўпнинг Ҳаққа итоати ҳам кўп бўлади”, деган сўзларида теран маъно мужассам.
Ер юзига Аллоҳнинг раҳмати ёғилиб турган ушбу саодатли айёмда дунёнинг олис-яқин мамлакатларидаги барча мўмин-мусулмон биродарларимизни, хорижий дўст ва ҳамкорларимизни ҳам Қурбон ҳайити билан қизғин табриклаб, уларга мустаҳкам тинчлик, бардавом тараққиёт тилайман.
Сиз, азиз ва муҳтарам ватандошларимизни Қурбон ҳайити билан яна бир бор чин қалбимдан муборакбод этаман.
Барча пок ниятларимиз ижобат бўлишини, Яратганнинг ўзи юртимизни турли бало-қазолардан асрашини, бирдамлик, дўстлик ва аҳиллик туйғуларимиз янада зиёда бўлишини сўраб қоламан.
Жонажон Ватанимиз, хонадонларимиздан тинчлик-осойишталик, файзу барака ҳеч қачон аримасин!
Эзгу интилиш ва ишларимизда Аллоҳ таоло ҳамиша мададкор бўлсин!
Шавкат Мирзиёев,
Ўзбекистон Республикаси Президенти